H συμφωνία Εκκλησίας – Πολιτείας
Posted on 8 Νοε, 2018 in Σχόλια | 0 comments
Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ-ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
ΑΠΟ το κοινό ανακοινωθέν (6-11-18) της συνάντησης κυβέρνησης και Αρχιεπισκοπής Αθηνών, μαθαίνουμε και τα εξής [τα εντός (…) σχόλια είναι δικά μας]:
-«Μετά από έναν πολυετή, αναλυτικό και ειλικρινή διάλογο μεταξύ Πολιτείας και Εκκλησίας, διάλογο ο οποίος διεξήχθη σε κλίμα κατανόησης και σεβασμού, έχουμε σήμερα τη δυνατότητα να προχωρήσουμε σε συναινετικές και αμοιβαία αποδεκτές και επωφελείς πρωτοβουλίες που αφορούν τον εξορθολογισμό των σχέσεων μας.»
(Αξιοσημείωτο είναι ότι μια τέτοια προσέγγιση, με «αμοιβαία αποδεκτές πρωτοβουλίες» δεν είχε γίνει στο παρελθόν από καμιά κυβέρνηση. Πρέπει δε να θεωρήσουμε ευτυχή συγκυρία ότι τη θέση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος, κατέχει σήμερα ένας σοφός, ικανός δαπραγματευτής και συνετός Ιερώνυμος)
-«Στόχος μας είναι να θέσουμε το πλαίσιο διευθέτησης και επίλυσης ιστορικών εκκρεμοτήτων, αλλά και να ενισχύσουμε την αυτονομία της Ελλαδικής Εκκλησίας έναντι του Ελληνικού Κράτους, αναγνωρίζοντας την προσφορά και τον ιστορικό της ρόλο στη γέννηση και στη διαμόρφωση της ταυτότητάς του…».
(Από ιδρύσεως του Ελληνικού Κράτους η εκκλησιαστική περιουσία ήταν «μη μου άπτου», πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Με την οκταετή κρίση αυτό φάνηκε περισσότερο, παρά τις καλές προθέσεις πολλών Μητροπόλεων. Υπήρχε και υπάρχει η νομοθεσία που θα «διευθετήσει τις ιστορικές εκκρεμότητες». Και μακάρι αυτό να γίνει, τώρα που «βγήκαμε»(;) από τα μνημόνια. Θα είναι προς όφελος όλων).
Ο ΕΣΤΩ ΚΑΙ «ΗΠΙΟΣ» χωρισμός Εκκλησίας-Πολιτείας, έγκειται σε τρία κυρίως θέματα. Στο ότι «Το Ελληνικό Δημόσιο αναγνωρίζει ότι ανέλαβε τη μισθοδοσία του κλήρου, ως με ευρεία έννοια αντάλλαγμα για την εκκλησιαστική περιουσία που απέκτησε», ότι «Το Ελληνικό Δημόσιο και η Εκκλησία αναγνωρίζουν ότι οι κληρικοί δεν θα νοούνται στο εξής ως δημόσιοι υπάλληλοι και ως εκ τούτου διαγράφονται από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών» και ότι «Το Ελληνικό Δημόσιο και η Εκκλησία της Ελλάδος αποφασίζουν τη δημιουργία Ταμείου Αξιοποίησης της Εκκλησιαστικής Περιουσίας».
Κι ο πιο καλοπροαίρετος αναγνώστης της συμφωνίας θα αναρωτηθεί, πώς είναι δυνατόν να μιλάμε για «χωρισμό» αφού ουσιαστικά τίποτε δεν αλλάζει. Απλά γίνεται μια «ανταλλαγή» πληρωμών έναντι παραχώρησης περιουσιακών στοιχείων… Κάτι που έπρεπε να είχε γίνει πριν από την κρίση… Αλλά ο χρόνος και το νέο νομικό καθεστώς για την αξιοποίηση της διαθέσιμης εκκλησιαστικής περιουσίας θα δείξουν το πόσο άλλαξαν-ή θα αλλάξουν- τα πράγματα… (Στ.Γ.Κ.)
————————————
ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΑΝΟΙΓΜΑΤΑ
Η ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ των συναινέσεων στην πολιτική σκηνή σπάνια εκδηλώνεται ως αρετή μας. Ιδιαίτερα σε θέματα αιχμής (εξωτερικά-εσωτερικά) προτάσσεται, σχεδόν πάντα, το κομματικό συμφέρον ή η εξουσία και έπεται το γενικότερο καλό.
ΜΕ ΤΗΝ ευκαιρία της αναθεώρησης του Συντάγματος, ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει «ανοίγματα» προς τα άλλα κόμματα, ώστε να έχει τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση στις αλλαγές που προωθεί.
ΑΠΟ την άλλη όμως, φέρνει στο φως της δημοσιότητας παλιά «σκάνδαλα», ώστε ο θόρυβός τους να σκεπάσει είτε το Σκοπιανό είτε την παραχώρηση των πάνω από 11 χιλιάδες μνημείων της χώρας στους δανειστές (αυτό κι αν είναι σκάνδαλο!)
ΕΤΣΙ κι αλλιώς έχουμε μπει σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο. Κι αντί να υπάρχει ένα minimum συναίνεσης, τουλάχιστον στα εθνικά θέματα (Σκοπιανό, ελληνοτουρκικα, αλβανικό κ.λπ.), ο αγώνας και οι επιθέσεις των δυο «μονομάχων» με ανούσια λεκτικά επιχειρήματα θυμίζει «παλιές» αλήστου μνήμης προεκλογικές εποχές.
ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ότι υπάρχουν πεδία κοινής συναίνεσης μεταξύ των κομμάτων. Από τη στιγμή μάλιστα που ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί σκληρότερη οικονομική πολιτική από τους πιο σκληρούς νεοφιλελεύθερους, για ποιο λόγο να «μη τα βρίσκουν», τόσο με τη Ν.Δ. όσο και με τους άλλους.
ΦΑΙΝΕΤΑΙ όμως πως τα «ανοίγματα» γίνονται μυστικά, με συμφωνίες κάτω απ΄το τραπέζι (για το Συνταγματικό), ενώ προς τα έξω για λόγους ψηφοθηρικούς και κομματικούς δείχνουν να διαφωνουν!
ΕΙΝΑΙ κι αυτό πολιτική και μάλιστα ελληνική!
ΜΙΑ άλλη παράμετρος των «μυστικών» ανοιγμάτων είναι η επιθυμία του Μαξίμου, η συζήτηση για το Σύνταγμα να αποτελέσει ένα μέσο προσέγγισης ανεξάρτητων βουλευτών, καθώς και μελών των ΑΝΕΛ, ώστε να υπάρξει μια νέα μελλοντική κοινοβουλευτική πλειοψηφία, όταν το Σκοπιανό έλθει στη Βουλή και υπάρξουν τυχόν προβλήματα με τον κ. Πάνο Καμμένο.
ΣΚΟΠΙΑΝΟ, Ελληνοτουρκικά, ΑΟΖ, Εκκλησιαστικό, σκάνδαλα, Αλβανικό, Οικονομία, συνταξιουχικό κ.ά., όλα στο τραπέζι! Γατί, λοιπόν, να μην υπάρχει και η «όρεξη» για μια νέα ανακατάταξη του πολιτικού σκηνικού, ώστε να προκύψουν κι άλλες «ιερές» συμμαχίες την επόμενη των εκλογών; (Στ.Γ.Κ.)
