"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

“Ο κόσμος ξεσέρνει και παραπατεί…” (σχόλια, Χ.Ν., 8-12-16)

 

 

 

 

«Ο ΚΟΣΜΟΣ ΞΕΣΕΡΝΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΑΤΕΙ…»

 

ΠΡΙΝ από περίπου 32 χρόνια (1985), στον επιμνημόσυνο λόγο του, για τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο τότε Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίος Γαλανάκης, μεταξύ των άλλων επισημάνσεών του, σχεδόν προφητικά, τόνισε και τα ακόλουθα ενδιαφέροντα (εφημ. «Χανιώτικα Νέα», 27 Μαρτίου 1985) για την κατάσταση του κόσμου:

 

«…Όπλα ολέθρου και καθολικού αφανισμού απειλούνε το ανθρώπινο γένος και παράλληλα μια πρωτάκουστη κρίση πνευματική και ηθική κατατρώγει τα θεμέλια του πολιτισμού μας. Η κλασσική έννοια της ανθρώπινης προσωπικότητας σαν «εικόνας του Θεού» αλλοτριώνεται, γκρεμίζεται στην εποχή μας και τη θέση της παίρνουν λογής–λογής είδωλα. Επικίνδυνες μηχανές και επικίνδυνες χαοτικές ιδέες.

«Γκρεμισμένο φαίνεται το παρελθόν του κόσμου και άγνωστο το μέλλον της ανθρωπότητας. Και μέσα στη μεσοβασιλεία του κόσμου που γκρεμίζεται και του αγνώστου κόσμου που έρχεται να γεννηθεί, κι η Ελλάδα μας κι η Κρήτη που σε γέννησε, έχει κι αυτή τους σεισμούς και τις οδύνες της.

«Ο κόσμος ξεσέρνει και παραπατεί. Και μαζί του κι η Ελλάδα. Κι η Κρήτη ξεσέρνει και χαμηλώνει. Η Κρήτη κατεβαίνει από τον Ψηλορείτη κι από τ’ Αρκάδι κι από τον Ομαλό κι από το Θέρισο. Κατεβαίνει στη χώρα κι ανοίγει καφετέριες και ντισκοθήκες…

«Ο κόσμος ξεσέρνει. Κι η Ελλάδα πάλι σε σταυροδρόμι. Κι ο ελληνισμός της Κύπρου; Στη Β. Ήπειρο; Ο Απόδημος Ελληνισμός; (…)»

ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ γύρω στον κόσμο, μάς πείθει ότι αυτά που έβλεπε ενορατικά ο Ειρηναίος πριν από τρεις δεκαετίες, σήμερα γίνονται εφιαλτική και οδυνηρή πραγματικότητα. Έχουμε ήδη μια «πρωτάκουστη» παγκόσμια οικονομική, πνευματική και ηθική κρίση που σαν χολέρα επεκτείνεται σε περισσότερες χώρες, το πρόσωπο του ανθρώπου καταρρακώνεται από φονταμενταλισμούς ενώ και η ζωή μας δεν έχει πια καμιά αξία. Γύρω μας πολλές «επικίνδυνες» και χαοτικές ιδέες ξεπηδούν, ο λαϊκισμός τείνει να γίνει κυρίαρχη ιδεολογία, γκρεμίζεται με πάταγο το παρελθόν που ζήσαμε και η Ελλάδα μας βρίσκεται προ πολλού σε ένα «σταυροδρόμι» με τους γείτονές της να καραδοσκούν σαν τα κοράκια.

 

ΝΑΙ! «Ο κόσμος ξεσέρνει και παραπατεί…», όπως το έλεγε ο Ειρηναίος! Ναι, βρισκόμαστε καθηλωμένοι σε ένα διαρκές τέλμα, αλλά ελπίζουμε πως ο Χριστός που σε λίγες μέρες θα (ξανα)γεννηθεί στον κόσμο μας, να φέρει έστω την έστω μικρή ελπίδα της βελτίωσης των πάντων στον πλανήτη. (Στ.Γ.Κ.)

 

 

 

 

ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ

ΤΑ φορολογικά έσοδα ως ποσοστό του ΑΕΠ στην Ελλάδα υστερούν σε σχέση με το μέσο ευρωπαϊκό όρο, ενώ την ίδια ώρα έχουμε από τους υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές στη φορολογία εισοδήματος (μισθών και συντάξεων), στη φορολόγηση της περιουσίας αλλά και στο ΦΠΑ μεταξύ των άλλων εταίρων στην Ε.Ε. Από την άλλη η κυβέρνηση παρουσιάζει ως… επιτυχία τα «πλεονάσματα» που καταφέρνει να έχει μετά τη συνεχή και άγρια φορολόγηση κυρίως μισθών και συντάξεων. Οι ειλικρινείς πολίτες είναι, όπως πάντα, τα θύματα, αφού μάλλον αυτοί πληρώνουν το παλιό «δεν πληρώνω» των άλλων!

 

ΤΟ παράδοξο αυτό με την ελληνική οικονομία εξηγείται εύκολα, αν αναλογιστεί κανείς την τεράστιας έκταση φοροδιαφυγή, η οποία συντηρείται και διατηρείται με οποιαδήποτε κυβέρνηση. Πιο απλά, κάποιοι, εμείς τα κορόϊδα -οι συνεπείς φορολογούμενοι- επιβαρυνόμαστε δυσανάλογα για λογαριασμό των υπολοίπων (αν δεν πληρώνουμε και τα δικά τους απλήρωτα!) (Στ.Γ.Κ.)

 

ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

ΘΑ το έχετε προσέξει πως πολλές κοινωνικές σχέσεις και εκδηλώσεις του πρόσφατου παρελθόντος αλλάζουν άρδην αφότου η κρίση μπήκε για τα καλά στη ζωή μας.

 

ΔΥΟ απλά παραδείγματα:

 

-κάποτε βγαίναμε με την παρέα, με ή χωρίς συγκεκριμένη αφορμή, απλά και μόνο με πρόφαση να πιούμε «ένα κρασί», και σχολιάζαμε την επικαιρότητα όλοι μαζί διασκεδάζοντάς το. Σήμερα όχι!

 

-κάποτε ανταλλάσσαμε επισκέψεις σε ονομαστικές γορτές ή άλλες, και χαιρόμασταν τις ζωντανές συζητήσεις απολαμβάνοντας ταυτόχρονα και την κουζίνα ή τα γλυκά της νοικοκυράς. Σήμερα αυτό σπανίζει. Απλά περιοριζόμαστε στο να «τα λέμε» τηλεφωνικά, και πάλι εν συντομία, για να μη τρώμε το χρόνο του εορτάζοντος. Τώρα, όλα γίνονται μέσω της τεχνολογίας, ενώ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης –social media- αντικατέστησαν παρέες και φιλίες.

 

Η ΣΟΒΑΡΗ αυτή κοινωνική μεταστροφή έχει σαν συνέπεια τον εγκλωβισμό μας σε πολύ στενό οικογενειακό κύκλο, που όχι σπάνια οδηγεί στην καλλιέργεια της προδιάθεσης για κατάθλιψη: την πιο ύπουλη και διαβρωτική ψυχική ασθένεια του αιώνα μας. (Στ.Γ.Κ.)

 


Σχολιάστε