Μεγάλη Πέμπτη, με ποίηση Γ. Μανουσάκη (Χ.ν., 5-4-18)
Posted on 5 Απρ, 2018 in Σχόλια | 0 comments
Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ είναι αφιερωμένη στο Μυστικό Δείπνο, στην προσευχή στην Γεσθημανή, στην προδοσία του Ιούδα, στη σύλληψη του Ιησού, στην ανάκριση από τον Άννα, στην Άρνηση του Πέτρου και στην καταδίκη του Χριστού από τον Καϊάφα. Γεγονότα και μαρτυρίες καθημερινές.
ΑΣ αφήσουμε όμως για λίγο τα εφήμερα, τα ρουτινιάρικα με την τύρβη των προβλημάτων κι ας πάμε με τον ποιητή στη μεγαλύτερη Εκείνη Μέρα της Ανθρώπινης αδυναμίας-της Προδοσίας και των πιο πιστών μας φίλων.
ΣΤΟ ποίημα «Ο Πέτρος» (Τα Ποιήματα, 1967-2007, τ. Β’, σελ. 59, εκδ. Γαβριηλίδης, σε επιμ. Αγγ. Καραθανάση, 2013), ο Γ. Μανουσάκης περιγράφει συγκλονιστικά το συνειδησιακό πρόβλημα που όλοι κάποτε αντιμετωπίζουμε: την αδυναμία μας δηλαδή, να ξεπεράσουμε τον «εαυτουλισμό» μας, το φόβο μας, και να σταθούμε δίπλα στον άλλο σε κάποια δύσκολη στιγμή του, διακινδυνεύοντας έστω την αξιοπρέπεια ή κι αυτή την ύπαρξή μας:
«Είχε πει: «Κάν δέη με συν σοι αποθανείν,
ού μη σε απαρνήσομαι». Λόγια μεγάλα
από μια μονοκόμματη, αρράγιστη ψυχή.
Μα όταν φύσηξε ή παγερή πνοή τού φόβου
όλα τα φύλλα της καρδιάς του αρχίνησαν να τρέμουν.
Και βεβαίωσε τρεις φορές «μεθ’ όρκου»
καθώς στεκόταν δίπλα στη φωτιά
αντάμα με τους δούλους που κρυώναν
«ότι ούκ οίδα τον άνθρωπον».
Και τότε λάλησεν ό πετεινός
χτυπώντας τα φτερά του. Έτσι νόμισε.
Ήταν ή συνείδησή του που ξυπνούσε.
Θυμήθηκε και βγήκε εξω κι εκλαψε.
Δάκρυα που σκλήραιναν αντί να μαλακώνουν
την πέτρα της ψυχής του. Βαρειά, τετράγωνη και
συμπαγή
θα τη βάλει θεμέλιο τού καινούργιου κόσμου».
ΣΚΕΦΘΕΙΤΕ μόνο πόσες προδοσίες γίνονται κάθε μέρα πίσω από λυκοφιλίες, έρωτες, συμμαχίες, πολιτικές υποσχέσεις, ψευδοϊδεολογίες, εμπορικές συμφωνίες, σχέσεις κ.ά. Όσο για μεταμέλειες, έ, δέστε την ελληνική πολιτική των τελευταίων 40 χρόνων και θα καταλάβετε…
Κατά τα άλλα Καλή Ανάσταση! (Στ.Γ.Κ.)
————————————————————————————————
ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
- «Εκείνον που δεν κοιτάζει μακριά στο μέλλον, περιμένουν κοντινές συμφορές». (Κομφούκιος)
ΕΝ μέσω συνεχών φραστικών αλληλοεπιθέσεων τουρκικής ηγεσίας και ελληνικής, εμείς επιμένουμε στην επανειλημμένα εκφρασθείσα πρότασή μας-που είναι και απαίτηση του λαού: Η χώρα πρέπει να προχωρήσει αμέσως στην σύσταση υπερκομματικού Συμβούλιου Εθνικής Ασφάλειας, να αξιοποιήσει στο μέγιστο βαθμό όλα ανεξαιρέτως τα διπλωματικά «όπλα» που διαθέτει σε παγκόσμιο επίπεδο, να βρίσκεται σε διαρκή «συναγερμό» και επαγρύπνηση, ενημερώνοντας και οργανώνοντας τους πολίτες για το χειρότερο, να ενισχύει συνεχώς την αποτρεπτική δύναμη της χώρας με κάθε τρόπο και να επιδεικνύει πολιτική ψυχραιμία στην αντιμετώπιση της προκλητικής και παραληρηματικής επιθετικότητας των Τούρκων.
ΕΠΕΙΔΗ, όταν οι κανόνες της λογικής και του διεθνούς δικαίου δεν βρίσκουν ανταπόκριση σε έναν «υστερικό» Ερντογάν (κατά τον Ολλανδό πρωθυπουργό), «ψυχρό ψυχασθενή» (κατά τον Τούρκο μπασκετμπολίστα του ΝΒΑ), έναν άνθρωπο που δεν διστάζει να στέλνει στη φυλακή δεκαεπτάχρονο έφηβο γιατί τον «έβρισε» στο Facebook (Δεκέμβριος 2015), δεν υπάρχει καιρός και στιγμή για εφησυχασμούς του τύπου «δεν βαριέσαι, θα του περάσει!», ούτε για υποθέσεις ότι «μπλοφάρει»! Όχι, οι Τούρκοι δεν μπλοφάρουν, αλλά κτίζουν πρόκληση στην και παραβίαση στην παραβίαση την πολιτική των «γκρίζων ζωνών» τους. Και άρα της «διεθνούς» αμφισβήτησης περιοχών της χώρας μας που δόθηκαν από διεθνείς Συνθήκες. (Στ.Γ.Κ.)
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙα
Κύριε πρόεδρε,
Αυτή η κλιμάκωση των φραστικών-για την ώρα- αλληλοεπιθέσεων μεταξύ τουρκικής και ελληνικής κυβέρνησης, ένα πράγμα φέρνει πιο κοντά. Τα λόγια του Λιβανέζου ποιητή και φιλόσοφου Χαλίλ Γκιμπράν που έλεγε:
«Πρόσεξε τις σκέψεις σου-γίνονται λόγια
Πρόσεξε τα λόγια σου-γίνονται πράξεις…»
Βρισκόμαστε στο μεταίχμιο των λόγων που λίγο απέχουν από του να γίνουν πράξεις.
Διότι, οι περισσότεροι πόλεμοι ξεκινούν ακριβώς από παρανοήσεις λέξεων που οδηγούν σε λάθος πράξεις…
ΕΡΜΟΛΑΟΣ
