"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Εξουσία και κόμμα (Χ.ν., 14-2-190

 

 

 

 

ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑ

  • «Οι ερχόμενοι στην Αρχή του Κόμματος πρέπει να είναι αποφασισμένοι να μη γίνουν όργανα του Κόμματός τους, αλλά να αποβλέπουν μόνο στην εξυπηρέτηση του γενικού συμφέροντος με την εναρμόνιση των αντίθετων συμφερόντων». (Ελ. Βενιζέλος, 1/2/1930, σε ομιλία του στη Λέσχη Φιλελευθέρων)

 

ΜΙΑ από τις σοβαρότερες αδυναμίες της ελληνικής πολιτικής είναι η κομματοκρατία.

 

ΠΙΟ απλά, κάθε κομματική παράταξη (δεξιά, αριστερή ή κεντροααριστερή/σοσιαλιστική), ενώ κατά τις προεκλογικές υποσχέσεις της λέει πως θα είναι «κυβέρνηση όλων των Ελλήνων», ερχόμενη στην εξουσία, πρώτα αποβλέπει στο να διασφαλίσει την επιβίωσή της διορίζοντας κομματικά στελέχη σε καίρια πόστα και έπειτα, θέλοντας να δείξει τη «δημοκρατικότητά» της, πλαισιώνεται κι από άλλα στελέχη άλλων παρατάξεων.

 

ΚΙ αυτό όχι πάντα.

 

ΤΟ ΙΔΙΟ σενάριο είδαμε με την συμπόρευση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, το ίδιο θα δούμε πολύ σύντομα, με τον αναμενόμενο -και αναπόφευκτο- ανασχηματισμό!

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει να διεμβολίσει την κεντροαριστερά (ΚΙΝΑΛ), αλλά και να καθησυχάσει τους εξοργισμένους Βορειοελλαδίτες με την Συμφωνία των Πρεσπών, αξιοποιώντας… Μακεδόνες πολιτευτές!

 

ΠΡΙΝ από 89 χρόνια ο Ελ. Βενιζέλος μιλούσε ξεκάθαρα για διαχωρισμό κυβέρνησης και κόμματος. Δυστυχώς, σήμερα βιώνουμε περισσότερο από ποτέ την κομματοκρατία παντού, επειδή είναι δύσκολο να απαγκιστρωθεί ο αρχηγός ενός κόμματος από τις… ρίζες του.

 

ΕΞΑΛΛΟΥ, θα έχετε προσέξει πόσο στις μέρες μας εκλείπει το λεγόμενο «πολιτικώς ορθό». Στη θέση του έχει μπει το ατομικό συμφέρον, η «καρέκλα», ο λαϊκισμός κι ο κυνισμός.

 

ΕΤΣΙ, ο δημόσιος διάλογος έχει γίνει μονότονα τοξικός και «εξυπνακίστικος», ενώ και το… παραταξιακό μίσος, όχι μόνο καλλιεργείται συστηματικά, αλλά και περισσεύει στη Βουλή.

 

ΕΙΝΑΙ καιρός, τουλάχιστον εμείς οι ψηφοφόροι, να συνέλθουμε και να μη (ξανα)πέσουμε στις παγίδες του ακραίου ψηφοθηρικού λαϊκισμού που εφεξής θα συναντούμε καθημερινά, σε μια παρατεταμένη και σκληρή σε αντιπαραθέσεις προεκλογική περίοδο. (Στ.Γ.Κ.)

 

———————————————————————–

 

 

ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

-Η οδός Μπότσαρη είναι μια από τις κεντρικότερες αρτηρίες της πόλης, μάλιστα με διπλή κυκλοφορία και παρκάρισμα κι απ΄ τις δυο πλευρές! Τι κι αν έχει βάλει σε αρκετά σημεία «κολονάκια» ο Δήμος. Το θέμα είναι ότι και σε πολλά σημεία (νεκροταφείο Καθολικών, αλλά και αλλού –φωτό, 1) είτε δεν υπάρχουν πεζοδρόμια, είτε στενεύει πολύ ο δρόμος, είτε υπάρχουν «εμπόδια»! Οι πεζοί, ως συνήθως, αναγκάζονται να κινούνται στο δρόμο με όλες τις συνέπειες για τη ζωή τους.

 

 

-Έγινε κάποια επισκευή στο τοιχίο που περιβάλλει το στάδιο «Έλενα Βενιζέλου», και καλώς. Μάλιστα σε πολλά σημεία ο κίνδυνος κατάρρευσης ήταν προ πολλού εμφανής. Το θέμα είναι γιατί δεν έγινε σε όλη την έκτασή της η ανακατασκευή του περιβάλλοντος χώρου. Εκτός κι αν προγραμματίζεται ριζική ανακαίνιση του σταδίου. Διότι, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία (2), γενικότερα το στάδιο θέλει «φροντίδα». Και για τους πεζούς που διέρχονται από τα πεζοδρόμιά του. (Στ.Γ.Κ.)

 

 

 

 

———————————————–

ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ

 

 

Κύριε πρόεδρε,

 

Το περίφημο «ψηφίζω κατά συνείδησιν» (κατοχυρωμένο δικαίωμα του κάθε βουλευτή από το Σύνταγμα), στις μέρες μας, με τις τόσες «ανεξαρτητοποιήσεις» -22 παρακαλώ!- και τις τόσες ετερόκλητες ψηφοφορίες, θυμίζει-παραφράζοντας τη λέξη «απόψεις»- τη ρήση ενός μεγάλου Αμερικανού κωμικού, του Groucho Marx:

 

«Αυτές είναι οι συνειδήσεις μου. Και αν δεν σου αρέσουν… εντάξει, έχω κι άλλες!»

 

ΕΡΜΟΛΑΟΣ

 


Σχολιάστε