"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Ο παππούς Σάββας…

 

 

 

 

 

 

Ο παππούς Σάββας και το τραγούδι του Γιώργη

[Στον ανταρτοπόλεμο έγιναν τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα. Κι απ' τις δυο πλευρές. Ο ποιητής Βρεττάκος στο πιο κάτω ποίημά του, για κάποιον ΓΙΩΡΓΗ (που θα μπορούσε να λέγεται και ΣΑΒΒΑΣ) αναφέρεται μάλλον στην αριστερή πλευρά. Το ίδιο ακριβώς συνέβη με τον παππού μου Σάββα, της "άλλης πλευράς" από τους αντάρτες.

Έγκλημά του; Με τη συνθήκη της Βάρκιζας (1945)-όπως  πολλοί αριστεροί  παράχωσαν τα καλύτερα όπλα τους στο χώμα για να τα χρησιμοποιήσουν αργότερα στον πόλεμο εναντίον του εθνικού στρατού-ο παππούς Σάββας φύλαξε στη σοφίτα του σπιτιού το δικό του όπλο, για να προστατέψει την οικογένειά του: τη γυναίκα του, τα τρία αγόρια και τα τρία κορίτσια του.

Τον συνέλαβαν, με προδοσία της " αριστερής" μεσαίας  κόρης του, τον κουβάλησαν στο βουνό, έπειτα, μετά από πολλά εξοντωτικά βασανιστήρια τον διαπόμπεψαν στην πλατεία του χωριού μας-Βάθη Κιλκίς-όπου με ολόπρηστα πόδια και ξυπόλυτο, του έστησαν ένα δήθεν "δημοκρατικό" συνοπτικό... λαϊκό δικαστήριο με μια γελοία κατηγορία, τον καταδίκασαν σε θάνατο (τί άλλο;), τον ξαναπήραν στο βουνό και τον κάρφωσαν σε ένα δέντρο!

(Τα παραπάνω στοιχεία είναι παρμένα από το ημερολόγιο ζωής του μικρότερου γιου του παππού Σάββα-και θείου μου- Κυριάκου Μουτσουρίδη.)  Στ.Γ.Κ.]:

 

 

 

Το τραγούδι του Γιώργη

 

«Πως τα κατάφερες, καημένε Γιώργη, και δεν μπόρεσες

να μείνεις πίσω από την πέτρα του βουνού να μη σε βρούνε

αυτοί με τα μακρυά μαχαίρια, με τους σκύλους

και τα σχοινιά. Σε κρέμασαν, γιόμισαν το κορμί σου τρύπες,

έφαγαν, ήπιαν, χόρεψαν. Και την άλλη μέρα,

ένα πουλάκι που φτερούγισε από τα δημοτικά τραγούδια

κάθισε πάνω στο κεφάλι σου, ακριβώς εκεί

που έφτιαχνες τη χωρίστρα σου’ και σάμπως νάταν

γιομάτος Γιώργηδες και Αϊ – Γιώργηδες

γύρω σου ο τόπος, κελαϊδούσε.»

(Νικ. Βρετάκος, σελ. 163, Τα Ποιήματα)

 


Σχολιάστε