"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Η άλλη πλευρά της Τουρκίας, η Χάγη και το περιβάλλον (Χ.ν., 12-12-19)

 

 

 

 

 

ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΙ ΑΒΑΣΤΑΧΤΑ

 

-(η Χάγη) Σε έναν κόσμο, υποτίθεται πολιτισμένο αφού διέπεται από διεθνείς κανόνες δικαίου (που όμως δεν είναι αποδεκτοί από όλους), οι σοβαρές διενέξεις μεταξύ των κρατών θα έπρεπε να επιλύονται μέσω της διπλωματίας και της νομικής οδού. Γι αυτό υπάρχει το “Διεθνές Δικαστήριο” της Χάγης. Αρκεί βέβαια οι διάδικοι να συμφωνούν. Και ρόλος του ΟΗΕ-που δεν διαθέτει στρατιωτικά μέσα- είναι η παραπομπή δύο διάδικων κρατών στο Διεθνές Δικαστήριο…

Έτσι, η τηλεοπτική παρέμβαση της κας Ντόρας Μπακογιάννη (πρώην υπουργού Εξωτερικών) που τάχθηκε υπέρ της από κοινού με την Τουρκία προσφυγής στη Χάγη για την υφαλοκρηπίδα- τη μόνη ελληνοτουρκική διαφορά που αναγνωρίζει η Ελλάδα- δίνει νέα προοπτική στον πολιτικό διάλογο που εξελίσσεται για το τί μέλλει γενέσθαι με την ανεξέλεγκτη επιθετικότητα των Τούρκων. Η κα Μπακογιάννη αναφερόμενη στο θέμα της Χάγης (Διεθνές Δικαστήριο) γράφει στον προσωπικό της λογαριασμό, στο twitter: «Πρέπει να συμφωνήσουμε στη διαδικασία με την Τουρκία, στο συνυποσχετικό και πιστεύω πως πρέπει να πάμε, γιατί στην εξωτερική πολιτική, το κάθε πέρσι και καλύτερα είναι μια πραγματικότητα». Δεν ξέρουμε πόσο η άλλη πλευρά είναι διατεθημένη για μια τέτοια λύση, επειδή η Χάγη- ακούστηκε και παλαιότερα αυτό- δεν είναι αμερόληπτη: και εκεί οι δικάζοντες διακρατικές διαφορές είναι δυνατόν να επηρεασθούν ποικιλοτρόπως. Όμως, αν οργανωθούμε σωστά και απλώσουμε τα επιχειρήματά μας σε όλες τις λεπτομέρειές τους, είναι δυνατόν να επιλυθούν πολλά.

 

(φωτογραφία Στ.Γ.Κ., Κολυμπάρι-Χανίων)

-(το περιβάλλον) Η κλιματική αλλαγή δυστυχώς με τις απρόοπτες συνέπειές της, γίνεται ολοένα και περισσότερο εμφανής. Δεν είναι τυχαίο ότι η δεσπόζουσα στον πλανήτη-για το 2019-λέξη είναι το emergency climate change! Έχουν αντιληφθεί άραγε οι εθνοπατέρες στην ελληνική Βουλή ότι μπήκαμε σε μια περίοδο έντονων κλιματικών αλλαγών με άμεση συνέπεια τις φυσικές καταστροφές γύρω μας; Δεν θα έπρεπε ήδη να υπάρχουν στο Σύνταγμα άρθρα προστασίας του περιβάλλοντος; Το κλίμα διεθνώς βρίσκεται στην “εντατική” κι εμείς νομίζουμε ακόμη ότι δεν μας αφορά! Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι η κλιματική αλλαγή εφεξής θα επιδρά καθοριστικά στην καθημερινή ζωή μας, αλλά και στη λειτουργία της χώρας -κάτι που και η Βουλή υποχρεούται να ενστερνισθεί. Να φροντίσει δε για τη συνταγματική προστασία τόσο των μνημείων και των περιοχών φυσικού κάλλους, όσο και πάνω από όλα τους ανθρώπους-πολίτες αυτής της χώρας. Θα το πράξει; (Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr)

——————————————————–

Η ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΙ ΕΜΕΙΣ

 

ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ την Τουρκία που κάθε μέρα προωθεί τις απαιτήσεις της σε βάρος μας. Ωστόσο, σύμφωνα με εμπειρογνώμονες, η χώρα αυτή βρίσκεται σε δεινή χρηματοπιστωτική κατάσταση: ο πληθωρισμός καλπάζει, οι επιχειρήσεις κλείνουν και η ανεργία αυξάνεται, το προσφυγικό διογκώνεται! Η πολιτική της στη Συρία και στο Ιράκ έχει αποτύχει, ο στρατός της -παρά τις παροδικές νίκες, ελέω ΗΠΑ- έχει υποστεί απώλειες που αποκρύπτονται, τα περισσότερα έμπειρα στελέχη της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας έχουν φύγει στο εξωτερικό, όπως και πολλοί επιστήμονες και άλλοι! Στην Αθήνα μόνο υπάρχουν χιλιάδες πολιτικοί πρόσφυγες Τούρκοι.

ΑΛΛΑ, και στο εσωτερικό της χώρας υπάρχουν δυσκολίες για την κυβέρνηση του Ερντογάν: νέοι πολιτικοί αναδεικνύονται (Κωνσταντινούπολη), νέα κόμματα δημιουργούνται, ενώ οξύνεται και η δυσφορία των πολιτών λόγω των αμέτρητων διώξεων που κάθε μέρα σχεδόν υφίστανται πολίτες, δημοσιογράφοι, πανεπιστημιακοί, επιστήμονες, καλλιτέχνες, δημιουργοί, στρατιωτικοί, δημόσιοι υπάλληλοι, πολίτες άλλων θρησκευμάτων, το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

ΓΙΑ το λόγο αυτό, για την πολιτική μας ηγεσία η Τουρκία απομονώνεται συνεχώς και πως ένα απονενοημένο διάβημά της σε Κύπρο ή Ελλάδα, δεν θα της ήταν τόσο εύκολο ή ευχάριστο. Βέβαια στη διεθνή πολιτική σκηνή “κερδίζει” κανείς πιο εύκολα σε διπλωματικό επίπεδο, αν ξέρει να “παίζει” προβλέποντας -όπως στο σκάκι-τουλάχιστον αρκετές από τις επόμενες κινήσεις του αντιπάλου. Εμείς, με τη διπλωματία μας, είμαστε σ΄αυτή τη θέση; Υπήρξε ποτέ μόνιμο Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής με ένα συγκεκριμένο “εθνικό σχέδιο”; (Στ.Γ.Κ.)

 

 

 


Σχολιάστε