"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

To εγχείρημα (Χ.Ν., 14-11-17)

 

 

 

 

ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ

  • «τα όνειρα μας είναι πιο δυνατά από τις αναμνήσεις μας» (Φώφη Γεννηματά)

 

ΑΣΧΕΤΑ από την έκβαση του τελικού αποτελέσματος των εκλογών την Κυριακή 19/11, για την ηγεσία της Κεντροαριστεράς, τρια είναι τα πολιτικά συμπεράσματα που βγαίνουν, κατά την άποψή μας από το πρωτότυπο πολιτικό εγχείρημα:

 

-Για πρώτη φορά στην Ελλάδα μια ανεξάρτητη αρχή (Επιτροπή Ν. Αλιβιζάτου), με επικεφαλής έναν άνθρωπο εγνωσμένου επιστημονικού κύρους, διεξάγει εκλογές στη δημοκρατική παράταξη. Η σοβαρότητα, η εγκυρότητα και η εμπειρία της Επιτροπής αποδείχθηκε κι από το άψογο αποτέλεσμα του α’ γύρου.

 

-Οι εκλογές δεν αποτέλεσαν το θέμα παρατάξεων (ΔΗ.ΣΥ-ΔΗΜΑΡ ή ΠΟΤΑΜΙ). Απλά η ευθύνη για τη δημιουργία του νέου φορέα μετακυλίστηκε σε όλη την κοινωνία. Ή, σε εκείνα τα άτομα που επιθυμούν «το κάτι άλλο» στην πολιτική σκηνή, μακριά από ιδεοληψίες και «παραλυτικές ισορροπίες», όπως αυτές που εξακολουθούν να  υπάρχουν στην «αριστερή» κυβέρνηση. Όμως,

 

-Το σήμαντικότερο, για μας είναι ότι έχουμε για πρώτη φορά εκλογή αρχηγού παράταξης από τη βάση. Ο λαός αφήνεται ελεύθερος να εκφραστεί άμεσα. Όχι να εγκρίνει «υποψηφίους άνωθεν». Κι όλα αυτά εν μέσω λαίλαπας φόρων και απαράδεκτων γεγονότων στη χώρα που προσβάλλουν το κοινό αίσθημα.

 

ΟΣΟΙ σκέφτονται και πονάνε τον τόπο, σίγουρα επιθυμούν να δούν κάτι το νέο και σοβαρό που να μας οδηγεί σε έξοδο από την κρίση πραγματικά. Έτσι, μετά από μια κρίσιμη περίοδο για τη δημοκρατική παράταξη (διασπάσεις, αποχωρήσεις και δημιουργίες μικροκομμάτων), βλέπουμε τον καθαρά κενροαριστερό χώρο να συσπειρώνεται.

 

ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ δε ότι, όλοι οι συμμετέχοντες στη διαδικασία (επιτυχόντες και μη), θα βγουν κερδισμένοι, ακόμα και αν δεν πετύχουν απόλυτα τους στόχους τους.

 

Η ΕΠΟΜΕΝΗ μέρα, με Φώφη Γεννηματά (ήρεμη δύναμη της λογικής) ή Νίκο Ανδρουλάκη (εκσυγχρονιστικό σφρίγος), θα έχει να κάνει με μια κατ΄ανάγκη μετεξέλιξη όλων των «συνιστωσών» του νέου φορέα. Όσο δε θα προχωράει η δημιουργία του, οι αποκλίσεις πρέπει να εκλείπουν, ώσπου το διαφορετικό να αφομοιωθεί με το καινούργιο. (Στ.Γ.Κ.)

 

 

 

————————————-

 

Μεγαλοσύνη και αδυναμίες της δημοκρατίας

  • «Αυτό που με φοβίζει δεν είναι η καταπίεση των κακών, αλλά η αδιαφορία των καλών ανθρώπων». (Martin Luther King)

 

Ο καταδικασμένος 11 φορές σε ισόβια καθειρξη, για την εγκληματική του δράση στην τρομοκρατική οργάνωση «17Ν», Δημήτρης Κουφοντίνας, βγήκε από τη φυλακή για 48 ώρες και επέστρεψε σ’ αυτή το Σάββατο (11/11).

Η υπόθεση ήταν επόμενο να ξεσηκώσει σάλο, αφού πρόκειται για έναν ειδεχθή βαρυποινίτη 11 εν ψυχρώ δολοφονιών (από το 1976 μέχρι το 2000), άσχετα αν σε ορισμένες από αυτες αποδίδεται αυθαίρετα και πολιτική χροιά!

 


 

Αλήθεια, τι σόι δημοκρατία είναι αυτή που, όταν σπέρνεις το θάνατο 11 φορές, αποφασίζοντας εσύ ποιοι θα ζήσουν και ποιοι όχι στην κοινωνία, αυτή σε «χαϊδεύει»; Όταν παίρνεις και εφαρμόζεις ένα δικό σου νόμο με ένα δικό σου δίκαιο πάνω στους συνανθρώπους σου, πόσο μπορει να κρίνεσαι ως κοινωνικό ον;

 

Λένε (Κοντονής) πως η διήμερη άδεια που χορηγήθηκε στον Κουφοντίνα από το συμβούλιο των φυλακών Κορυδαλλού, στηρίχθηκε στις προϋποθέσεις που θέτει μεν ο παλαιός νόμος, αλλά με τις επιεικέστερες διατάξεις που θέσπισε ο νόμος Παρασκευόπουλου (2015). Ο οποίος νόμος δεν περιλαμβάνει στην κρίση των μελών του συμβουλίου τη βαρύτητα των διαπραχθέντων αδικημάτων, αλλά μόνο τη συμπεριφορά του αιτούντος. Επιπλέον, δεν κάνει διακρίσεις για το ποιοι κρατούμενοι θα πάρουν άδεια με βάση το αδίκημα για το οποίο καταδικάστηκαν, αλλά μόνο με βάση τη συμπεριφορά τους στις φυλακές! Περίεργος νόμος!

Μα ποια «δημοκρατία» στον κόσμο δείχνει τόσο έλεος για βαρυποινίτες; Η πραγματική ελληνική δημοκρατία καταδίκασε ένα Σωκράτη να πιεί το κώνειο, επειδή απλά κατηγορήθηκε από συκοφάντες της εποχής του ότι «διέφθειρε» τους νέους με τη φιλοσοφική του διδασκαλία εισάγοντας «καινά δαιμόνια»! Φαντάζεστε να σκότωνε και 11 άτομα; (Στ.Γ.Κ.) (αδημ)

 

 


Σχολιάστε