"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Οκτώ χρόνια μνημόνια (Χ.ν., 29-5-18)

 

 

 

 

ΟΚΤΩ ΧΡΟΝΙΑ…

 

ΟΚΤΩ χρόνια κρίσης (2010-2018) είναι πολλά για μια γενιά Ελλήνων, αλλά λίγα για να αλλάξει η ψυχοσύνθεση κι ο τρόπος ζωής μας. Όσο για τους πολιτικούς μας, αυτοί είναι καλά οχυρωμένοι πίσω από τις αδυναμίες του λαού.

 

ΟΙ ΠΙΟ παλιοί ζήσαμε και σκληρότερα χρόνια επιβίωσης. Τότε, για όλα έφταιγε η «επάρατη» δεξιά. Ελπίζαμε πως θα έρθουν «καλύτερες μέρες». Και ήλθαν το 1981, με την περίφημη «Αλλαγή»…

 

Η ΚΡΙΣΗ που βιώνουμε στο πετσί μας δεν ξέσπασε ξαφνικά. Είναι απότοκος παλαιών ανεύθυνων πολιτικών και επαναλαμβανόμενων σφαλμάτων. Οι περισσότεροι θυμόμαστε τη μετάλλαξη της κοινωνίας με την «αλλαγή» και την αφειδώς διασπάθιση του «δανεικού» ευρωπαϊκού χρήματος (Ε.Ο.Κ), παρόλο που αυτό δινόταν ακριβώς για να αλλάξουν οι παλιές δομές ώστε να εξευρωπαϊστούμε!

 

Η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ δεν αφορούσε μόνο την οικονομία που γέννησε και διόγκωσε τη μεσαία τάξη. Είχε απλωθεί και στην πολιτική, με το αλήστου μνήμης σύνθημα «το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία»! Τότε έγινε το άνοιγμα των θυρών του ΠΑΣΟΚ προς την αριστερά, αλλά και η εξαργύρωση θέσεων –κυρίως στο δημόσιο-με τοποθετήσεις σε καίρια πόστα «αριστερών» και «σοσιαλιστών».

 

Ο ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ανδρώθηκε και αναδείχθηκε σε μια από τις χειρότερες μορφές του. Ποιος λησμονεί την επικράτηση της Γιαννοπούλειας ψευδοκουλτούρας, τους τυχοδιώκτες της πολιτικής (που «ανέβαιναν» και «κατέβαιναν» από το τρένο της αλλαγής),  τον δήθεν εξευρωπαϊσμό της χώρας με τα life style περιοδικά του Κωστόπουλου, τον μετέπειτα σιμήτειο «εκσυγχρονισμό», την άνοδο της υποκουλτούρας (κιτς) με την αχαλίνωτη επέλαση της λεγόμενης «ελεύθερης» και ανεξάρτητης ιδιωτικής τηλεόρασης;

 

ΟΛΑ αυτά, με ένα χυδαίο και απλοϊκό «μαζί τα φάγαμε» του παλαιοπολιτικού αριστερού Πάγκαλου, εκμηδενίστηκαν. Οι πολιτικοί μας «ένιψαν τας χείρας», αυτοαθωώθηκαν και μας κουνούν και το δάκτυλο σήμερα από τα έδρανα της Βουλής! Πάγια πεποίθηση του πολιτικού μας συστήματος, ακόμη και τώρα, είναι ότι για κάθε στραβό που κάνουνε φταίνε οι «άλλοι».

 

ΕΙΝΑΙ στη φύση της πολιτικής και των πολιτικών μας τις μεν εθνικές νίκες να τις καρπώνονται οι ίδιοι, τις δε ήττες και εθνικές καταστροφές να τις φορτώνουν στο λαό!

 

ΑΝ η ιστορία είναι αδέκαστη, εναπόκειται σ΄αυτήν να κρίνει αργότερα ποιοι από τους πολιτικούς μας στη διάρκεια των μνημονίων εργάστηκαν και προσπάθησαν να βγάλουν τη χώρα από το τέλμα. Όλα τα άλλα είναι λόγια ψηφοθηρίας… (Στ.Γ.Κ.)


Σχολιάστε