L’ Attente (francais-grec)
Posted on 24 Απρ, 2011 in Κείμενα | 0 comments
Η ΖΩΗ μας ουσιαστικά είναι μια μάταιη αναμονή του… καλύτερου!
Το θέμα της μάταιης αναμονής περιέγραψε πολύ παραστατικά ο Μπέκετ στο “Περιμένοντας τον Γκοντό”. Μια θαυμάσια θεατρική παρασταση-προβληματισμός πάνω στο ανεκπλήρωτο που μας σιγοτρώει και αδειάζει τη ζωή μας, γιατί πάντα είναι πάνω απ΄τις δυνατότητές μας ή τις προσδοκίες μας. Μας διαφεύγει το τώρα και οι κοντινοί άνθρωποι που μας αγαπούν, όσο εμείς βρισκόμαστε στην αναζήτηση του μέλλοντος και των … καλύτερων ανθρώπων.
L’ ATTENTE Η ΠΡΟΣΜΟΝΗ (απόδοση απ΄τα γαλλικά Στ.Γ.Κ., Απρ. 2011)
“Elle attend que le monde change “Περιμένει ο κόσμος (της) ν΄αλλάξει
Elle attend que changent les temps Περιμένει ν΄αλλάξουν οι καιροί
Elle attend que ce monde étrange Περιμένει αυτός ο παράξενος κόσμος
Se perde et que tournent les vents να χαθεί και και ν΄ αλλάξουν οι άνεμοι πορεία
Inexorablement, elle attend Αμετανόητα, περιμένει.
Elle attend que l’horizon bouge Περιμένει τη μετακίνηση των οριζόντων
Elle attend que changent les gens Περιμένει ν΄αλλάξουνε οι άνθρωποι
Elle attend comme un coup de foudre Περιμένει, σαν τον ξαφνικό τον κεραυνό,
Le règne des anges innocents τη βασιλεία των αθώων Αγγέλων.
Inexorablement, elle attend Περιμένει, αμετάκλητα.
Elle attend que la grande roue tourne Περιμένει να γυρίσει ρότα ο μεγάλος τροχός
Tournent les aiguilles du temps Ν΄αλλάξουν φορά οι δείκτες του χρόνου
Elle attend sans se résoudre Περιμένει χωρίς να λύνει κανένα πρόβλημά της
En frottant ses couverts en argent Τρίβοντας τα ασημικά της
Inexorablement, elle attend Αδιόρθωτα, περιμένει
Et elle regarde des images Και χαζεύει τις εικόνες
Et lit des histoires d’avant και διαβάζει αλλοτινές ιστορίες
D’honneur et de grands équipages τιμής και σπουδαίων πληρωμάτων
Où les bons sont habillés de blanc που οι καλοί ήταν ντυμένοι στα λευκά
Et elle s’invente des voyages Και επινοεί ταξίδια για τον εαυτό της
Entre un fauteuil et un divan από την πολυθρόνα στο ντιβάνι
D’eau de rose et de passion sage μ΄ανθόνερο και συνετή φρονιμάδα
Aussi purs que ces vieux romans το ίδιο αγνά με τα παλιά μυθιστορήματα
Aussi grands que celui qu’elle attend.” (JJ Goldman) εξίσου σπουδαία μ΄αυτό που περιμένει”
