Ποιος ασκει, τι κι ως πού; (Χ.ν., 16-10-18)
Posted on 16 Οκτ, 2018 in Σχόλια | 0 comments
ΠΟΙΟΣ ΑΣΚΕΙ ΤΙ, ΚΙ ΩΣ ΠΟΥ;
ΣΕ ΜΙΑ, οποιουδήποτε κόμματος, κυβέρνηση υπάρχουν οι υπουργοί και ο πρωθυπουργός στον οποίον υποτίθεται ότι υπακούουν οι άλλοι. Η δε πολιτική προγραμματίζεται και εφαρμόζεται από κοινού, προεξάρχοντος πάντα του πρωθυπουργού, αφού είναι ο primus inτer pares (=πρώτος μεταξύ ίσων).
Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ, με τον αρμόδιο υπουργό του επί των Εξωτερικών υποθέσεων, ασκούν την εξωτερική πολιτική της χώρας. Οι δε άλλοι υπουργοί έχουν ο καθένας τις αρμοδιότητές του, όπως ορίζονται κι από το Σύνταγμα.
ΕΙΝΑΙ αδιανόητο, λοιπόν, να έχουμε «εισπηδήσεις» υπουργών, όπως αυτή του υπουργού Εθνικής Άμυνας της χώρας-του κ. Π. Καμμένου. Ο οποίος, πηγαίνοντας στις ΗΠΑ, πλην των δικών του θεμάτων, θέλησε να «ασκήσει» και εξωτερική πολιτική! Και μάλιστα εν αγνοία του πρωθυπουργού και του αρμόδιου υπουργού κ. Κοτζιά.
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ, ο κ. Π. Καμμένος πρότεινε στους Αμερικανούς την παροχή επιπλέον στρατιωτικών βάσεων (Κάρπαθος). Μια πρόταση όμως που αντίκειται στην πολιτική των ΗΠΑ προς την Τουρκία, καθώς το να προτείνεται η μεταφορά της βάσης του Ιντσιρλίκ αλλού, δεν θα σήμαινε αυτό ότι η Τουρκία «παραχωρείται» στη Ρωσία;
ΑΠΟ την πλευρά των ΑΝΕΛ υποστηρίχθηκε, ως απάντηση στις επικρίσεις, ότι ο Π. Καμμένος μίλησε στις ΗΠΑ ως πρόεδρος των ΑΝΕΛ (!) Είναι όμως ξεκάθαρο πως πήγε στις ΗΠΑ για να συναντήσει τον Αμερικανό ομόλογό του, όχι ως πρόεδρος ενός κόμματος, αλλά ως υπουργός Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας.
ΕΝΑ από τα δυο, λοιπόν, συμβαίνει: ή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την άμεση ανάγκη των ΑΝΕΛΙΤΩΝ (με οποιοδήποτε κόστος), γιατί διαφορετικά κινδυνεύει να πέσει η κυβέρνηση, ή οι ΑΝΕΛ εκμεταλλεύονται αυτή την αδυναμία, ώστε να υποσκελίζουν την συν-κυβέρνηση όπου μπορούν για να κερδίσουν επιπλέον ψήφους!
ΤΕΤΟΙΑ φαινόμενα υφαρπαγής «υπουργικών» αρμοδιοτήτων των ΑΝΕΛ, αν δεν ξεκαθαρίσει σύντομα το τοπίο, μάλλον θα έχουμε συχνότερα μέχρι τις εκλογές. Και οι δυο (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) θα μετέλθουν κάθε μέσο για την «κοινή» (;) επιβίωσή τους… (Στ.Γ.Κ.)
ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΙΚΑ
ΜΕΤΑ τη δικαστική δικαίωση συνταξιούχου από επαρχιακό ελληνικό δικαστήριο (σε εφαρμογή σχετικής απόφασης του ΣτΕ) και την επιστροφή σ’ αυτόν σημαντικού ποσού παρανόμως παρακρατηθέντων (περικοπές σύνταξης και δώρων), προβλέπεται «μαζική» προσφυγή στα δικαστήρια από εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους. Φυσικά κι εδώ στα Χανιά.
ΒΕΒΑΙΑ, μια τέτοια εκτροπή από τα υπογραφέντα με τους δανειστές θα είχε ένα τεράστιο κόστος (οικονομικό και πολιτικό) για την κυβέρνηση. Τίθεται σ’ αυτήν το δίλημμα: περαιτέρω περικοπές συντάξεων (18%) που έχει ήδη υπογράψει, ή «επιστροφή» (λόγω και των επικείμενων εκλογών) ενός ποσού στους συνταξιούχους, που, όμως, αν το διαθέσει η κυβέρνηση, δεν θα κάνει άνω-κάτω τον προϋπολογισμό;
ΤΟ ΘΕΜΑ αφορά κυρίως εκείνη την ομάδα των συνταξιούχων που μπήκαν στο σύστημα πριν από τη μεταρρύθμιση του 2016 (Κατρούγκαλου), όταν εισήχθη ο νέος τρόπος υπολογισμού των συντάξεων. Πάνω σ΄αυτό, να και η άποψη του πολύ μας γνωστού κ. Ντάισεμπλουμ. Λέει μεταξύ άλλων: «Θα πρέπει η σύνταξή τους να προσαρμοστεί προς τα κάτω, με βάση αυτόν τον νέο τρόπο υπολογισμού; Πιστεύω ότι οι Έλληνες έχουν κάποιο δίκιο όταν επισημαίνουν ότι αυτό το μέτρο δεν έχει διαρθρωτικές επιπτώσεις στο συνταξιοδοτικό σύστημα. Μακροπρόθεσμα, δεν θα αποφέρει πολλά οικονομικά οφέλη, καθώς οι συνταξιούχοι θα βγουν φυσικά από το σύστημα. Με άλλα λόγια, δεν συμβάλει στη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του συστήματος. Φυσικά, βραχυπρόθεσμα θα δημιουργούσε δημοσιονομικό χώρο ο οποίος –κάτι πολύ ευπρόσδεκτο– θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για άλλες κοινωνικές δαπάνες ή για φοροελαφρύνσεις. (…)». Για να προσθέσει «το κλειδί» εδώ, δίπλα στην ανάκαμψη της οικονομίας, είναι η βελτίωση στην είσπραξη φόρων…
ΕΜΕΙΣ τί να πούμε; Ο Θεός και το … Eurogroup να βάλλουν το χέρι τους, γιατί μια περαιτέρω μείωση των παλαιών συντάξεων και μάλιστα κατά 18% θα είχε μεγάλες συνέπειες τόσο στη φοροδοτική ικανότητα των συνταξιούχων και τη διατήρηση της συνοχής των οικογενειών, όσο και στην αύξηση της ανεργίας λόγω δραστικής μείωσης της κατανάλωσης. Ή μήπως όχι; Ας μη θεοποιούμε λοιπόν τα υπερ-πλεονάσματα σε βάρος της 9σχετικής0 ποιότητας της ζωής των πολιτών. (Στ.Γ.Κ.)
