Έρωτας (κατά τον Ντίνο Χριστιανόπουλο, 1931-)
Posted on 1 Ιουλ, 2018 in Ποιηση | 2 comments
ΕΡΩΤΑΣ
“Δὲν ξέρω πῶς ἀντιλαμβάνεσαι ἐσὺ τὸν ἔρωτα.
Δὲν εἶναι μόνο μούσκεμα χειλιῶν,
φυτέματα ἀγκαλιασμάτων στὶς μασχάλες,
συσκότιση παραπόνου,
παρηγοριὰ σπασμῶν.
Εἶναι προπάντων ἐπαλήθευση τῆς μοναξιᾶς μας,
ὅταν ἐπιχειροῦμε νὰ κουρνιάσουμε σὲ δυσκολοκατάχτητο κορμί.”
Ντίνος Χριστιανόπουλος (γεννιέται σαν σήμερα το 1931)
Η κακομεταχειρηση ο χλευασμος και οι παραπλευρες δυσκολιες για μια στιγμη συνευρεσης δημιουργουν ενδομυχα χαρακτηρα μισανθρωπου-ο Χριστιανοπουλος εξαλλου δεν το κρυβει.Η πιατσα ειχε λιγους υποψηφιους και ολη η φαρα τους ηταν περιθωριακη.Τσαλαπατημενος απο τη νυχτα, τη μερα εγραφε-αν μπορουσε μετα τις κακουχιες-για τα παθη του.Τωρα γιατι να μ΄ ενδιαφερει ο γολγοθας μιας ιδιαιτεροτητας δεν ξερω – ο τροπος εκφρασης του παντως ειναι μοναδικος.Που να βρει τον ερωτα οταν δευτερο βραδυ δεν κοιμοταν με το ιδιο κορμι. Ηταν πονος διοτι φθειρονταν οχι μονον οι σολες-λιμανι λαδαδικα περιοχη σταθμου γεφυρακια πυροσβεστικη και τ’ αναπαλι-αλλα και ο ιδιος για μια εφημερη στιγμη.Ο ερωτας ειναι και πονος, οσες φορες ομως τον ειχα στην αγκαλια μου, ολος ο κοσμος ηταν δικος μου.
ΥΓΔεν εχω σχεση με τον συνονωματο μου της κατω παιδοπολης που αναφερεις Οταν εφευγες εγω πηγενα. Σε χαιρετω τασος.