Για ποια Ευρώπη μιλάμε; (Χ.Ν., 31-1-17)
Posted on 31 Ιαν, 2017 in Σχόλια | 0 comments
ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΕΥΡΩΠΗ ΜΙΛΑΜΕ;
ΘΕΩΡΟΥΜΕ σημαντική τη διάσκεψη των 7 νοτίων-μεσογειακών χωρών (Ελλάδα, Κύπρος, Πορτογαλία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Μάλτα) που ταυτόχρονα ανήκουν στην Ευρωζώνη και την Ε.Ε. Σημαντική δε επιτυχία της κυβέρνησης είναι το κοινό ανακοινωθέν στο οποίο καταγράφεται υποστήριξη των ελληνικών θέσεων.
ΑΝ δούμε πιο βαθιά τη συνάντηση των «νοτίων», διαπιστώνουμε ότι ο υποβόσκων «πόλεμος» Βορρά-Νότου καλά κρατεί. Οι χώρες του Βορρά, περί το Βερολίνο, είναι «ιστορικά» ενωμένες, ενώ οι χώρες του Νότου τώρα αρχίζουν να κινούνται «πολιτικά» προς κοινή κατεύθυνση.
ΕΥΝΟΗΤΟΝ ότι, με τη Διακήρυξη της Λισαβόνας (όπου έγινε η συνάντηση), και σε συνέχεια της Διακήρυξης των Αθηνών, οι ηγέτες των 7 χωρών επιβεβαιώνουν «το στόχο τους για βελτίωση της συνεργασίας και της συμβολής τους σε μια ισχυρή και ενωμένη Ευρωπαϊκή Ένωση»: «Πιστεύουμε ότι σε έναν κόσμο αυξημένης αβεβαιότητας και αστάθειας, θα είμαστε πιο δυνατοί με την κοινή μας δράση. Η αποδυνάμωση της Ευρώπης δεν είναι επιλογή», διακηρύσσουν.
ΕΠΙΠΛΕΟΝ, ως περισσότερο παθούσες χώρες λόγω του μεταναστευτικού-προσφυγικού, προσδοκούν η Ε.Ε. να διατηρήσει τις αξίες της ελευθερίας και της δημοκρατίας, το σεβασμό και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να αντιμετωπίσει κοινές προκλήσεις των κρατών-μελών και να δώσει συμπαγείς (sic) απαντήσεις στα πραγματικά ενδιαφέροντα των πολιτών. Επιπλέον, προτρέπουν την Ε.Έ. να δράσει βάσει της αρχής της αλληλεγγύης, να βελτιώσει τη λειτουργία των θεσμών της και να διασφαλίσει τη δημοκρατικότητα της.
ΣΩΣΤΑ και ωραία τα παραπάνω, αλλά η παγκόσμια οικονομική κρίση που επιδεινώνεται, το απροσδόκητο Brexit, η άνοδος των συντηρητικών και ακραίων κομμάτων σε πολλές χώρες της Ε.Ε., καθώς και οι αλλοπρόσαλλες αποφάσεις του νεόκοπου προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, προμηνύουν τεράστιες αλλαγές στην παγκόσμια πολιτική σκηνή, με τίμημα μάλλον την κατάλυση της μέχρι τώρα γνωστής μεταπολεμικής ισορροπίας στον κόσμο.
ΕΤΣΙ, η Ε.Ε. πιθανόν να παραμένει ισχυρή οικονομία ακόμη, αλλά πολιτικά είναι τελείως αδύναμη, όπως αποδείχθηκε με την ελληνική κρίση. Αδυνατεί να συντονιστεί και να πάρει κοινές αποφάσεις σε τεράστια ζητήματα, όπως είναι το προσφυγικό, ο προστατευτισμός αλλά και ο νομισματικός πόλεμος που επίκειται από τον Τράμπ καραδοκούν.
ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ άραγε, δυο Ε.Ε. (Βορράς-Νότος); Με το ίδιο ευρώ μεν, αλλά διαφορετικής αγοραστικής αξίας; Θα έχουμε συνασπισμούς ετερόκλητων ευρωπαϊκών χωρών σχετικά με το προσφυγικό ή μήπως μια βραδεία μεν, αλλά επώδυνη διάλυση ενός ονείρου και πρωτότυπου παγκόσμιου πειράματος ένωσης κρατών; Ελπίζουμε πως το κακό σενάριο (διάλυση) δεν θα συμβεί και πως η Ε.Ε., συσπειρωμένη, θα λύσει τα προβλήματά της εμβαθύνοντας περισσότερο στην ουσία της Ένωσης, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις ποικίλες παγκόσμιες προκλήσεις. (Στ.Γ.Κ.)
Η ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΕΙΝΑΙ λυπηρό: οι Ευρωπαίοι από τότε που ξεκίνησε η ελληνική κρίση μέχρι σήμερα (2010-2017), εκτός από την πλήρη φτωχοποίησή μας, κατάφεραν να μεταστρέψουν και τους πολίτες της χώρας μας -που ήταν από τους πιο φιλοευρωπαίους- σε ευρωσκεπτικιστές! Πώς; Μα, με την άστοχη επιμονή τους να λυθεί η οικονομική κρίση με μια συνεχή λιτότητα, απολύσεις και αδιάλειπτες περικοπές μισθών και συντάξεων. Αλλά και καταργήσεις θέσεων εργασίας, και υπέρμετρους φόρους.
Η ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ αυτή πραγματοποιείται χρόνο το χρόνο. Είναι «ανεπαίσθητη», αργή και γίνεται σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, κάτι που σημαίνει ότι αποκτά βαθιές ρίζες. Ποια είναι η «ψυχή» αυτής της μεταστροφής; Πρώτα η συνειδητοποίηση της ανικανότητάς μας να ενωθούμε, ώστε να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί το πρόβλημα, έπειτα η ακατανόητη επιμονή του Σόιμπλε, του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, σε μια άγονη πολιτική. Δεν τον θυμόμαστε ποτέ να έχει ανθρώπινο πρόσωπο, σε αντίθεση με την κα Μέρκελ. Πάντα σκληρός, επιθετικός, αμείλικτος, τιμωρός, χωρίς ίχνος κατανόησης για την κατάσταση του λαού μιας χώρας, θυμίζει εκείνους τους άτεγκτους παιδαγωγούς με τη βίτσα στο χέρι περασμένων αιώνων!
ΙΣΩΣ, στο πίσω μέρος του μυαλού τους οι Γερμανοί να θέλουν αυτό ακριβώς: να μεταστραφούμε από μόνοι μας εναντίον της Ε.Ε. και του ευρώ, να θεωρήσουμε εαυτούς ανίκανους να έχουμε στα χέρια μας ένα ισχυρό ευρωπαϊκό νόμισμα –το ευρώ- και να ζητήσουμε «από μόνοι μας» να βγούμε εκτός ευρώ! Θα τους κάνουμε τη χάρη; (Στ.Γ.Κ.)
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ
Κύριε πρόεδρε,
Τα όσα γίνονται ή μέλλεται να γίνουν στον κόσμο, κυρίως δε η άγνοια της ιστορίας, ξαναφέρνουν στην επικαιρότητα τα λόγια του Άλντους Χάξλεϊ (Aldous Huxley):
«Το γεγονός ότι άνθρωποι ελάχιστα επωφελούνται από τα μαθήματα της Ιστορίας, είναι το σπουδαιότερο μάθημα που η Ιστορία μάς διδάσκει»
ΕΡΜΟΛΑΟΣ
