"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Μεθεόρτια (Χ.ν., 4-5-21)

 

 

 

 

 

ΜΕΘΕΟΡΤΙΑ

 

-(μεθεόρτια αβάσταχτα) Κουτσά στραβά περάσαμε λίγο καλύτερα από πέρυσι τις γιορτές του Πάσχα. Φυσικά σε 15 μέρες θα φανούν τα αποτελέσματα από τα μέτρα χαλάρωσης που “επέτρεψε” η κυβέρνηση. Όμως, το ουσιαστικότερο θέμα σε παγκόσμιο πια επίπεδο, δεν είναι μια χώρα να “τα πηγαίνει καλά” με τον κορωνοϊό, αλλά να εμβολιαστει ο παγκόσμιος πληθυσμός-τουλάχιστον στο 70%. Ήδη υπάρχουν χώρες πού ούτε εμβόλια μπορούν να έχουν αλλά ούτε και οξυγόνο! Απλά, μετρούν κάθε μέρα χιλιάδες νεκρούς “άταφους”, επειδή έχουν χάσει τον έλεγχο τους (Ινδία, Βραζιλία, Ιράν, Τουρκία κ.λπ.). Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι πλανήτης είναι η κοινή μας “πολυκατοικία”, κι αν ένα διαμέρισμά της παραμένει μολυσμένο, όλοι κινδυνεύουμε να πεθάνουμε.

 

-(δεύτερη Ανάσταση) Βρεθήκαμε στους Αγ. Αναργύρους στη 2η Ανάσταση (ανήμερα του Πάσχα, στις 11 η ώρα π.μ. Η κατανυκτική ατμόσφαιρα συνεχίστηκε (φωτό, Άγ. Ανάργυροι), όπως και τη Μ. Παρασκευή, όπως και το Μ. Σάββατος. Με τον κόσμο να τηρεί ευλαβικά τα μέτρα, με τους ψαλτάδες στα ωραία τους, με την τήρηση του τελετουργικού, με τα ήθη και τα έθιμα (πλην των ασπασμών), με τις ψαλμωδίες, τις ευχές και τα προσκυνήματα. Ωραίες εμπειρίες, έστω και πρωτόγνωρες…

 


 

-(στο τέλος κυριαρχεί η επιβίωση) Η πανδημία ανέδειξε πολλές πτυχές του εληνικού ψυχισμού: ανησυχία, ιδιωτισμό, αλληλεγγύη, ηρωισμό, καχυποψία, αμφισβήτηση των ειδικών, υπακοή/ανυπακοή, δεμεμελισμό… Με το εντυπωσιακό κύμα των προσερχομένων τώρα στις γιορτές για εμβολιασμό (ηλικίες 30-50 ετών), οι Έλληνες τελικά δείχνουμε ότι λειτουργούμε ορθολογικά. Αυτό φάνηκε και στις εκλογές του 2019, με τα “πενταετή σκαμπανεβάσματα” μιας αλλοπρόσαλλης, ετερόκλητης και δήθεν “αριστερής” κυβέρνησης. Αποδεικνυόμαστε σήμερα, ως επί το πλείστον σκεπτόμενος λαός. Στην αρχή της πανδημίας, όταν πρωτοφορέσαμε μάσκα, βλέπαμε και ακούγαμε από φίλους και συνάδελφους “αρνητές” πολλά ειρωνικά σχόλια! Με τους θανάτους σε καθημερινή βάση εδώ κι ένα χρόνο, τα πράγματα σοβάρεψαν και γι αυτούς: η μάσκα έγινε απαραίτητο εξάρτημα, τα ραντεβού κλείνονται το ένα μετά το άλλο, η ανησυχία διατρέχει όλους. Όπου επικρατεί ο θάνατος ως μόνη βεβαιότητα, ο άνθρωπος -ο Έλληνας- εκλογικεύεται, προσαρμόζεται, αποδέχεται οποιοδήποτε εμβόλιο. Κινείται ενστικτωδώς, διότι προέχει η επιβίωση. Οι εικόνες από την Ινδία (φωτό, Ινδία) είναι το φοβερότερο και πειστικότερο επιχείρημα… (Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr)
——————————–

Η ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

 

-(παγκόσμια εμβολιαστική ανισότητα) “Ο σωστός δρόμος για να κάνουμε βήματα προς τα μπροστά είναι η αλληλεγγύη σε εθνικό, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο”, είχε δηλώσει χαρακτηριστικά πριν ένα χρόνο (20200 ο Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγεσούς, γενικός δ/ντής του ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας). Σήμερα, 12 μήνες μετά, αντικρίζοντας τις τραγικές κι “απάνθρωπες” εικόνες στην Ινδία-και όχι μόνο-, όπου το σύστημα υγείας έχει καταρρεύσει προ πολλού και χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν ελλείψει οξυγόνου, αντιλαμβανόμαστε ότι οι προειδοποιήσεις και οι συμβουλές του ΠΟΥ δεν εισακούστηκαν. Θα μου πείτε την ώρα που ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ (Ντ. Τραμπ), δεν δεχόταν την αρμοδιότητα της ΠΟΥ, αλλά ούτε καν την ύπαρξη του κορωνοϊού, γιατί ο πλανήτης να μην υποφέρει σήμερα; “Όπου φτωχός κι η μοίρα του”: οι φτωχές χώρες έχουν εμβολιαστική δυνατότητα μόλις στο 0,02%. Έτσι, η “εμβολιαστική ανεξαρτησία” για τις χώρες του Τρίτου Κόσμου αποτελεί μια ουτοπία για την ώρα…(Στ.Γ.Κ.)

 

ΕΝΑ ΠΑΣΧΑΛΙΑΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΚΑΙ ΕΘΙΜΟ

 

(το κόκκινο αυγό) Το αυγό (φωτό, πασχαλινά αυγά με… μάσκα!), από τα πανάρχαια κιόλας χρόνια, περιέχει πολλούς συμβολισμούς. Πρωταρχικός είναι ότι θεωρείται πηγή ζωής. Υπάρχει η λατινή έκφραση ab ovo (=εκ του ωού) που σημαίνει την έναρξη της ζωής ή την αναδρομή στην πρωταρχική γέννηση της ζωής!

 

 

 

Το δε πασχαλινό αυγό και το τσούγγρισμα σημαίνει-με το σπάσιμο του κέλυφους- την εκ νεκρών Ανάσταση του Κυρίου, ημών των ανθρώπων από την αμαρτία, αλλά και των πάντων γύρω μας: από τη Φύση, μέχρι το άτομο, τις κοινωνίες και τα έθνη. Όσο για το κόκκινο χρώμα των πασχαλινών αυγών, η χριστιανική και η προχριστιανική ερμηνεία ταυτίζονται αφού το κόκκινο συμβολίζει το αίμα του Χριστού ή και του Αδωνη αντίστοιχα. Υπάρχει και η εκδοχή που θέλει τα αυγά να βάφονταν κόκκινα για να δίνουν μια χαρούμενη νότα, την οποία ζούσαμε παιδιάκια στη Μακεδονία με το σπάσιμο των αυγών-κάτι που σπανίζει στην Κρήτη. Ας ελπίσουμε εφέτος πως το ab ovo θα ισχύσει για όλες τις δραστηριότητές μας ευθύς μόλις ελεγχθεί κάπως η κάτάσταση με την πανδημία. Κι όπως γιορτάζουμε την εθνική “παλιγγενεσία”, να γιορτάσουμε την ίδια λέξη -παλιν γέννεση- σε όλη της την έκταση, παντού. (Στ.Γ.Κ.)

 

 

 

 

 


Σχολιάστε