"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Ειδήσεις απ΄το παρελθον (Αντ. Βενέτης)

 

 

 

 

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Ασφαλώς η «είδηση» που εντυπωσιάζει είναι εκείνη της 5-8-1872, κατά την οποία ο γιατρός Σοφοκλής Οικονόμου (1808-1877), γιος του λόγιου Κωνσταντίνου Οικονόμου των εξ Οικονόμων (1780-1857), περιγράφεται ως ένας φανατικός Ρωσόφιλος, με άκρα πίστη στη Ρωσία.

Τέτοια βαθειά προσήλωση και πίστη προς την Ρωσία, είχε μόνο ο Γ. Γραμματεύς του ΚΚΕ, Νίκος Ζαχαριάδης, κατά τον στενό συνεργάτη του και «Στρατηγό» του Δ.Σ.Ε. Δημ. Βλαντά. Έτσι γράφει ο Δ. Βλαντάς στο βιβλίο του «Ο Νίκος Ζαχαριάδης και οι 22 συνεργάτες του» εκδ. Γλάρος, ότι τον Μάρτιο του 1946 ο Ν. Ζαχαριάδης μετέβη στη Μόσχα, για να πάρει την έγκριση από τον Στάλιν, για την έναρξη της αιματηρής εμφύλιας διαμάχης των ετών 1946-1949. Και περαιτέρω γράφει «Στην 7η ολομέλεια το Φλεβάρη του 1957 είπε: -ο Ν. Ζαχαριάδης- Είμαι μέλος του Κ.Κ. της Σοβιετικής Ένωσης και σ’ αυτό θα λογοδοτήσω. Ο Ζαχαριάδης ήταν θαυμαστής του Στάλιν… πίστευε στο αλάθητο της Ρωσικής Κομμουνιστικής ηγεσίας και βρισκόταν σε αποπνιχτική εξάρτηση από το Κ.Κ.Σ.Ε. Τελικά το ίδιο Κ.Κ.Σ.Ε. τον δολοφόνησε… κάτω από απάνθρωπες συνθήκες… στο Σουργκούτ της Σιβηρίας».

Ακόμα παρελαύνουν στις δημοσιευόμενες «ειδήσεις» ο περιβόητος Υδραίος πολιτικός, Δημ. Βούλγαρης, ο επονομαζόμενος «Τζουμπές», ένας καταστροφικός σεισμός στην Ζάκυνθο επισύρει το ενδιαφέρον της Ευρώπης αλλά και των Ελλήνων και Εβραίων της Θεσ/κης, οι οποίοι συνδράμουν γενναίως τους σεισμοπαθείς της νήσου.

Τέλος η τελευταία δημοσιευόμενη «είδηση» αναφέρεται στους γάμους του Μακεδονομάχου Παύλου Μελά.

 

Οι ειδήσεις

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΩΝ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ, 1-7-1872. Χθες απεβίωσε και σήμερον ετάφη ο Ιωάννης Δραγούμης, υιός του εκ Μακεδονίας Μάρκου Δραγούμη, μέλος του ανωτάτου Δικαστηρίου κατά τον υπέρ της ανεξαρτησίας αγώνα. Ο Ιωάννης Δραγούμης εισήλθεν εις την υπηρεσίας του κράτους από του 1827, από δε του έτους 1828 ειργάσθη εις το Γενικόν φροντιστήριον του βασιλικού ναυστάθμου, μέχρι τέλους δε της ζωής του διετέλεσεν υπάλληλος του λογιστικού κλάδου του βασιλικού ναυτικού. […]

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΩΝ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ, 18-7-1872. Ο νέος Ουαλπόλος της Ελλάδος πρωθυπουργός κύριος Βούλγαρης κατέπεσε στερηθείς της εμπιστοσύνης του ανωτάτου άρχοντος το δε μέγα και κολοσσιαίον οικοδόμημα το οποίον προς στιγμήν ενόμισεν ο πρωθυπουργός της Ελλάδος ότι ανήγειρε, κατέρρευσεν επισύρον τον οίκτον του θεατού. Παράδειγμα σπουδαίον και διδακτικώτατον διά τους πολιτευομένους. Ο κ. Βούλγαρης ανήλθε εις την εξουσίαν άνευ σχεδίου, άνευ σκοπού όπως πάντοτε, ανήλθε, φαίνεται, μόνον προς τον σκοπόν να κατέχη αυτήν χάριν των συγγενών και φίλων του, […] Ας ίδωσιν οι πολιτευόμενοι ποίον υπήρξε το τέρμα κυβερνήσεως, ήτις ενόμιζε ότι η πολιτική είναι κεχωρισμένη της ηθικής,… κυβερνήσεως παραδούσης την διοίκησιν εις την ζάλην των παθών, κυβερνήσεως εχούσης σημαίαν το sic volo ενός πρωθυπουργού.[…] (Η Αυγή Πατρών)

 

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΩΝ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ, 19-7-1872. Ο αρχιμανδρίτης κύριος Νικηφόρος Παπαδάκης ανεχώρησεν εντεύθεν τιμήσας εν Μονάχω τον Ελληνισμόν και την Ορθοδοξίαν και εκτιμηθείς υπό των εξοχωτέρων της Γερμανίας θεολόγων απελύθη επί του υπουργείου Κουμουνδούρου από της θέσεως του ιερέως της εν Μονάχω ελληνικής κοινότητος […] Κατερχόμενος εις την Ελλάδα και διερχόμενος εκ Γαλαζίου προσεκλήθη υπό της εκεί ελληνικής κοινότητος να ομιλήση από άμβωνος… παρεκλήθη να μείνη ως ιεροκήρυξ εκεί και επιθεωρητής των διαφόρων εκπαιδευτηρίων, […] Η ικανότης και η αρετή ουδέποτε εκπίπτει. […]

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΩΝ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ, 5-8-1872. Μανθάνομεν θετικώς ότι ο κ. Σοφοκλής Οικονόμου απέρχεται εις Κωνσταντινούπολιν. […] Ο κ. Σοφοκλής Οικονόμου διατηρεί θερμώς την παρά πατρός του κληρωθείσαν αυτώ ρωσικήν φιλίαν. Καίτοι Έλλην το γένος, εν Ελλάδι ών, εξακολουθεί φέρων την ρωσικήν υπηκοότητα σεμνυνόμενος μάλιστα επ’ αυτή. Καίτοι πλούσιος και πολλά δυνάμενος ν’ αποκτήση διά της ιδίας ικανότητος, περί πολλού ποιείται το ρωσικόν σιτηρέσιον. Ο προς την Ορθοδοξίαν έρως του ωθεί αυτόν προς την Ρωσίαν, ήν θεωρεί υπέρμαχον της ορθοδόξου πίστεως και ως δυναμένη να εξαπλώση αυτήν εις την υφήλιον. Η Ελλάς κατ’ αυτόν μικρά, πτωχή, εξουθένημα του κόσμου και των εθνών ο περίγελως, οφείλει να βυθισθή εις την ρωσικήν κολυμβήθραν, να γίνη σάρξ εκ της σαρκός της όπως αποφύγη τα εκ της δύσεως βέλη. Χάριν της Ορθοδοξίας και διά την Ορθοδοξίαν πρέπει να παύση να ζη πολιτικώς, εθνικώς και διανοητικώς. Η Ελλάς είναι η μήτηρ και η Ρωσία η θυγάτηρ. Αλλά το έργον της μητρός επεραιώθη, η βασιλεία αυτής έληξεν, ο αστήρ της θυγατρός της ανατέλλει και οφείλει εις αυτήν να παραχωρήση το κράτος η μήτηρ. Το να εμμένη ούτως έχουσα εις το στάδιον της ζωής είναι εγωισμός ανάρμοστος εις γραίαν ένδοξον και συνετήν. Πρέπει να σταθή και να φαίνεται ότι ζη και κινείται και υπάρχει εν Ρωσία και διά της Ρωσίας. Η σλαβική φυλή χάριν της Ορθοδοξίας πρέπει ν’ αναλάμψη, η δε σλαβική γλώσσα να κυριαρχήση του κόσμου. Οι ομόθρησκοι λαοί ανάγκη να λαλώσι μίαν και την αυτήν γλώσσαν, διότι το λαλείν διαφόρους γλώσσας είναι αμάρτημα διαιωνίζον την Βαβέλ. […] Τοιούτος, ο Σοφοκλής Οικονόμου ο εις την Κωνσταντινούπολιν μεταβαίνων, καθ’ ήν ώραν υπό την υπόνομον της θρησκείας διεξάγεται ο φοβερώτερος των αγώνων, όσους αναγράφει η Ιστορία, καθ’ο ο Ελληνισμός διέρχεται την κρισιμωτέραν αυτού στιγμήν, αμυνόμενος υπέρ των απαραγράπτων αυτού δικαίων, υπέρ του παρελθόντος και του μέλλοντος αυτού. Εκεί, δεν αμφιβάλλομεν περί τούτου, θέλει παίξει το πρόσωπον του κατασκόπου υπό το προσωπείον του φιλορθοδόξου, οι δε εν Κωνσταντινουπόλει γενναίοι μαχηταί της εθνικής υπάρξεως οφείλουσι να προφυλάττωνται από ανθρώπων τοιούτων. (Καιροί)

ΗΜΕΡΑ, 1-1-1893. Την 11 Οκτωβρίου εγένοντο οι γάμοι του Π. Μελά μετά της δεσποινίδος Ναταλίας Στ. Δραγούμη.

 

ΗΜΕΡΑ, 10-2-1893. Οι Θεσσαλονικείς ομογενείς συνέστησαν επιτροπήν τη πρωτοβουλία του αυτόθι γενικού Προξένου προς συλλογήν εράνων υπέρ του σεισμού παθόντων Ζακυνθίων. Αξιέπαινοι είναι πάντες οι εν Θεσ/νίκη Εβραίοι, οίτινες μετά μεγάλης προθυμίας και ζήλου ενεργούσιν όπως συλλεχθή ικανόν ποσόν. Την επί τόπου επιτροπήν συνέστησαν πάσης υπηκοότητος και θρησκεύματος άνδρες εν Θεσ/νίκη αποκατεστημένοι. Αποτελείται δε εκ των κ.κ. Καρόλου Αλλατίνη και Ιωσήφ Μισιραχή Εβραίων, Καρόλου Ασλάν,  Ραούλ Κοστ καθολικών και Ν. Ραγκότη, Τ. Μαρουδή,  Διφ. Χαριάτη,  Δ. Σάνου Ελλήνων.

ΗΜΕΡΑ, 10-2-1893. Η «πολιτική ανταπόκρισις» εξαίρει την βαθείαν εντύπωσιν, ην παρήγαγεν εν Αθήναις η εκ 10.000 φράγκων γενναία προσφορά του αυτοκράτορος Φραγκίσκου Ιωσήφ υπέρ των θυμάτων των σεισμών της Ζακύνθου και η προς τον αυστριακόν λαόν έκκλησις της εν Βιέννη συστάσης επιτροπής υπέρ των θυμάτων. […]

ΗΜΕΡΑ, 12-2-1893. Κατά σημερινάς εκ Σύμης ειδήσεις, η Οθωμανική κυβέρνησις διά των οργάνων της έφερε τρόμον εις τους κατοίκους. Η αγορά κυριολεκτικώς έκλεισεν, …οι πολίται υβρίζονται και κακοποιούνται, …οι δημογέροντες και οι εγκριτώτεροι των πολιτών σιδηροδέσμιοι απεστάλησαν εις Ρόδον, ο στρατός κατέλαβε την δημοτικήν αρχήν. Επαπειλείται αιματοχυσία και φυγή κατοίκων εκ βιαιοπραγιών. Και όλα ταύτα, διότι εις Οθωμανός εγένετο Χριστιανός!

ΗΜΕΡΑ, 30-7-1893. Ο δήμαρχος Οξυνείας της Καλαμπάκας Δριτσίλας συνελήφθη και ετέθη εις τα φυλακάς, διότι εχορήγησεν εις τους ληστάς πολεμοφόδια και υπέθαλψεν αυτούς. Ιδού με τίνα μέσα επετύγχανον βουλευταί, μερικοί κύριοι.

ΗΜΕΡΑ, 8-12-1893. Κατά τας μεταδοθείσας τω υπουργείω των Εξωτερικών επισήμους πληροφορίας, η εν τη Αρμενία στάσις κατεστάλη και ανεκλήθη ο διοικητής Αγκύρας Αβεδίν Πασσάς, όστις θεωρείται ως ο πρωταίτιος της στάσεως διά τας βιαιοτήτας του. Ο Αβεδίν ούτος είναι ο γνωστός εκείνος διοικητής της Πρεβέζης περί ου άλλοτε τόσα εγράφησαν.

Αντώνη Ν. Βενέτης, Μοναστηράκι Δωρίδος

 

————————————

 

 

(1894-1961)

 

Στην άκρη της νύχτας

 

Η υπέρτατη πολιτική «αρετή» του δημαγωγού είναι το απεριόριστο θράσος. Ουδέποτε απολογούμενος και πάντοτε επιτιθέμενος. Μια συνταγή που αποδεικνύεται συνήθως αποτελεσματική για την κατάληψη της εξουσίας.

Τον περιγράφει, με το «πληβείο ιδίωμά του», και το «εκτυφλωτικό ταλέντο του» ο Γάλλος γιατρός και συγγραφέας Λουί Φερντινάν Ογκίστ Ντετούς (1894-1961), γνωστός με το ψευδώνυμο Σελίν, στο αριστουργηματικό του έργο «Ταξίδι στην άκρη της νύχτας»: «Αμα έχεις θράσος αρκεί, τα πάντα σχεδόν σου επιτρέπονται, απολύτως τα πάντα, έχεις την πλειοψηφία με το μέρος σου…».

Ποιον, διερωτώμαι, εκ των δύο επικρατεστέρων υποψηφίων θα επιλέξει και στις προσεχείς εθνικές εκλογές ο Ελληνας ψηφοφόρος;

Είναι βεβαίως εμφανές εις ποίον συνάδει το στυλ και ο χαρακτηρισμός του δημαγωγού. Αντιθέτως τον Κυρ. Μητσοτάκη διακρίνει η προσήλωση εις τον ορθόν λόγον, η μετριοπάθεια και η αστική ευγένεια. Η πολιτική του αντίληψη είναι η μόνη προσήκουσα για την ουσιαστική και οριστική έξοδο της χώρας από την κατ’ επίφαση «κανονικότητα» εις την οποίαν μας καθήλωσε μία, ούτως ειπείν, «Σοβιετικής» υφής αντίληψη περί οικονομίας και κοινωνίας, την οποίαν, ως φαίνεται, ασμένως ασπάζεται ο κ. Τσίπρας, ο οποίος, επιπλέον, ρέπει εις «κενόσπουδα τεχνάσματα» κατά την έκφραση του Αλέξανδρου Βυζάντιου, της πάλαι ποτέ Τεργεσταίας εφημερίδος «Νέα Ημέρα».

Αντωνης Ν. Βενετης,

Μοναστηράκι Δωρίδος

 


Σχολιάστε