Ένας διάλογος (Χ.ν., 26-4-18)
Posted on 27 Απρ, 2018 in Σχόλια | 0 comments
ΕΝΑΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
-ΑΙΘΟΥΣΑ αναμονής ιατρείου. Ώσπου να΄ρθει η σειρά μας για εξέταση, συζητούμε με έναν αρκετά ηλικιωμένο που μάλλον δείχνει να μην είναι Κρητικός:
«Έχω πόνους σε όλο το σώμα», μου λέει. «Είναι κι αυτή η ηλικία μου που κάθε μέρα σου φέρνει πόνους σε άλλο σημείο…»
«Από πού είστε, αν επιτρέπεται;», τον ρωτώ.
«Από ένα χωριό έξω από τη Μυτιλήνη… Έχω κόρη παντρεμένη εδώ, γι αυτό και με βλέπεις».
«Πώς τα βλέπετε τα πράγματα;
«Καθόλου, μα καθόλου καλά! Εδώ, εσείς στην Κρήτη είσαστε καλύτερα από μας στη Λέσβο. Στη Μυτιλήνη, με το προσφυγικό έχουν εξαντληθεί οι αντοχές μας. Σκέψου ότι μόνο στο χωριό μου, λίγο έξω από τη Μυτιλήνη, έχουμε 200 «μόνιμους» πρόσφυγες. Σε λίγο αυτοί θα είναι περισσότεροι από εμάς! Τώρα δεν ξέρω τί γίνεται εκεί, γιατί λείπω καιρό, αλλά απ’ ό,τι διαβάζω στις εφημερίδες αρχίσανε πάλι να γίνονται «θάματα και πράματα»: επεισόδια, αστυνομίες, μπουζουριάσματα. Δεν φταίνε οι άνθρωποι, αλλά ούτε κι εμείς οι κάτοικοι των νησιών… (Και πρόσθεσε) Εδώ στην Κρήτη είναι αλλιώς: η Κρήτη δεν είναι απλά ένα νησί σαν το δικό μας. Είναι μια μικρή ήπειρος, με όλα τα καλά του κόσμου. Και θα είχε περισσότερα, αν το κράτος τη «σεβότανε» λιγάκι. Είναι παράλογο το νησί σας να μην έχει ένα σοβαρό κεντρικό δρόμο από Χανιά μέχρι Ηράκλειο. Κι ας έχει απ΄τα μεγαλύτερα τουριστικά ρεύματα όλο το χρόνο. Εμείς με τα κύματα των προσφύγων και τα επεισόδια, τι τουρισμό να έχουμε!»
«Και τα άλλα, τα εθνικά θέματα, πώς τα βλέπετε;», ρώτησα.
«Έ, εκεί ο Θεός να βάλει το χέρι του, γιατί τέτοιες φασαρίες με τους Τούρκους πρώτη φορά τις ζω. Δε μου φαίνεται πως θα καταλήξουν σε καλό…»
«Πόσο χρόνων είσαστε;»
«Γεννήθηκα το 1928, μάντεψε!», μου λέει και πέρασε στο γραφείο του γιατρού που τον φώναξε. Ίσα-ίσα που πρόλαβα να τον χαιρετίσω. Πάντα όμως, η ματιά ενός «ξένου» για την Κρήτη είναι καίρια, αντικειμενική, ευθύβολη… (Στ.Γ.Κ.)
ΜΙΑ ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ (φωτό Ειρηναίου Γαλανάκη)
Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ, πρώην Μητροπολίτης Κισσάμου και Σελίνου, ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ Γαλανάκης, όντας ανήσυχο και δημιουργικό πνεύμα, αγωνιζόταν με όλες τις δυνάμεις του για το καλό του τόπου. Είχε πάντα «καλές ιδέες» που με κάθε τρόπο κοινοποιούσε και ήθελε να τις δει να πραγματώνονται.
ΣΕ μια ομιλία του στο Χρυσόστομο, με την ευκαιρία εκδήλωσης προς τιμήν του, είχε προτείνει και τα εξής μεταξύ άλλων:
«Εδώ όμως θέλω να πω λόγο ευχαριστίας και στο Φιλολογικό Σύλλογο «Χρυσόστομο», που μας φιλοξενεί απόψε στην πνευματική του στέγη. Να τον ευχαριστήσουμε για ό,τι προσφέρει στον τόπο μας και να πούμε και δω την ευχή μας. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο μεγάλος Μύστης της ιερωσύνης και μέγιστος τεχνίτης του Ελληνικού λόγου, πέρα από την ηρωική ομολογία του, έχει αφήσει 1450 ομιλίες (πραγματείες) και 250 επιστολές. Δεν θα μπορούσε άραγε, έστω μια φορά το χρόνο, ένας Φιλόλογος ή Θεολόγος από το Βήμα αυτό του Χρυσοστόμου, να μας παρουσιάζει ένα έργο του και να μυήσει τον τόπο μας και το Λαό μας στην πνευματική Κληρονομιά των Πατέρων της Εκκλησίας μας; Τ’αφήνομε κι αυτό απόψε ευχή και πρόταση στο αξιότιμο Συμβούλιο του «Χρυσοστόμου».
ΑΞΙΟΛΟΓΗ πρόταση πράγματι της οποίας όμως την τύχη αγνοούμε, μετά το θάνατο του Ειρηναίου. Πρόταση που συνάδει απόλυτα με το όνομα του «Φιλολογικού Συλλόγου-Ο Χρυσόστομος». Εξάλλου, μέγιστος Πατέρας της Εκκλησίας μας, ο «χρυσορρήμων» Ιωάννης Χρυσόστομος (349-407 μ.Χ.), εμεγαλούργησε στον πιο θαυμαστό, δημιουργικό και «ελληνικό» αιώνα της Χριστιανοσύνης, τον περίφημο 4ο αιώνα μ.Χ.
ΣΕ συνεργασία, με το «Σύνδεσμο Φιλολόγων» του νομού Χανίων, αλλά και κυρίως με την «Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης», θα μπορούσε να γίνεται παρουσίαση κάθε χρόνο (ας πούμε την ημέρα των Τριών Ιεραρχών) μια υπό μορφή ημερίδας ή σεμιναρίου εκδήλωση σχετική με το έργο του Ιωάννη Χρυσοστόμου -και όχι μόνο. Εκτός κι αν κάτι τέτοιο είναι ήδη στα σχέδια του Συλλόγου. (Στ.Γ.Κ., www.stcloris.gr)
ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ!
-ΚΑΛΕΣ οι αναπλάσεις του Δήμου Χανίων, όπου και όπως γίνονται, όμως υπάρχουν κεντρικά σημεία στην πόλη, κάποια πεζοδρόμια, που όχι μόνο είναι αδιαπέραστα (φωτό, 1, επί της Βύρωνος) αλλά και επικίνδυνα για κάθε πεζό. Νομίζουμε πως υπάρχει ομάδα καθαρισμού πεζοδρομίων και θα έπρεπε να επιληφθεί του θέματος. Δεν είναι δύσκολο κι ούτε απαιτεί πολλά.
-Η ΔΥΝΑΜΗ της φύσης είναι υπέρμετρη. Ξεπερνάει κάθε φαντασία και ανθρώπινη δυνατότητα. Θα δεις μέσα από το τσιμέντο να ξεπετάγεται ένα λουλούδι ή σε κάποιο γρανιτένιο βράχο να φυτρώνει ενα κυκλάμινο!
Αλλά, ας μην πάμε μακριά (φωτό, 2, επί της Α. Παπανδρέου): ορίστε μια φυσική γλάστρα από υπολείμματα ξεραμένου δέντρου, που προστατεύει μια δράκα άγριες ανοιξιάτικες μαργαρίτες. Ζωή και θάνατος κοντά-κοντά, όπως ακριβώς συμβαίνει και στον ανθρώπινο βίο. (Στ.Γ.Κ.)
