Τα Παιδοπολίτικα (Ζωοδόχου Πηγής-Μονή Δοβρά)
Posted on 29 Απρ, 2011 in Τα Παιδοπολίτικα | 0 commentsΜΟΝΗ ΔΟΒΡΑ ΒΕΡΟΙΑΣ-ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ
ΟΤΑΝ, με τον αδελφό μου Κώστα, εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ’50, βρεθήκαμε στην Παιδόπολη «Καλή Παναγιά» (Μονή Δοβρά, στις υπώρειες του Βερμίου) που βρίσκεται λίγα μόλις χιλιόμετρα από τη Βέροια, δεν φανταζόμασταν-εγώ περισσότερο-το πόσο θα μας χάραζε βαθιά εκείνη η σκοτεινή ιστορικά περίοδος των Παιδοπόλεων…
Η Μονή Δοβρά, αφιερωμένη στη Ζωοδόχο Πηγή, τότε ήταν ακόμη ατόφια, όπως την είχαν αφήσει οι χρόνοι μετά την επανάσταση του Καρατάσου και των παλληκαριών του στη Μακεδονία, το 1821. Κι εμείς ήμασταν, τουλάχιστον εγώ, πολύ μικροί, οπότε πλάθαμε με τη φαντασία μας ιστορίες επί ιστοριών. Να, όπως, όταν σκάβαμε τον κήπο έξω από τη Μονή για να φυτέψουμε λουλούδια, βρίσκαμε ένα σωρό κόκαλα που η φαντασία μας τα ταύτιζε με τα κόκαλα των Τούρκων ή των παλληκαριών του οπλαρχηγού. Ώσπου ξαφνικά μια μέρα, της Ζωοδόχου Πηγής ήταν, ένα λεωφορείο που ερχόταν γιομάτο προσκυνητές από τη Βέροια, τούμπαρε στη στροφή, έπεσε σε χαράδρα και είχαμε τουλάχιστον 7 νεκρούς. Ε, από τότε κάθε χρόνο η γιορτή της Ζωοδόχου Πηγής μου θυμίζει εντονότερα την Καλή Παναγιά και το δυστύχημα…
Να, όμως η Ιστορία της Ζωοδόχου Πηγής, όπως συνηθίσαμε να τη γιορτάζουμε στην Ελλάδα:
“Ήταν γύρω στα 450μχ, όταν ένας βυζαντινός στρατιώτης, Λέοντας στο όνομα, έκοβε βόλτες σ΄ ένα δασάκι στα μέρη της Βασιλεύουσας, όταν ξάφνου βλέπει μπροστά του έναν τυφλό άνθρωπο να του ζητάει λίγο νερό για να σβήσει τη δίψα του. Ο Λέοντας προθυμοποιήθηκε να του βρει και να του φέρει νερό. Έψαξε λοιπόν, στο δάσος για να βρει νερό αλλά μάταια και έτσι, επέστρεφε λυπημένος. Τότε όμως, άκουσε μια γυναικεία φωνή να του λέει: «Ου χρεών σε, Λέων, αγωνιάν, το γαρ ύδωρ εγγύς», δηλαδή, «Δεν χρειάζεται Λέων να αγωνιάς, να στεναχωριέσαι, το νερό είναι δίπλα σου». Και πάλι ακούει τη φωνή την άγνωστη να τον προστάζει: «Λέων βασιλιά, πάρε απ΄ το νερό αυτό και δώσε να πιει να ξεδιψάσει ο τυφλός άνθρωπος και κάτι ακόμα, άλειψε μ΄ αυτό τα μάτια του και αμέσως θα καταλάβεις ποια είμαι εγώ που σου μιλώ».
Έτσι πράγματι έπραξε ο Λέοντας και παρευθύς ο τυφλός ανέβλεψε. Αλλά ταυτόχρονα άνοιξαν και τα μάτια του Λέοντα ο οποίος τώρα, κατάλαβε πως εκείνη η φωνή που του μιλούσε ήταν της Παναγίας που έκανε αυτό το θαύμα και του μίλησε και πως επίσης, σ΄ Εκείνην τη Μεγαλόχαρη, οφείλεται και το μεγάλο θαύμα της θεραπείας του τυφλού.
Ακόμη, θαύμα αξιοθαύμαστο ήταν και η εύρεση της πηγής του σωτήριου αυτού νερού. Αλλά θαύμα ήταν και η επαλήθευση της προσφώνησης από την Παναγία, του Λέοντα , ως βασιλιά. Διότι πράγματι ο Λέων, το 486μ.Χ, ανέβηκε στον θρόνο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας ως Λέων ο Α΄ ο Θράξ, ο επονομαζόμενος και Μακέλλης(457-474), και τον οποίο η Αγία Εκκλησία μας ως Άγιο τον τιμά στις 20 του Ιανουαρίου.(…)
Ο Λέων, ως αυτοκράτορας πλέον, θα αναγείρει επί της θαυματουργής πηγής, θαυμάσιο Ναό αφιερωμένο στην Παναγία τη Ζωοδόχου Πηγή για να θυμίζει τις δωρεές της Θεοτόκου προς εκείνον αλλά και όλες τις μεγάλες ευεργεσίες της προς το γένος των ανθρώπων. Στην θαυματουργή πηγή αυτού του ιερού Ναού, βρήκε τη γιατρειά και ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός ο Α΄, ο Λέοντας ο ΣΤ΄ ο Σοφός, η γυναίκα του, Αγία βασίλισσα Θεοφανώ, ο Ρωμανός Α΄ ο Λεκαπηνός και η γυναίκα του, ο Πατριάρχης Στέφανος (886-912), ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Ιωάννης (964-966), αλλά και πλήθος ακόμη, άρχοντες και απλοί άνθρωποι εκεί γιατρεύτηκαν. Μέχρι και νεκρό ανέστησε το αγιασμένο νερό της Ζωοδόχου Πηγής. Το Ναό της Ζωοδόχου Πηγής, γκρέμισαν οι Τούρκοι για να φτιάξουν με τα υλικά του το τέμενος του Σουλτάνου Βαγιαζήτ. Οι χριστιανοί στη θέση αυτή έχτισαν ένα παρεκκλήσι και αργότερα ένα πιο μεγάλο Ναό(1835).
Αυτού του ιερού Ναού της Υπεραγίας Θεοτόκου της Ζωοδόχου Πηγής, τα εγκαίνια εορτάζει η Εκκλησία μας την Παρασκευή της Διακαινησίμου (Λαμπροβδομάδα). Ο Ναός αυτός έμεινε γνωστός στην ιστορία ως το αγίασμα του «Μπαλουκλί». «Μπαλούκ» στα τουρκικά σημαίνει ψάρι και η παράδοση μας λέει πως εκεί δίπλα στο αγίασμα, στις 23 Μαΐου 1453 ένας καλόγερος τηγάνιζε ψάρια, όταν κάποιος του έφερε την είδηση πως πήραν την Πόλη οι Τούρκοι. Ο καλόγερος απάντησε πως μόνο αν τα ψάρια που τηγάνιζε έφευγαν απ΄ το τηγάνι και έπεφταν μέσα στο αγίασμα θα πίστευε ότι έγινε κάτι τέτοιο. Και πραγματικά τα ψάρια ζωντάνεψαν και έπεσαν μέσα στην πηγή του αγιάσματος. Μέχρι σήμερα δε, μέσα στην δεξαμενή της Ζωοδόχου Πηγής διατηρούνται επτά ψάρια και μάλιστα σαν να είναι μισοτηγανισμένα απ΄ την μια πλευρά. Πέρα όμως από θρύλους και παραδόσεις, η Παναγία μητέρα του Χριστού και μητέρα πάντων των χριστιανών, παραμένει για όλους μας η Πηγή της Ζωής, καθότι Εκείνη έφερε τη Ζωή, το Χριστό στον κόσμο, ελπίδα και προστασία μας, «καταφυγή τε σκέπη και αγαλλίαμα». (Τσαγκάρης Παναγιώτης Θεολόγος, http://orthodox-world.pblogs.gr)
ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ στους εορτάζοντες!
Στ.Γ.Κ.
