"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Εξωτερική πολιτική και συναίσθημα (Χ.ν., 10-5-18)

 

 

 

 

ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ

 

Ο ΕΠΙ των εξωτερικών υπουργός κ. Κοτζιάς, σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξή του στον Αλέξη Παπαχελά (στο Σκάι), μίλησε για τις εξελίξεις στο ονοματολογικό της πΓΔΜ, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το θέμα των δύο Ελλήνων φυλακισμένων στρατιωτικών στην Τουρκία, την προκλητική «αναθεωρητική» συμπεριφορά της Τουρκίας, τον κίνδυνο ενός θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο, τις ΑΟΖ με τις γειτονικές χώρες (Αλβανία, Τουρκία) και φυσικά για τον αμερικανικό παράγοντα στην περιοχή…

 

Ο ΚΥΡΙΟΣ Υπουργός εξέφρασε την πεποίθησή του ότι «στην εξωτερική πολιτική πρέπει να παίρνεις πρωτοβουλίες, πρέπει να καθοδηγείς τα γεγονότα» διότι «αλλιώς τα γεγονότα σε προλαβαίνουν και μπορούν να σε πνίξουν». Επίσης είπε ότι ο διπλωμάτης οφείλει να απαντά με «ηρεμία και νηφαλιότητα» στις διάφορες προκλήσεις και πάντα με γνώμονα «την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων». Να έχει επιμονή στο Διεθνές Δίκαιο. Για τον σωστό διπλωμάτη πρωτεύουσα θέση, πριν από κάθε διαπραγμάτευση, πρέπει να έχει η διαμόρφωση «κατάλληλων συμμαχιών».

 

ΠΟΛΥ σωστές οι παραπάνω επισημάνσεις του κ. Υπουργού και από ό,τι αντιλαμβανόμαστε πρέπει να περιστοιχίζεται από έμπειρους και ικανούς συμβούλους. Ο ίδιος φαίνεται να μην εμφορείται από ακραίες αριστερόστροφες εμμονές (ιδεοληψίες). Επιλέγει το «εφικτό» στη διπλωματία, δηλαδή τη χρυσή τομή που είναι συνδυασμός συναισθήματος και πραγματικότητας…

 

ΑΥΤΟ που, κατά τη γνώμη μας, απαιτείται επιπλέον από πλευράς υπουργείου εξωτερικών είναι, όχι μόνο η συνεχής ενημέρωση των ξένων για τα εθνικά δίκαιά μας, αλλά και η ενημέρωση του ελληνικού λαού για ό,τι συμβαίνει ή πρόκειται να συμβεί. Ιδιαίτερο στο ονοματολογικό και το συνταγματικό των Σκοπίων, αλλά και σχετικά με τις τουρκικές προκλήσεις.

 

ΕΝΤΑΞΕΙ! Στην πολτική, ιδιαίτερα την εξωτερική -όπως έλεγε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής- «πολλά γίνονται που δεν λέγονται, αλλά και πολλά λέγονται που δεν γίνονται»- όμως, το ονοματολογικό κι ο αλυτρωτισμός στα οποία επιμένουν ανιστόρητα οι Σκοπιανοί (αμαρτήματα ολιγωρίας πολλών ημέτερων εμφυλιακών και μετεμφυλικαών κυβερνήσεων, αλλά και της «λαθεμένης» διαχρονικής στάσης των Ελλήνων αριστερών), αποτελούν ιστορικά θέματα μεγίστης σημασίας. Όπως και το Αιγαίο. Αυτά θα καθορίσουν εν πολλοίς την πορεία της χώρας στα Βαλκάνια, και τη μελλοντική Ιστορία μας. (Στ.Γ.Κ., www.stcloris.gr)

 

 

ΓΙΑ ΤΡΕΙΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ…

 

ΥΠΑΡΧΟΥΝ πόλεις που στο άκουσμά τους ο νους συνειρμικά σε πάει και σε άλλα στοιχεία. Λέμε Παρίσι-«η πόλη των Φώτων», Ρώμη-η «Αιωνία πόλη», «τα Χανιά για τ΄άρματα, το Ρέθεμνος για τα γράμματα» κ.ά.

 

ΤΟ ΙΔΙΟ συμβαίνει και με πολλούς συνανθρώπους μας. Ας πούμε, εδώ στα Χανιά, τα ονόματα τριών «παλιών» συνεργατών των «Χανιώτικων νέων» έχουν ταυτιστεί με τις ωραίες ασχολίες/γραφές τους:

 

-Δ. Κακαβελάκης σημαίνει ποίηση και φιλοσοφικός στοχασμός.

-Σταμάτης Αποστολάκης, κρητική Λαογραφία και έρωτας για οποιοδήποτε πνευματικό γεγονός γίνεται στα Χανιά.

-Αντώνης Πλυμάκης, πάθος για το βουνό και τη φύση, ευστοχία και ευθυβολία στα σχόλια περί και δια την πόλη των Χανίων.

 

Όχι ότι δεν υπάρχουν κι άλλοι. Απλή αναφορά το σημερινό μας σημείωμα σε τρεις καταξιωμένους από το κοινό των Χανίων, «κάπως ώριμους» συμπολίτες μας, που όμως τη σπιρτάδα και την οξύνοια του μυαλού τους θα ζήλευαν πολλοί νεότεροί τους. Να είναι πάντα καλά και να γράφουν… (Στ.Γ.Κ.)

 

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

 

Ο Μάης έχει μπει για τα καλά. Το αντιλαμβάνεσαι τόσο στην ύπαιθρο, όσο και μέσα στα Χανιά. Είναι ο μήνας της τελικής νίκης του καλοκαιριού κατά του χειμώνα αλλά και της επικράτησης της ζωής επί του θανάτου… Ευτυχώς που τα Χανιά αγαπούν το πράσινο, τη ζωή και την καλαισθησία. Γι αυτό και οι κήποι των πολυκατοικιών και τα μπαλκόνια των σπιτιών είναι χάρμα ιδέσθαι.

 

-Χαρακτηριστικό χρώμα του Μάη είναι και το κόκκινο της ρο(γ)διάς (φωτό, 1). Πανέμορφο, ανοιξιάτικο και εφήμερο λουλούδι, ώσπου να δέσει σε έναν από τους ευγεστότερους και υγιεινότερους καρπούς, το ρόδι, με τα μύρια καλά του.

 

-Για το θέμα γράφονται πολλά και συχνά. Αλλά μάλλον, ή «δει δε χρημάτων…» οπότε άνευ αυτών «ουδεν εστι γενέσθαι των δεόντων», ή υπάρχει μια κάποια αδιαφορία! Μιλάμε για την παιδική χαρά στο Πάρκο «Ειρήνης και Φιλίας των Λαών» (φωτό, 2). Ο καιρός βελτιώνεται και σε λίγο ο χώρος θα γεμίζει από παιδιά, μανάδες, καροτσάκια με μωρά κ.λπ.

 

Το υποτυπώδες «υπόστεγο» που υπάρχει εκεί, απ΄ό,τι φαίνεται και στη φωτογραφία είναι περίπου ετοιμόρροπο. Αν ο Δήμος δεν σκέφτεται να το καταργήσει, ας το επισκευάσει τουλάχιστον, έστω και προσωρινά, πριν συμβεί οτιδήποτε δυσάρεστο… (Στ.Γ.Κ.)

 


Σχολιάστε