Ονοματοδοσίες οδών (Χ.ν., 23-9-21)
Posted on 23 Σεπ, 2021 in Σχόλια | 0 comments
ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΣΙΕΣ ΟΔΩΝ
Η ΠΑΡΟΥΣΑ -και όχι μόνο- δημοτική αρχή Χανίων δεν φημίζεται για τις γρήγορες και καίριες αποφάσεις της. Έτσι, σε βασικά θέματα ερχόμαστε “κατόπιν εορτής…”: αποφασίζουμε- αν αποφασίζουμε!- όταν ήδη κάποιοι άλλοι προηγήθηκαν!
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ, “το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Θεσσαλονίκης, μετά από προ-σύσκεψη για τη μετονομασία της οδού Λαγκαδά σε Λεωφόρο Μίκη Θεοδωράκη, σε ένδειξη τιμής στη μνήμη του μεγάλου μουσικοσυνθέτη, βρίσκεται ήδη στο στάδιο προέγκρισης. Η πρόταση για τη μετονομασία ενός από τους πλέον κεντρικούς δρόμους της Θεσσαλονίκης έγινε από το δήμαρχο Κωνσταντίνο Ζέρβα και ήδη υπήρξε προσυμφωνία με τους δημάρχους των δήμων Παύλου Μελά, Αμπελοκήπων- Μενεμένης και Νεάπολης- Συκεών, απ’ όπου διέρχεται η σημερινή οδός Λαγκαδά”.
ΕΜΕΙΣ, απλά ισχυριζόμαστε ότι ο Μίκης είναι δικός μας, τον κρατάει η κρητική γη και έχουμε ένα θέατρο στο όνομά του!
Η ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΣΙΑ χώρων και οδών δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση. Το βλέπουμε με αποθανόντες αξιόλογους πνευματικούς δημιουργούς που, παρά τη σημαντική προσφορά τους, οι προτάσεις ονοματοδοσίας οδών παραμένουν στα συρτάρια..
ΟΜΩΣ, εδώ πρόκειται για μια προσωπικότητα -τον Μίκη- παγκόσμιας εμβέλειας και είναι κρίμα να προηγούνται άλλοι στην απόδοση τιμής… Μήπως θα πρέπει να συσταθεί μια μόνιμη επιτροπή -πλην των “Φίλων” του Μίκη- η οποία όχι μόνο θα σκύψει με σεβασμό και πάθος στο έργο -αυτό τουλάχιστον που υπάρχει εδώ- αλλά θα φροντίζει ώστε κάθε χρόνο να αναδεικνύεται κι ένα τμήμα του;
ΟΣΟ για τη μετονομασία κάποιου δρόμου σε “λεωφόρο Μίκη Θεοδωράκη”, έ, αυτό ίσως το δούμε με κάποια άλλη δημοτική αρχή! (Στ.Γ.Κ.)
——————————
ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ
Ι.-ΥΠΑΡΧΕΙ ένα κρίσιμο κομμάτι του εκλογικού σώματος, του οποίου το ποσοστό κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει: είναι αυτοί που μετακινούνται ανάμεσα στα δυο κόμματα εξουσίας. Έτσι, βλέπουμε κόμματα του 3-4%, να εγγίζουν ανέλπιστα ποσοστά.
ΑΥΤΟ οφείλεται άλλοτε στις συγκυρίες (φθορά και… διαφθορά ενός κόμματος) κι άλλοτε στην “προδοσία” των αρχών του κόμματος που ψήφιζαν! Πρόκειται συνήθως για τυχάρπαστους ψηφοφόρους των οποίων η “ιδεολογία” περιορίζεται στα στενά όρια του ατομικού συμφέροντος. Ή, για άλλους με προωθημένες «εκσυγχρονιστικές» απόψεις οι οποίοι έμειναν “εκτός νυμφώνος…” όσο κυβερνούσε η παράταξή τους και τώρα ψηφίζουν τον (οποιοδήποτε)… καλύτερο, κατά την άποψή τους!
ΙΙ. ΤΟ ΚΙΝΑΛ ή ΠΑΣΟΚ (όπως θέλετε πέστε το) έχει τη μοίρα των παραπάνω. Εδώ και χρόνια βρίσκεται δημοσκοπικά σε μονοψήφιο αριθμό και σ΄αυτό δεν φταίνε οι υποστηρικτές του. Τώρα βρίσκεται σε μια μακρόχρονη εσωκομματική διαδικασία ανάδειξης υποψηφίων “προέδρων”. Αν όλα κυλήσουν ομαλά και βάσει του προγράμματος, υποθέτουμε πως οι εσωκομματικές εκλογές θα γίνουν περί τα τέλη Νοεμβρίου.
ΓΙΑ την ιστορία: Οι επίδοξοι υποψήφιοι “πρόεδροι” είναι τέσσερις: Γεννηματά (πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ από το 2017), Καστανίδης, Ανδρουλάκης και Λοβέρδος. Ο καθένας οφείλει να συγκεντρώσει 5.000 υπογραφές ή το 15% της ΚΕ, ώστε να είναι έγκυρη η υποψηφιότητά του.
ΔΥΝΑΜΙΚΗ, έτσι φαίνεται, παρουσιάζει ο “βετεράνος” του κόμματος Ανδρέας Λοβέρδος (65 ετών): πολλές φορές υπουργός επί ΠΑΣΟΚ, αρκετές φορές αποσκιρτήσας και τώρα υποσχόμενος πολλές καινοτομίες! Το σύνθημά του «για πάντα ΠΑΣΟΚ» (επαναφορά σε ποιο ΠΑΣΟΚ, άραγε;) ηχεί-ιστορικά- ωραία, αλλά πόσο αυτή η επιστροφή θα βρει θέση σε μια σκληρή πραγματικότητα;
ΚΑΠΟΤΕ η λέξη “Αλλαγή”, ως κεντρικό σύνθημα του ΠΑΣΟΚ (Ανδρέας, 1981), συγκλόνιζε τα πλήθη και έφερνε οπαδούς. Σήμερα πώς μπορεί να γεννηθεί από τις στάχτες του ένα κόμμα που έμεινε εδώ και χρόνια (κρίση, πανδημία) συντηρητικό στις προτάσεις του και αρτηριοσκληρωτικό στις αντιπολιτευτικές του θέσεις; Το ότι πρέπει να αλλάξουν τα πάντα στο ΠΑΣΟΚ -όχι μόνο το όνομα- είναι επειγόντως ζητούμενο. Οι παλιοί “πιστοί” του δεν βλέπουν κάτι τέτοιο, τα δε κόμματα εξουσίας (ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ) καιροφυλακτούν από αυτές τις εσωκομματικές εκλογές/τριβές για να το αποψιλώσουν τελείως, αφού αυτά διακηρύσσουν πως εκπροσωπούν σήμερα το Κέντρο. (Στ.Γ.Κ.)
