"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Ψηλά, πολύ ψηλά…

 

 

 

 

 

[Ο φθόνος είναι ανθρώπινος. Είναι το χειρότερο όπλο που διαθέτει η ανθρώπινη ιδιοσυγκρασία, όταν βλέπουμε τον άλλο να είναι  "καλύτερος" από μας σε ένα τομέα.

Δεν βλέπουμε το τί έχουμε εμείς, πού είμαστε καλύτεροί του, αλλά το τί έχει ο άλλος που δεν έχουμε εμείς.

Εμείς μπορεί να πλέουμε στα πλούτη, ο άλλος μπορεί να είναι φτωχός, αλλά καλός στο... γράψιμο, ε, εκεί θέλουμε να φτάσουμε κι εμείς!

Κι όταν δεν τα καταφέρνουμε, κάνουμε το παν ώστε κι ο άλλος να... χαμηλώσει! Να αποτύχει...

Έτσι, ο φθονερός  δημιουργεί μια  διάθεση να αντιδρά με φθόνο σε κάθε περίπτωση.

Ακόμη, επειδή οι φθονεροί ρίχνουν το βλέμμα τους σε ό,τι είναι περισσότερον οικείον και ποθητό (μάτιασμα) ,γι’ αυτό και του προξενούν μεγαλύτερη βλάβη. Όταν δε αποτυγχάνουν να προκαλέσουν κακό, οι φθονεροί λυώνουν και βράζουν στο ζουμί τους. Στ.Γ.Κ.

 

Το ΠΟΙΗΜΑ ΣΤΑ ΓΑΛΛΙΚΑ -και πιο κάτω σε απόδοση δική μου

 


 

===============

Και έπειτα...

Πρέπει να πετάς πάντα ψηλά

Πιο πάνω απ' τη ζήλεια, τον πόνο

την κακία. Πιο πάνω απ' τα δάκρυα,

τις κριτικές. Πρέπει να πετάς ψηλότερα

εκεί όπου μερικές λέξεις δεν μπορούν

να μας προσβάλλουν, ή μερικές χειρονομίες δεν

μπορούν να πληγώσουν.

Εκεί όπου κάποια

πρόσωπα δεν θα μπορέσουν

ποτέ να φτάσουν.

 

[Αλντα Μερίνι (Μιλάνο, (1931-2009)].

 


Σχολιάστε