"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Tο “μαγαζάκι” ΕΡΤ (Χ.ν., 11-10-18)

 

 

 

 

 

TO «ΜΑΓΑΖΑΚΙ»!

 

Ι. ΤΟ ότι τα εθνικής (μερικά και παγκόσμιας) εμβέλειας κρατικά μας κανάλια ενημέρωσης (ΕΡΤ, Ρ/Σ κ.λπ.) είναι απολύτως κομματικά «μαγαζάκια», δεν είναι ανάγκη να το πούμε κι εμείς.

 

ΧΡΟΝΙΑ τώρα, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά κι αλλού, η χειραγώγηση της κοινής γνώμης αποτελεί το σκοπό και την ίδρυση των κάθε είδους ΜΜΕ. Όπως μάλιστα λέει ο Χανς Μάγκνους Εντσενσμπεργκερ («Για μια θεωρία των ΜΜΕ», 1981) «το πρόβλημα δεν είναι αν τα μέσα χειραγωγούνται, αλλά ποιος τα χειραγωγεί»! Θυμηθείτε οι παλαιότεροι τη χούντα, την ΥΕΝΕΔ και τον μεγάλο θεωρητικό των πραξικοπηματιών, αλλά και της άκρας δεξιάς, τον περίφημο Γ. Γεωργαλά.

 

… Η ΑΜΑΡΤΩΛΗ ιστορία τους σήμερα, με τοποθετήσεις, αναπληρώσεις, παραιτήσεις κ.λπ., μάλιστα πολλών αξιόλογων πνευματικών ανθρώπων  ή στελεχών της κοινωνίας, που θέλησαν να τα αναμορφώσουν ή να τα «αποσπάσουν»  από τον σφιχτό εναγκαλισμό τους από την εξουσία,  αποδεικνύεται μάταιος αγώνας.

 

ΤΟ «ΜΑΥΡΟ» στην ΕΡΤ, πριν μόλις λίγα χρόνια, είναι μια τρανταχτή ιστορική περίπτωση!

 

ΙΙ. ΠΡΟΧΘΕΣ είχαμε την παραίτησή του νυν  διευθυντή Ενημέρωσης της ΕΡΤ (των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ) κ. Βασίλη Ταλαμάγκα. Όπως δε μάλλον αποδεικνύεται, η παραίτηση αυτή (καθώς και άλλες)  δεν είναι άσχετη με τις καταγγελίες (εναντίον του κ. Ν. Παππά)  που έγιναν πρόσφατα από το βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ.  Νίκο Φίλη, αλλά και από άλλους βουλευτές και στελέχη της ΕΡΤ.

 

ΟΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ συνοψίζονται σε μια αποκαλυπτική  ανακοίνωσή του βουλευτή και πρώην υπουργού Παιδείας (5-10-18) ο οποίος έκανε λόγο για «στρουθοκαμηλισμό» και «ολίσθημα» του Νίκου Παππά (υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης!). Είπε ο κ. Φίλης: «Πίστευα ότι η σύγχρονη Αριστερά θα είχε απαλλαγεί από τις ολέθριες αντιλήψεις του παρελθόντος και δεν θα εκλάμβανε την κριτική συντρόφων ως δήθεν προσχώρηση στις γραμμές του αντιπάλου. Κρίμα για τον Νίκο Παππά που επέτρεψε στον εαυτό του να υποπέσει σε ένα τέτοιο ολίσθημα. Τα γεγονότα και τα προβλήματα στην ΕΡΤ είναι ξεροκέφαλα, ενώ ο αντίπαλος καραδοκεί για να ξαναρίξει ‘μαύρο’. Ο στρουθοκαμηλισμός είναι ο χειρότερος σύμβουλος. Χρειάζεται διάλογος και αποφάσεις για την υπεράσπιση της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης.» Και πιο κάτω: «Δεν θέλω να μασάω τα λόγια μου. (…) Η ΕΡΤ δεν λειτουργεί όπως είναι αναγκαίο για μια δημόσια τηλεόραση. Η ΕΡΤ είναι ένα κανάλι που έχει παραδιοίκηση».

 

… ΠΙΟ απλά, τα πάντα σαν πάντα, τα ίδια και τα ίδια! (Στ.Γ.Κ.)

———————————-

 

Ο ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ, ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ

Ο λαϊκισμός της ριζοσπαστικής (!) αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) που, με τους ΑΝΕΛ, μοιράζει εδώ κι εκεί όνειρα (διορισμοί, μερίσματα φτώχειας, μη περικοπή συντάξεων, αντίμετρα κ.ά.), αλλά και φρούδες ελπίδες (δίκαιη ανάπτυξη,  όχι πώληση μνημείων, έξοδος από τα μνημόνια (!), λύση του Σκοπιανού κ.λπ.)  μπορεί να της εξασφαλίσει στήριξη για λίγο καιρό ακόμη. Μπορεί όμως και να την οδηγήσει σε μια περαιτέρω πτώση. Ήδη όλες οι δημοσκοπήσεις εδώ και πολύ καιρό δείχνουν μια ανεπίστροφη κατάσταση στην οποία η αριστερά φαίνεται να χάνει σχεδόν πάντα μεγάλες ποσοστιαίες εκλογικές μονάδες.

 

ΣΙΓΟΥΡΑ η πολιτική δεν είναι εύκολη υπόθεση. Μάλιστα η διαχείριση μιας τόσο δύσκολης περίπτωσης, όπως η «πτωχευμένη» χώρα μας, θα απαιτούσε μιας άλλης μορφής διακυβέρνησή της. Μιας κυβέρνησης, δηλαδή, στην οποία θα συμμετείχαν, ασχέτως κομματικής τους προέλευσης, κορυφαίες προσωπικότητες των οποίων αποκλειστικό έργο θα ήταν η επαναφορά της εμπιστοσύνης στη χώρα (βλέπουμε τί γίνεται κάθε μέρα στο Χρηματιστήριο). Αυτό θα εξασφάλιζε επίσης μια σταθερή πολιτική γραμμή, λιγότερο δημόσιο-γραφειοκρατία και αξιοποίηση όλων των δυνάμεων της κοινωνίας, για μια υγιή και ομαλή έξοδο και ανάπτυξη.

 

ΑΛΛΑ, αλλού το όνειρο κι αλλού το… κόμμα! (Στ.Γ.Κ.)

 

ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ

 

Κύριε πρόεδρε,

 

Ξένη η διαπίστωση, αλλά επίκαιρη:

 

«Οι περισσότεροι ηλικιωμένοι πεθαίνουν από γηρατειά. Όσο πιο νέος όμως είσαι τόσο πιο εύκολα θα μπορούσε να αποφευχθεί ο θάνατος. Το μεγαλύτερο ποσοστό των θανάτων από τροχαία ατυχήματα στον Καναδά και σε άλλες χώρες αφορά σε άτομα ηλικίας 15 με 19 ετών, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Στατιστικής του Κεμπέκ  (2018)»

 

… Εδώ υπάρχουν, άραγε, ανάλογες στατιστικές που να αποδεικνύουν το αντίθετο;

 

ΕΡΜΟΛΑΟΣ

 

 

 


Σχολιάστε