Ανθρώπινα δικαιώματα (Χ.Ν., 13-12-16)
Posted on 13 Δεκ, 2016 in Σχόλια | 0 comments
ΦΑΙΝΕΤΑΙ παράταιρο και μάλλον… εκτός του κόσμου τούτου να υπάρχει “Παγκόσμια Ημέρα των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου”, τη στιγμή που αυτά καταπατούνται παντού!
ΕΝ πάση περιπτώσει, ο ΠτΔ, Πρ. Παυλόπουλος είχε την υποχρέωση, πράττων καλώς ως πρώτος πολίτης της χώρας, να μας υπενθυμίσει πως «ο Ανθρωπος και τα Θεμελιώδη Δικαιώματά του δοκιμάζονται σήμερα κατά τρόπο εξαιρετικά επικίνδυνο, δοθέντος ότι οι εχθροί τους είναι όχι μόνο πολλαπλοί αλλά ορισμένοι απ’ αυτούς -κι ίσως οι πιο διαβρωτικοί- απειλητικά υποδόριοι».
ΣΩΣΤΑ! Αυτό το «υποδόριοι εχθροί» το συναντάμε παντού και εντός των τοιχών: ας πούμε, με την ανεργία γύρω στο 24% για ποιο δικαίωμα εργασίας να μιλήσεις; Με μια παιδεία διαλυμένη, για ποιο δικαίωμα στη μόρφωση να υπερηφανευτείς; Με νοσοκομεία αποθήκες ασθενών, για ποιο δικαίωμα στην υγεία να μιλήσεις; Με την υπερφορολόγηση των συνήθων υποζυγίων (μισθωτών/συνταξιούχων) για ποια ισότητα πολιτών και δικαιοσύνη να καυχηθείς;
ΕΠΙΠΛΕΟΝ! Με τους εξοντωτικούς πολέμους στον κόσμο (εμφύλιους, θρησκευτικούς, πολιτισμικούς, φυλετικούς, οικονομικούς κ.ά.), για ποια βασικά ανθρώπινα δικαιώματα να μιλήσεις, όταν ακόμη και το δικαίωμα της ύπαρξής σου βρίσκεται εν διωγμώ; Οσο για την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, έ, μάλλον θα πρόκειται για ένα κακόγουστο αστείο.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, κάθε κυβέρνηση, ακόμη και η πιο “δημοκρατική”, προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία μετέρχεται κάθε είδος εξαπάτησης των ψηφοφόρων. Η λέξη “παροχές” είναι μια συνήθης και (αποδεδειγμένα) επιτυχημένη τακτική που αναφαίνεται στο προσκήνιο πάντα λίγο πριν την προκήρυξη εκλογών. ΘΑ συμφωνήσουμε με τον κ. Τσίπρα ο οποίος, για την ημέρα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είπε πως «η προσήλωση στις αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ισότητας, της κοινωνικής συνοχής, είναι μονόδρομος για την πρόοδο των κοινωνιών μας». Ναι, αλλά υπάρχουν, άραγε, «μονόδρομοι» σε μια κοινωνία που είναι γεμάτη λεωφόρους προκλήσεων και καταπατήσεων των δικαιωμάτων των άλλων; Οσο για εκείνη την έρημη «κοινωνική συνοχή», αναλογιζόμαστε πόσες δεκαετίες θα περάσουν, ώστε να επανέλθει στη χώρα μας. Αν επανέλθει…
ΚΑΛΕΣ είναι, λοιπόν, οι υπενθυμίσεις κάποιων επετείων, αλλά μάλλον αυτές καταντούν γραφικές όταν δίπλα μας ο κόσμος βοά από ανισότητες, αδικίες, βίαιες μετακινήσεις ατόμων και ομάδων.
