Eργασία 2011
Posted on 3 Μάι, 2011 in Κείμενα | 0 commentsΜΙΑ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ:
Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ) έχει καθιερώσει την 28η Απριλίου ως «Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία», με στόχο την επικέντρωση του διεθνούς ενδιαφέροντος στα θέματα πρόληψης ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών.
Σύμφωνα με στοιχεία της ΔΟΕ:
-2.000.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή από εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες, κάθε χρόνο, σε όλο τον κόσμο.
-Σε 270.000.000 υπολογίζονται τα εργατικά ατυχήματα και 160.000.000 τα περιστατικά επαγγελματικών ασθενειών.
-440.000 εργαζόμενοι χάνουν τη ζωή τους από επικίνδυνες ουσίες (100.000 από άσβεστο).
-Ένας εργαζόμενος πεθαίνει κάθε 15 δευτερόλεπτα, 6.000 κάθε ημέρα.
-Το συνολικό κόστος των ατυχημάτων και ασθενειών ανέρχεται ετησίως στο 4% του ακαθάριστου παγκόσμιου προϊόντος.
Συμπέρασμα: Η Εργασία σκοτώνει πιο πολλούς ανθρώπους απ’ ότι οι Πόλεμοι.
[Η Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία, έλκει την καταγωγή της από τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης Εργατών, που εορτάζεται την ίδια ημερομηνία από το 1984. Η πρωτοβουλία ανήκε στο συνδικαλιστικό σωματείο των δημοσίων υπαλλήλων του Καναδά, οι οποίοι καθιέρωσαν την 28η Απριλίου ως Μέρα Μνήμης Εργατών (Worker's Memorial Day), για να τιμήσουν τους νεκρούς των εργατικών ατυχημάτων. Η 28η Απριλίου επελέγη συμβολικά, επειδή την ημερομηνία αυτή του 1914 ψηφίσθηκε από την Καναδική Βουλή ο νόμος για την αποζημίωση των εργαζομένων από εργατικά ατυχήματα.]
Σύντομα ο εορτασμός υιοθετήθηκε από τα συνδικάτα των ΗΠΑ και στη συνέχεια από τη Διεθνή Ένωση Ελεύθερων Συνδικάτων, με το σύνθημα «Να θυμάσαι τους πεθαμένους, να μάχεσαι για τους ζωντανούς». Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (Οργανισμός του ΟΗΕ) υιοθέτησε με τη σειρά της την Ημέρα αυτή και από το 2001 την καθιέρωσε ως «Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία», προκειμένου να διευρύνει το περιεχόμενό της με την ιδέα της αειφόρου εργασίας.”
… Στην Ελλάδα οι νεκροί από εργατικά ατυχήματα ενέρχονται (2010) στους 94, ενώ ο αριθμός των ατυχημάτων με τραυματίες είναι κατά πολύ μεγαλύτερος.
Τώρα που η εργασία έχει γίνει είδος “εν ανεπαρκεία” φαντάζεται κανείς πόσοι είναι οι ανασφάλιστοι-για ένα κομμάτι ψωμί-, πόσα ατυχήματα γίνονται αλλά δεν δημοσιοποιούνται και πόσοι εργάζονται κάτω από απάνθρωπες συνθήκες.
Ένα από τα πολλά… δώρα του Μνημονίου, η καταστρατήγηση κάθε ίχνους δικαιώμταος αξιοπρεπούς εργασίας.
ΣΗΜΕΡΑ, στην εργατική ορολογία έχουν μπει καινούργιοι και περίεργοι όροι: part time απασχόληση (μερική απασχόληση), «ενοικίαση» εργαζομένων, 40ωρο εργασίας μέχρι βαθέος γήρατος, ελεύθερες απολύσεις, ευελιξία ή ελαστικότητα στην απασχόληση, εργασία εκ περιτροπής, ποσόστωση διοριζόμενων σε δημόσιες υπηρεσίες (1 διορισμός για 5 συνταξιούχους), μη καταβολή δεδουλευμένων 4 μηνών από το 30% των επιχειρήσεων κ. ά.
ΟΛΑ τα παραπάνω δεν μας οδηγούν σε ένα σκληρό μεσαίωνα στις εργασιακές σχέσεις; Δεν το βλέπουν αυτό οι κυβερνήσεις;
Στ.Γ.Κ.
