Μικροπολιτικά των εκλογών (Χ.ν., 28-5-19)
Posted on 28 Μάι, 2019 in Σχόλια | 0 comments
Μικροπολιτικά των εκλογών-2019
-(Ευρωεκλογές-περιφερειακές-δημοτικές-κοινοτικές): Αναμενόμενα, αν όχι και ευκταία τα αποτελέσματα για τους περισσότερους Ελληνες. Προηγήθηκαν σχεδόν πέντε χρόνια διακυβέρνησης τής για «πρώτη φορά» Αριστεράς κυβέρνησης, η οποία μη μπορώντας να ξεφύγει από πάγιες ιδεοληψίες των βασικών στελεχών της, από ρηξικέλευθες συμπεριφορές και τακτικές, έδειχνε ήδη εδώ και δυο χρόνια, ότι έπαιρνε την κατιούσα.
Ό,τι επέρριπτε ως κατηγορία ο ΣΥΡΙΖΑ στους άλλους, το έπραξε ως κυβέρνηση. Κανείς δεν αμφισβητεί τα θετικά που προσέφερε στον τόπο. Όμως περίσσεψαν τα αρνητικά αυτής της κυβέρνησς: ασήκωτο «βαρίδι» το Μακεδονικό, ο πολακισμός σε ανούσια έξαρση, οι προεκλογικές παροχές εκ του πονηρού δοσμένες, η υποτίμηση της κοινής λογικής πρόδηλη με τον περίφημο διαχωρισμό των Ελλήνων σε «πολλούς» και «ελίτ», η έπαρση της εξουσίας, ο ακραίος διχαστικός λόγος κ.ά. Ολα αυτά διαπότισαν το εκλογικό σώμα με τη σκέψη του «δυοίν κακοίν προκειμένοιν, το μη χείρον βέλτιστον». Ετσι μας προέκυψε η νεοδεξιά, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να κυριαρχεί σχεδόν σε όλες τις περιοχές της επικράτειας. Στις δε ευρωεκλογές -πρόκριμα για τις εθνικές- ο πρόεδρος της Ν.Δ. προηγήθηκε με το εντυπωσιακό ποσοστό των 9,5% μονάδων… Αναμενόμενη και η επανεκλογή του κ. Αρναουτάκη απ’ τον πρώτο γύρο των περιφερειακών εκλογών (επιβεβαίωση του «συγκρητισμού» στην περιφερειακή πολιτική), όπως αναμενόμενη και η πρωτιά στο δήμο Χανίων από τον κ. Παπαδογιάννη -στον πρώτο γύρο.
-(Ευρωεκλογές και Ε.Ε.) Από τα αποτελέσματα των εκλογών στην Ε.Ε., φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο κίνδυνος από την ανερχόμενη ακροδεξιά (ήδη στη Γαλλία η Λεπέν είναι πρώτη!) δεν διαφαίνεται απλά στον… ορίζοντα, αλλά τείνει να γίνει πραγματικότητα. Έστω κι αν οι μέχρι τώρα κυρίαρχοι («Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα» και «Σοσιαλιστές») βγαίνουν μεν «νικητές» στις εκλογές όμως με πολλές «λαβωματιές». Η Ε.Ε. οφείλει να λάβει γρήγορες αποφάσεις πάνω σε όλα τα θέματα (οργανωτικά, οικονομικά, διοικητικά, εξωτερικές σχέσεις, ευρωστρατός κ.ά.). Κι ας εκλείψει επιτέλους το φαινόμενο που επιτρέπει βασικές αποφάσεις να τις παίρνουν «αξιωματούχοι» ή γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Ας πάμε πια σε μια «ευρωπαίκή κυβέρνηση». Δεν είναι δυνατόν να επιβιώσει μια νομισματική Ενωση, χωρίς να ακούει τη φωνή των λαών της. Δυστυχώς, αυτή η «κωφότητα» σπρώχνει τους λαούς (πλην Ελλάδας όπου έχουμε θεαματική μείωση της «Χρυσής Αυγής») σε σκληρές θέσεις εθνικής αυτοπροστασίας. Οχι επειδή έγιναν ξαφνικά οι Ευρωπαίοι πολίτες εθνικιστές ή φασίστες, αλλά επειδή δεν έχουν πού αλλού να στραφούν. Δεν τολμάμε να το ομολογήσουμε, όμως η δημοκρατία όπως την ξέραμε μοιάζει, δυστυχώς, όλο και πιο πολύ με αυταπάτη. Και η αυταπάτη ουδέποτε υπήρξε λύση.
-(Ο λαός): Από τις εκλογές επαληθεύθηκε για άλλη μια φορά αυτό που είχε πει ο Αβραάμ Λίνκολν: «Mπορείς να κοροϊδεύεις πολλούς για λίγο καιρό, μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πολύ καιρό, αλλά δεν μπορείς να τους κοροϊδεύεις όλους για πάντα»!
www.stcloris.gr