"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Ο χρόνος των εκλογών… (Χ.ν., 19-9-18)

 

 

 

 

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ…

Συντάξεις, Σκοπιανό και Προσφυγικό θα κρίνουν το χρόνο των εκλογών, αλλά και την όποια μεγαλύτερη προσέλευση των ψηφοφόρων στις κάλπες: Τρία καυτά ζητήματα στα οποία η κυβέρνηση αδυνατεί να δώσει πειστικές απαντήσεις, διότι και τα τρία είναι περιπεπλεγμένα και απωθούν τους ψηφοφόρους-αν δεν λυθούν. Έτσι,

 

-Στο συνταξιοδοτικό σύμφωνα με τον προ πολλού ψηφισμένο νόμο Κατρούγκαλου, αλλά και την υπογραφή της κυβέρνησης με τους δανειστές, είναι κάπως απίθανο να αλλάξουν τα πράγματα καθώς οι Ευρωπαίοι απαιτούν την τήρηση των υπογραφέντων (pacta servanda sunt= οι συμφωνίες είναι τηρητέες).

 

-Στο Σκοπιανό, με δεδομένη την επαμφοτερίζουσα στάση των ΑΝΕΛιτών και φυσικά την ενισχυμένη πλειοψηφία που απαιτεί ένα εθνικό θέμα στη Βουλή (180 ψήφοι), η μόνη διέξοδος του Τσίπρα είναι ή να το ψηφίσει η Βουλή, ή να προσφύγει στο λαό (εκλογές). Κάτι που μάλλον είναι ασύμφορο, για τον ίδιο.

 

-Στο Προσφυγικό και με την αρνητική στάση του Β. Όρμπαν (προέδρου της Ουγγαρίας) για οποιαδήποτε ποσόστωση στην κατανομή των προσφύγων στις χώρες της Ε.Ε., η χώρα μας είναι αναγκασμένη-σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα- να δέχεται πρόσφυγες τους οποίους όμως αδυνατεί να διαχειριστεί. Με ό,τι συνεπάγεται κάτι τέτοιο στην καθημερινότητα. Τα προβλήματα από την κακή διαχείρηση στα νησιά του Αιγαίου είναι γνωστά σε όλους.

 

Τα τρία παραπάνω θέματα, φέρουν μεν την συγκατάθεση (και υπογραφή) της ελληνικής κυβέρνησης, χωρίς όμως η κυβέρνηση να προσφέρει μέχρι σήμερα εκείνη την αξιοπιστία, ώστε να είναι δυνατή η λύση τους. Και επειδή η αξιοπιστία είναι η μητέρα της εμπιστοσύνης προς τα έξω (αγορές, Ε.Ε. κ.λπ.) μάλλον, κατά την άποψή μας, ο χρόνος των εκλογών θα συντομευθεί. (Στ.Γ.Κ.)

 

 

 

 

…ΚΑΙ ΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ

 

 

Βέβαια κυβέρνηση και αντιπολίτευση έχουν να αντιμετωπίσουν και ένα άλλο σοβαρότατο θέμα αξιοπιστίας: την αποχή από τις δημοκρατικές διαδικασίες 2.000.000 ψηφοφόρων μέσα σε 10 χρόνια! Σύμφωνα με τον έγκυρο δημοσιογράφο, Π. Τσίμα (Huffpost, 17-9-18), “Μέσα σε μια δεκαετία, δύο εκατομμύρια συμπολίτες είχαν «εξαφανιστεί», είχαν πάρει τον ομματιών τους και είχαν αποσυρθεί από την εκλογική διαδικασία…” Συγκεκριμμένα από τις εκλογές του 2004, οπότε ψήφισαν 7.500.000, μέχρι τις εκλογές του 2015, οπότε είχαμε μόνο 5.500.000 ψηφοφόρους υπάρχει ένα κενό δυο εκατομμυρίων ψηφοφόρων! Πρόκειται για εκείνους τους πολίτες που άλλοτε αποτελούσαν τον βασικό πυρήνα των κομμάτων εξουσίας, είτε λόγω ιδεολογίας είτε συμφερόντων.

 

Με την κρίση και την πλήρη απογοήτευση από την ανικανότητα των κομμάτων εξουσίας για μια κάποια εθνική συναίνεση (αλλά και σήμερα από την έπαρση και τον ερασιτεχνισμό της αριστεράς), νομίζουμε ότι θα έχουν αποσυρθεί, δυστυχώς, πολύ περισσότεροι.

 

Έτσι, αν κάτι θα αλλάξει στην εκλογική μας συμπεριφορά, αυτό θα είναι μάλλον προς το χειρότερο: θα είναι η αποχή. Γι αυτό, οι δυο βασικοί διεκδικητές της εξουσίας (Τσίπρας-Μητσοτάκης) στις ομιλίες και τις συνεντεύξεις τους στη ΔΕΘ (2018) ήσαν ιδιαίτερα προσεκτικοί στο «τί τάζουν». Ο ρεαλισμός (η καθημερινότητα των πολιτών) μάλλον τους προσγειώνει, ενώ και η οικονομική εξουθένωση του ελληνικού λαού δεν τους δίνει πολλά περιθώρια για πολιτικαντισμούς. (Στ.Γ.Κ.)

 

ΑΡΙΘΜΟΙ ΠΤΩΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ!

οι αριθμοί λένε την αλήθεια και θα πρέπει να δούμε κάποιες κρίσιμες απώλειες. Η χώρα στα χρόνια της δεκαετούς κρίσης (2008-2018) έχασε το 25% του ΑΕΠ, ενώ και από πλευράς επενδύσεων είχε τεράστια υστέρηση. Η σημαντικότερη όμως αποεπένδυση αφορά το ανθρώπινο κεφάλαιο με τους πάνω από 400,000 μορφωμένους νέους, κυρίως ειδικούς επιστήμονες, που έφυγαν στο εξωτερικό.

 

Αν λοιπόν, ο οποιοσδήποτε εκλεγεί στις όποτε κι αν γίνουν εκλογές, δεν έχει εκπονήσει ένα σοβαρό πρόγραμμα, αλλά και εκείνες τις  συνθήκες επιστροφής -έστω τμηματικά- μέρους των «ξενιτεμένων νέων μας», αν δεν εξορθολογίσει αξιοκρατικά και όχι κομματικά ή νεποτικά τις διαδικασίες στελέχωσης του δημοσίου, αν δεν διορθώσει τις πρόσθετες στρεβλώσεις του εκπαιδευτικού συστήματος, αν δεν εξασφαλίσει ήπιο επενδυτικό κλίμα, η χώρα δεν θα επιστρέψει στην πολυπόθητη ανάπτυξη. Καιροσκοπισμοί και ερασιτεχνισμοί δεν χωρούν στη «νέα εποχή», αν όντως νομίζουμε ότι μπήκαμε σε νέα εποχή. (Στ.Γ.Κ.)


Σχολιάστε