Υποσχέσεις και πραγματοποιήσεις (Χ.ν., 7-7-20)
Posted on 7 Ιουλ, 2020 in Σχόλια | 0 comments
ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ
ΕΝΑ από τα πολύ θετικά της παρούσας κυβέρνησης είναι ότι η χώρα αναμφίβολα “τα πήγε θαυμάσια” στην αντιμετώπιση του κορωνοϊού. Σ’ αυτό συνετέλεσαν τόσο η ταχυτάτη και σωστή αντίδραση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όσο και η “συμμόρφωση” των Ελλήνων πολιτών στα όσα απαιτούσαν οι λοιμωξιολόγοι.
“ΗΡΩΠΟΙΗΘΗΚΑΝ” από όλους μας οι υπεράνθρωπες προσπάθειες του υπάρχοντος ελλειμματικού ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, ενώ ακούγαμε καθημερινά, εκτός από τα χειροκροτήματα και τις ευχαριστίες, τις υποσχέσεις των ιθυνόντων για … διορισμούς και οικονομική ενίσχυση των “ηρώων”.
ΤΩΡΑ που το πρώτο κύμα του κορωνοϊού πέρασε περίπου ανώδυνα, ήλθε η ώρα του λογαριασμού γαι την κυβέρνηση. Και δεν είναι μόνο η πληγείσα οικονομία. Είναι και τα νοσοκομεία. Το ότι μέχρι τέλος του έτους, οι ΜΕΘ σε όλη τη χώρα θα έχουν φτάσει τις 1200 (Καικίλιας) αγγίζοντας τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και ότι στην Κρήτη θα έχουμε 25 επιπλέον κλίνες ΜΕΘ, είναι ευκταία. Αλλά και επείγοντα.
ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ υπάρχουν. Πολιτική βούληση χρειάζεται, όπως πολιτική βούληση χρειάζεται και για την ικανή στελέχωση των μονάδων υγείας σε όλη την επικράτεια. Βασικό αίτημα των εργαζομένων του Νοσοκομείου Χανίων-όπως και της κοινωνίας-είναι η πραγματοποίηση μαζικών προσλήψεων μόνιμου προσωπικού. Σύμφωνα δε με τον εκπρόσωπο των εργαζομένων του Νοσοκομείου κ. Βαρδή Γεωργιακάκης, παρά το γεγονός ότι έχει ενισχυθεί το νοσοκομείο με 70 άτομα το τελευταίο διάστημα, οι ελλείψεις παραμένουν τεράστιες καθώς μόνο στο νοσηλευτικό προσωπικό το ποσοστό των κενών ανέρχεται στο 40%, ενώ περίπου 300 άτομα εργάζονται με ελαστικές σχέσεις εργασίας.
ΚΑΛΕΣ είναι, λοιπόν, οι υποσχέσεις, καλές κι οι επί τόπου επισκέψεις των αρμοδίων. Αρκεί βέβαια να έχουν και αντίκρισμα. (Στ.Γ.Κ.)
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ τη δημιουργική απασχόληση, μάθαμε επί Βαρουφάκη τί εστί “δημιουργική ασάφεια”(!) και τώρα μπαίνουμε στον όρο “δημιουργική αντιπολίτευση”, όπως τον χρησιμοποίησε ο κ. Μητσοτάκης αναφερόμενος στο ρόλο που οφείλει να έχει μια αντιπολίτευση στη Βουλή.
ΝΑΙ, αλλά πώς μια νυν αντιπολίτευση που αποθέωσε κατά κόρο τον λαϊκισμό, θα… επιτρέψει στον εαυτό της να συμβάλλει με τις “δημιουργικές” προτάσεις της στην ανόρθωση της οικονομίας-και όχι μόνο- του τόπου μας; Θα μου πείτε πως στην Ελλάδα των Ελλήνω Λαϊκιστών, κάθε αντιπολίτευση αποβλέπει στην πάση θυσία διάβρωση του κυβερνητικού έργου, ώστε αυτή-η αντιπολίτευση-, όταν γίνει κυβέρνηση, να… φανεί πιο “χρήσιμη”-κατά την άποψή της- στους πολίτες!
ΕΜΕΙΣ θα λέγαμε πως αυτοί που πρέπει να γίνουν… δημιουργικοί είναι πρωτίστως οι ψηφοφόροι των μεγάλων κομμάτων: στις εκάστοτε εκλογές, δηλαδή, να ψηφίζουν όχι λαϊκιστές εθνοπατέρες, αλλά αποδεδειγμένα δημιουργικά άτομα της κοινωνίας μας. Που είτε στην κυβέρνηση βρεθούν, είτε στην αντιπολίτευση, να έχουν πάντα “δημιουργικές προτάσεις”. Αυτό μας λείπει… (Στ.Γ.Κ.)
——————————————————————————————
- Η ΤΕΧΝΗ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ ΧΑΡΑ
ΜΕ ΤΟ ΕΝΑ της φτερό “σπασμένο” μας ξαναεπισκέφτηκε η, όπως πάντα, ωραία και χορταστική αρμενιανή εφημερίδα “Ελευθερόπολις” (φωτό). “Πληγωμένη” από τη μεγάλη απώλεια -το θάνατο του αγαπητού, ανήσυχου μέχρι τέλους, σπουδαίου ερευνητή και πάντα δημιουργικού Χαράλαμπου Μπουρνάζου. Που, πλην των σημαντικών εργασιών του σχετικά με το ιστορικό παρελθόν της Κρήτης και της χώρας, το σπουδαίο αρχειακό υλικό που είχε στη διάθεσή του, αυτό που άρεσε σε μας- δεν τον γνωρίζαμε δυστυχώς “εκ βαθέων”- ήταν οι θαυμάσιες “παλαιϊκές” εύθυμες ιστορίες του (“Το Γραμματσάκι του Γέρω”, “Η Ροδαρά μας” κ.ά.). Με μαντινάδες, ανέκδοτα, τον Ερωτόκριτο σε συνέχειες κ.λπ.
ΔΕΝ ΕΙΝΑ εύκολο στην εποχή μας, εποχή μίζερη και επίφοβη λόγω κορωνοϊού, καχύποπτη και κάπου επικίνδυνη στις συναναστροφές, να προσφέρεις χαρά με τα γραπτά σου. “Ο Γερο Χαράλαμπος” και η “Ελευθερόπολις” το κατάφερνε αυτό. Παρά δε το περασμένο της ηλικίας και τα προβλήματα υγείας ήταν πηγή αισιοδοξίας. Τον ευχαριστούμε για τις στιγμές ευφροσύνης που μας χάρισε. Θα μας συντροφεύει η ανάμνησή του, με ένα χαμόγελο που θα πηγάζει από τις αναγνώσεις των κειμένων του-τα οποία, κατά την ταπεινή μας άποψη, θα πρέπει να εκδοθούν σε βιβλίο. (Στ.Γ.Κ.)
