Oι αναδιπλώσεις του Ζαεφ κι ο στόχος του (Χ.ν., 13-12-18)
Posted on 13 Δεκ, 2018 in Σχόλια | 0 comments
ΠΟΛΛΕΣ ΑΝΑΔΙΠΛΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΚΡΥΒΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ!
ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ στα παγκόσμια ιστορικά χρονικά: μια χώρα (η Ελλάδα) να παραχωρεί- μάλιστα με την υπογραφή της- το όνομα μιας μεγάλης περιφέρειάς της (Μακεδονία), μια (ανύπαρκτη ιστορικά) εθνικότητα (Μακεδόνες) καθώς και μια γλώσσα (μακεδονική) σε γειτονική χώρα που, αν μη τι άλλο δεν έχει καμιά σχέση ούτε με το όνομα (Μακεδονία), ούτε με την (ανύπαρκτη) εθνικότητα (Μακεδόνες), ούτε και τη γλώσσα (μια βουλγαρική διάλεκτος). Και όλα αυτά παραχωρήθηκαν μέσω της τόσο αμφιλεγόμενης, για να μη πούμε κάκιστης, συμφωνίας των Πρεσπών, όσο και να θέλουν να την εξωραΐσουν οι Συριζαίοι με ιδεολογήματα και δήθεν επιχειρήματα.
ΚΙ ΟΜΩΣ! Σε καθημερινή βάση, με άκομψες αναδιπλώσεις πάντα των λεγομένων του, έρχεται και επανέρχεται ο κ. Ζόραν Ζάεφ (πρωθυπουργός της FYROM) στο θέμα πως «οι πολίτες της ΠΓΔΜ είναι Μακεδόνες και μιλούν «Μακεδονικά» και πως αυτή η σλαβική διάλεκτος γλώσσα θα πρέπει να «διδάσκεται» και στην Ελλάδα! Επίσης ότι η ονομασία “Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας”, όπως ορίζεται στη Συμφωνία των Πρεσπών, είναι “μόνο ένας γεωγραφικός προσδιορισμός”, δηλαδή ένα τίποτε αφού όλος ο κόσμος θα συνεχίσει να ονομάζει τη χώρα του «Μακεδονία»… (Και αναρωτιόμαστε, αφού κατά την κυβέρνησή μας θα υπάρχει Βόρεια Μακεδονία, δεν θα υπάρχει κατ’ ανάγκη και Νότια; Ποια θα είναι αυτή και πώς θα ονομάζεται; Ή μήπως δεν θα υπάρχει καθόλου πια η ελληνική Μακεδονία;). Ξεκαθαρίζοντας, με απόλυτη ειλικρίνεια τις προθέσεις του ο κ. Ζάεφ πρόσθεσε πως ναι «έχουμε ένα πρόθεμα, το “Βόρεια” αλλά εμείς παραμένουμε “Μακεδονία”! Και το επιμύθιο του συλλογισμού του: Δεν υπάρχει άλλη χώρα με το όνομα αυτό (Μακεδονία), υπάρχει Ελλάδα».
ΑΝ τα παραπάνω δεν αποδεικνύουν τον αλυτρωτισμό των Σκοπιανών και τη συνεχή παρασπονδία των συμφωνηθέντων, τότε θα πρέπει να εθελοτυφλούμε συνειδητά πια σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων. Μιλάμε, δηλαδή, για πολύ επικίνδυνο ερασιτεχνισμό σε ένα καίριας σημασίας εθνικό θέμα –το ευαίσθητο «Μακεδονικό»- που ως τέτοιο θα έπρεπε η «λύση» του να είχε εκπονηθεί με σύσσωμη τη Βουλή και το λαό. Εκτός κι αν η εξωτερική μας πολιτική είναι άκρως μυστική και υπαγορεύεται από ξένα κέντρα… (Στ.Γ.Κ.)
Η ΓΑΛΛΙΑ ΤΩΝ «ΚΙΤΡΙΝΟΓΙΛΕΚΑΔΩΝ» (φωτό, Παρίσι στις φλόγες)
- Τα γιλέκα είναι το μεγάλο μυστήριο πίσω από μια τάξη που όταν γίνονται πολιτικές συγκρούσεις στους δρόμους αυτή συνήθως κάθεται στο σπίτι της. (Ροβήρος Μανθούλης, σκηνοθέτης)
ΜΕΣΩ του fb και των κινητών οι αλλαγές στον κόσμο γίνονται πιο εφικτές, επειδή και οι διαμαρτυρίες είναι πιο μαζικές. Το είδαμε στις χώρες της Β. Αφρικής, το βλέπουμε με τους «gilets jaunes» στη Γαλλία και την «υποχώρηση» του προέδρου Μακρόν στην αυστηρή πολιτική του. Δεν το είδαμε με τους ημέτερους «Αγανακτισμένους» που δεν είχαν ομοιογένεια!
ANAMENOMENO ότι, οι Γάλλοι πολίτες που ψήφισαν Μακρόν, θα είχαν επενδύσει πολλά στο νεαρό άλλοτε υπουργό Οικονομικών της κυβέρνησης Ολλάντ, επειδή γνώριζε πολύ καλά τα οικονομικά προβλήματα της χώρας. Τελικά, απογοητεύτηκαν κι αυτοί, όπως κι εμείς με τους «φερέλπιδες» του «un’ altra Europa con Tsipras» Συριζαίους!
ΣΗΜΕΡΑ στη Γαλλία, μετά τη λιτότητα και τη φορολόγηση της βενζίνης, η απάθεια του καναπέ έγινε σοβαρό κίνημα, η δε αποφυγή των χειροτέρων επιτεύχθηκε χάρη στη λήψη κάποιων θετικών ημίμετρων, όπως η αύξηση κατά 100 ευρώ στους κατώτατους μισθούς κ.λπ.
ΠΟΙΑ ήταν τα βασικά αιτήματα των «κιτρινογιλεκάδων»; Δεν μας εκπλήσσουν, γιατί για μας αποτελούν καθημερινό εφιάλτη και «βίωμα» [Τα εντός (…) σχόλια είναι δικά μας)]:
-να μην υπάρχει κανείς άνεργος (ουτοπικό για την Ελλάδα της κρίσης και της υψηλότερης ανεργίας στην Ε.Ε.)
-προοδευτικότερη φορολόγηση εισοδήματος (εδώ φορολογείται συνεχώς η μεσαία τάξη)
-αύξηση φορολογίας των μεγάλων επιχειρήσεων προς όφελος των μικρών (πού τέτοιο πράγμα εδώ, αφού οι μικρομεσαίοι είναι που βάζουν λουκέτο εξαιτίας της συνεχούς φορολόγησής τους),
-κοινό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης όλων (εδώ, σχεδόν μηδενική ασφάλιση για όλους),
-κοινωνικό αλληλέγγυο συνταξιοδοτικό σύστημα (αφαίμαξη και του τελευταίου ευρώ των συνταξιούχων, έστω με αναστολή για φέτος)
-τέλος στο φόρο καυσίμων (εδώ αύξηση στην τιμή των καυσίμων),
-κατώτατος μισθός 1.300 ευρώ (καθαρά) και καμία σύνταξη κάτω των 1.200 ευρώ! (Ας μη το συζητήσουμε)
Οι Γάλλοι, όταν σηκώνονται από τον καναπέ, ενώνονται και δρουν για να αλλάξουν καταστάσεις. Έστω κι αν το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι το αναμενόμενο, διότι, σύμφωνα με τον γαλλικό Τύπο, είναι προφανές ότι ο Εμανουέλ Μακρόν έπεισε “εν μέρει”, όχι εντελώς το γαλλικό λαό. Όμως, ταρακουνούν το σύμπαν… (Στ.Γ.Κ.)
…ΚΙ ΕΜΕΙΣ!
… Κάποτε, μεταπολιτευτικά, είχαμε τα «πράσινα» και τα «γαλάζια» καφενεία, με την ακραία πόλωσή τους και τη… μηδενική συναίνεση. Μετά, με την κρίση (2010-2018), είχαμε τους «Αγανακτισμένους» που δεν ήξεραν τι ήθελαν, αργότερα τους «μνημονιακούς» και «αντιμνημονιακούς» και τώρα την… απάθεια.
ΣΗΜΕΡΑ που έχουμε μια «αριστεροδεξιά κυβέρνηση» κολλήσαμε στους «ή αυτοί ή εμείς», δηλαδή σε μια εξοντωτική -με όρους «εμφυλιοπολεμικούς»- πόλωση.
ΠΟΤΕ δυστυχώς, ως χώρα, δεν μπορέσαμε μεταπολεμικά να έχουμε μια ενιαία εθνική συναίνεση-τουλάχιστον σε καίρια θέματα, όπως αυτά της εξωτερικής μας πολιτικής. Ακόμη και σε άσχημες περιόδους της ιστορίας μας! Ας πούμε, σήμερα με τους Τούρκους να είναι αποφασισμένοι για όλα σε Αιγαίο και Κύπρο, με τους Αλβανούς να καιροφυλακτούν και να δημεύουν περιουσίες Ελλήνων, με το λεγόμενο «Μακεδονικό» να πάει να κλείσει κακήν κακώς εις βάρος μας, με το λαό πιο φτωχό από ποτέ και με μια κυβέρνηση που παραπαίει, τι επιτυγχάνουμε διαιρεμένοι; (Στ.Γ.Κ.)
