Η εργαλιοποίηση του πολέμου (χ.ν., 31-5-22)
Posted on 31 Μάι, 2022 in Σχόλια | 0 comments
Η ΕΡΓΑΛΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
-
«Ελλάδα, συμμαζέψου (!)… Καταργήσαμε το Ανώτατο Συμβούλιο συνεργασίας… Από εδώ και πέρα o Μητσοτάκης δεν είναι συνομιλητής μου… Θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται απέναντι σε αυτούς που μας βλέπουν ως εχθρό.» (Ερντογάν, 29/5/22)
Στο πίσω μέρος του μυαλού τού πάντα επηρμένου Ερντογάν είναι η διεξαγωγή ενός πολέμου με την Ελλάδα στο στιλ του Ρωσοουκρανικού του Πούτιν. Πιστεύει ότι θα τον κερδίσει αγνοώντας ότι ποτέ ένας πόλεμος δεν εξελίσσεται όπως σχεδιάζεται… Με την ελπίδα δε ότι εμείς θα πέσουμε στην παγίδα να “επιτεθούμε πρώτοι”, ώστε να θεωρείται η Τουρκία… αμυνόμενη (!) χώρα, προβαίνει σε έναν ημερήσιο λεκτικό οχετό προσβολών κατά της ελληνικής ηγεσίας και της χώρας.
Ο Τούρκος είναι ικανός στα παζάρια. Τίποτε δεν κάνει χωρίς να κερδίσει κάτι, είτε μπλοφάρει είτε όχι (Σουηδία, Φινλανδία-ΝΑΤΟ).
Ένα χρόνο πριν από τις προεδρικές τουρκικές εκλογές, το κόμμα του Ερντογάν υφίσταται καθίζηση στις δημοσκοπήσεις, ενώ κι ο πληθωρισμός στη χώρα “του” κυμαίνεται στο 70%. Ο Ρωσοουκρανικός πόλεμος, όσο κι αν ο Ερντογάν κρατά το ρόλο του “επιτήδειου ουδέτερου”, στοιχίζει πανάκριβα στη χώρα του, με την ακρίβεια των πάντων να δημιουργεί αρνητικό κλίμα εις βάρος του. Έτσι, ευρισκόμενος προ αδιεξόδου, θα κάνει το παν, ώστε να βελτιώσει δημοσκοπικά την εικόνα του. Κάτι που σαν συνταγή είχε επιτυχία πιο παλιά με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία, με πρόφαση το κουρδικό. Που ούτως ή άλλως είναι μια ανοιχτή πληγή για την Τουρκία. Η στρατικοποίηση των ελληνικών νησιών του Αιγαίου θα είναι άλλη μια άλλη πρόφαση;
Η Τουρκία του Ερντογάν θεωρεί εαυτήν περιφερειακή δύναμη και ως τέτοια πρέπει να έχει γύρω της, κράτη δορυφόρους, ακριβώς όπως το ίδιο πιστεύει κι ο Πούτιν. Παρά τις εξάρσεις και τις υφέσεις του έναντι της Ελλάδας, Ο Ερντογάν κινείται μεθοδικά σε βάθος χρόνου προς μία και μόνο κατεύθυνση: αυτήν της αμφισβήτησης όλο και περισσότερων πτυχών της ελληνικής κυριαρχίας. Είναι η χώρα μας που τον εμποδίζει στο να εφαρμόσει τα επεκτατικά του σχέδια! Έτσι, για να βρει ρόλο αντάξιο των προσδοκιών του, θα αυξήσει την επιθετικότητά του. Όντας δε απρόβλεπτος όπως πάντα, οφείλουμε εμείς να είμαστε διαρκώς έτοιμοι για όλα… (Στ.Γ.Κ.)
- ===================
- ΕΝ ΣΥΝΤΟΜΙΑ…
- -(ένας “ρήτορας”) Μας καλημερίζει κάθε Άνοιξη. Σκαρφαλώνει στο ψηλότερο σημείο του καιρού και αρχίζει ένα λόγο-ύμνο στη ζωή. Καμιά φορά, περπατάει σχεδόν τρέχοντας στο γρασίδι και σου ρίχνει ένα βλέμμα επίμονο με τα δυο μπιρμπιλωτά γυαλιστερά του μάτια. Του αρέσει να μιλάει, να μιλάει συνεχώς και να τον ακούς, να τον ακούς συνεχώς… Με ανεβοκατεβάσματα στην ένταση της φωνής του, με σταθερή χροιά σε όλο του το λογύδριο, με γλυκόλογα και εκκλήσεις για ακρόαση, με υποσχέσεις για “ωραίους μελλοντικούς κόσμους”, ώστε να τον ακροώνται κι αυτοί που βρίσκονται πολύ μακριά. O “ρήτοράς” μας εκφράζεται με ένα ολότελα δικό του τρόπο: δεν χρησιμοποιεί τηλεβόα, ούτε ερντογανικές απειλές για να σε πείσει. Αυτά που λέει είναι τόσο καθηλωτικά που λές, μωρέ Μάης μήνας είναι, μήνας των ρητόρων, των “μαυροφορεμένων” επαναστάσεων, των βερμπαλιστών και των… κοτσυφιών (φωτό, 1)!
- -(τσιμέντωση!) Στον επισκέπτη κεντρικών δρόμων στα Χανιά κάνει δυσάρεστη εντύπωση η παρακάτω μόνιμη εικόνα (φωτό, 2). Κάποτε σ΄αυτές τις θέσεις υπήρχαν δενδρύλλια, τα οποία για λόγους άγνωστους καταστράφηκαν ή αφαιρέθηκαν, χωρίς να αντικατασταθούν ποτέ από άλλα. Αντίθετα, η θέση τους τσιμεντώθηκε (!), ώστε να παραπέμπει στο δυσάρεστο ότι “καλά, αυτός ο δήμος δεν αγαπάει το πράσινο”;
- -(αξιοποίηση) Οι Άγιοι Απόστολοι είναι ένας μικρός δημοκρατικός παράδεισος! Και μάλιστα πολύ κοντά στην πόλη. Η εικόνα με τα πλήθη κόσμου που συρρέουν κάθε μέρα (χειμώνα, καλοκαίρι), για άθληση ή μπάνιο, αποδεικνύει το πόσο πολύτιμος χώρος είναι για όλους. Πολλές φορές τονίστηκε πως μια στοιχειώδης αξιοποίηση ορισμένων χώρων του (όπως τα ερείπια των παλιών κατασκηνώσεων, φωτό, 3), θα είχε επιπλέον ευεργετικά αποτελέσματα για το κοινό που συγκεντρώνεται εκεί ακόμη και τα βράδια.
- Εκτός κι αν ο δήμος έχει κανένα μεγαλεπίβολο σχέδιο στα συρτάρια του, που δεν ανακοινώνεται… (Στ.Γ.Κ.)
