"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Πλήρης απαισιοδοξία (Χ.ν., 21-6-18)

 

 

 

 

 

ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, με τη «λύση» που προέκρινε στο Σκοπιανό, αποδεικνύεται ότι έχει αποκτήσει νοοτροπία ενός δημοσίου υπαλλήλου:

πας σε ένα  γραφείο, ζητάς να σου λύσουν ένα πρόβλημα και αντί να σου το λύσουν, σου προσθέτουν κι άλλα!

Η σωρεία των «μακεδονικών» προβλημάτων που ακολουθούν, θα φανούν λίαν συντόμως.

 

ΓΙ αυτό είμαστε απαισιόδοξοι, διότι δεν ξέρουμε τί άλλο θα φορτωθούμε…

 

ΥΠΑΡΧΕΙ στην ελληνική κοινωνία μια πάγια και βαθιά απαισιοδοξία από τα χρόνια των μνημονίων, οποιασδήποτε απόχρωσης. Η ελληνική οικονομία πήγαινε -και πάει- από το κακό στο χειρότερο.

Έστω κι αν η απειλή για Grexit αποφεύχθηκε μια και δεν υπήρχε πειστική ή εφαρμόσιμη εναλλακτική «αριστερή» λύση… Έτσι, η ελληνική οικονομία, για 8η χρονιά, συνεχίζει να είναι σε ελεύθερη πτώση. Κι ας παρουσιαζει προς τα έξω μια ψευδοεικόνα δήθεν ανάταξης: οι φόροι πολλαπλασιάζονται, η ζωή ακριβαίνει, τα «κόκκινα δάνεια» αυξάνονται, ο «νέος» Εν.Φ.Ι.Α. είναι βαρύτερος, οι βαθιές περικοπές συντάξεων συνεχίζονται, η ανεργία σε υψηλά ποσοστά, η μετανάστευση των νέων παραμένει, η εγκληματικότητα παγιώνεται…

 

ΑΛΛΑ και ο εν γένει παραδοσιακός αξιακός κώδικας της ζωής μας, όχι μόνο συνεχώς αμφισβητείται από τους κυβερνώντες, όχι μόνον έννοιές του αντικαθίστανται από άλλες αριστερής κοπής και δήθεν «πρωτοπόρες», συν τοις άλλοις, οι παλιές αξίες καταπολεμούνται συστηματικά και αγρίως από τους ιθύνοντες.

Κάθε παραδοσιακό θεωρείται από τους αριστερούς πεπερασμένο, δεξιό (όταν δεν συμφωνεί με αυτούς), «αντιδραστικό» αν στηρίζεται στον κοινό νου! Όσο για τις αντιρρήσεις μας στα κυβερνητικά τεκταινόμενα, αυτές εκλαμβάνονται ως «φασιστικές» ή, το ηπιότερο, ως «δεξιές»!

 

ΚΟΝΤΑ σ’ αυτά προστέθηκε και η άτυχη συμφωνία των Πρεσπών: η δια της υπογραφής του κ. Τσίπρα, δηλαδή, πλήρης απεμπόληση και εκχώρηση της ιστορίας μας (Μακεδονικό) στους Σκοπιανούς.

Άλλο όμως, είναι να επιθυμείς την ειρηνική διευθέτηση μιας «τεχνητής» διένεξης και άλλο να χρησιμοποιείσαι ως άθυρμα στο παιχνίδι επιρροής των μεγάλων δυνάμεων στην περιοχή.

 

Όλοι επιθυμούμε την ειρηνική συνύπαρξη με τους γείτονες. Αρκεί βέβαια να μην τους δίνουμε εμείς την ευκαιρία- και με την υπογραφή μας!- να επιζητούν  αναθεωρήσεις της ελληνικής ιστορίας (Σκόπια, Αλβανία) και των διεθνών Συνθηκών (Τουρκία). (Στ.Γ.Κ.)

 

 


Σχολιάστε