Σχόλια (Χ.Ν., 22-11-16)
Posted on 22 Νοε, 2016 in Σχόλια | 0 comments
ΜΙΚΡΟ-ΠΟΛΙΤΙΚΑ
[ΒΟΑΚ] Μέσα στο επόμενο πεντάμηνο, στον οδικό χάρτη της χώρας θα προστεθούν περισσότερα από 900 χιλιόμετρα σύγχρονων και ασφαλών αυτοκινητοδρόμων, τα οποία θα λειτουργήσουν για την επόμενη 30ετία οι ιδιώτες εισπράττοντας διόδια στο σύνολο του εθνικού δικτύου… Αυτά για την υπόλοιπη Ελλάδα. Εμείς, εδώ στην Κρήτη, θα δούμε ποτέ ένα Βόρειο Οδικό Άξονα της προκοπής, «σύγχρονο και ασφαλή», ώστε να έχουμε λιγότερα δυστυχήματα; Για πόσο χρόνο ακόμη και πόσους ανθρώπους πρέπει να θυσιάσουμε στο Μινώταυρο της ασφάλτου, ώστε να συγκινηθούν οι κυβερνώντες κι από τα λόγια να περάσουν στα έργα;
[ΚΥΝΙΣΜΟΣ] Μια λέξη σχεδόν ταυτόσημη με την έννοια της πολιτικής, αφού αποτελεί-απ΄ό,τι βλέπουμε στη διθνή πολιτική-το κύριο χαρακτηριστικό της. Γι αυτό είναι και πολύ δύσκολο να ασχοληθεί με την πολιτική ένας κανονικός άνθρωπος. Για τον πολιτικό της εποχής μας –και όχι μόνο-, για τον πολιτικό δηλαδή των … μοντέρνων δυτικών δημοκρατιών, οι πολίτες έχουν μόνο μια χρήσιμη ιδιότητα. Ότι είναι ψηφοφόροι. Κατά τα άλλα, για να αποσπάσουν την ψήφο του, θα φορέσουν οποιαδήποτε ιδεολογική “προβιά” (Τραμπ και όχι μόνο), για να παρασύρουν τα πρόβατα (τους αδαείς ή τους φανατισμένους) προς την κατεύθυνση που αυτοί θέλουν. Πώς; Ξοδεύοντας πολλά χρήματα, χαλιναγώντας τα ΜΜΕ (αν δεν είναι και δικά τους-Τραμπ) και λαϊκίζοντας αφαντάστατα. Αλήθεια, σκεφτήκατε πώς διατηρούνται στην εξουσία οι ποικιλώνυμοι «δημοκράτες» του τύπου Ερντογάν, Πούτιν κ.ά.;
[Κ.ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ] Στα 90 του «έφυγε» ένας από τους πιο αγαπημένους πρώην προέδρους της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο Κωστής Στεφανόπουλος (1926-2016). Η δεκαετία της θητείας του στην ΠτΔ (1995-2005) υπήρξε από τις πιο λαοφιλείς, «ανοιχτές» σε όλους, απλές. Ήταν η πρώτη φορά που ένας Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατέβαινε στο λαό! Υπήρξε ένα σπάνιο είδος έντιμου και ντόμπρου πολιτικού, αλλά και δεινού ρήτορα, άριστου γνώστη της ελληνικής γλώσσας αλλά και της διεθνούς διπλωματίας. Το δε πρόσφατο διήμερο της επίσκεψης του Μπαράκ Ομπάμα στην Ελλάδα έφερε στο προσκήνιο την περίφημη προσφώνησή του ως ΠτΔ προς τον Μπιλ Κλίντον, κατά την επίσκεψη του τελευταίου στις 19 Νοεμβρίου 1999 στη χώρα μας. Ήταν μια παρέμβαση του Κ. Στεφανόπουλου που μεταξύ των άλλων είχε αναφορές στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, στο Κυπριακό αλλά και στις υποχρεώσεις της Αγκυρας, στη βάση της Συνθήκης της Λωζάνης: «Δεν αγαπούμε τον πόλεμον, ούτε τον προβάλλομε ως μέσον επιλύσεως διαφορών. Διατηρούμε φιλικές σχέσεις με όλους τους γείτονές μας, μη έχοντας άλλα προβλήματα, πέραν αυτών που προκαλούνται εις βάρος μας από την επιθετική πολιτική της Τουρκίας», είχε πει. Και πρόσθεσε: «Η Ελλάς δεν ζητεί από κανέναν να μεσολαβήσει υπέρ αυτής, επικαλείται απλώς το δίκαιον και τη νομιμότητα, διότι πιστεύει ότι βασικό στοιχείο του πολιτισμού μας δεν είναι τόσον η στήριξη των πάσης φύσεως συμφερόντων μας, όσον η στήριξη της νομιμότητος»…. Θα μας λείψει το θάρρος της γνώμης του, το πάθος του για τη νομιμότητα, η ελληνικότητα και η διαύγεια της σκέψης του καθώς και η έκφραση δι αυτού της περηφάνειας του ελληνικού λαού. (Στ.Γ.Κ.)
ΒΡΕ, ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΑΝ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ!
ΣΥΜΦΩΝΑ με πρόσφατη δημοσκόπηση (με αφορμή τη διήμερη επίσκεψη του αμερικανού προέδρου κ. Μπαράκ Ομπάμα στην Ελλάδα), η γνώμη των Ελλήνων γι αυτόν είναι σε συντριπτικό ποσοστό θετική ή μάλλον θετική (74%). Αντίθετα, η γνώμη των πολιτών για τον επόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, είναι αρνητική ή μάλλον εκφράζει δυσαρέσκεια για την εκλογή του. Σε επίπεδο χωρών, η Γαλλία παραμένει η πλέον αγαπημένη για τους πολίτες, έστω και αν το ποσοστό της έχει σημειώσει μικρή κάμψη: κινείται στο 75%, έναντι 84% το 2010 και 77,5% το 2005. Ανεβασμένες σε δημοτικότητα είναι η Βρετανία, η Ρωσία και οι ΗΠΑ, ενώ ραγδαία υποχώρηση παρουσιάζει η Γερμανία.
ΣΥΜΠΑΘΕΙΕΣ ή απαρέσκειες ανάλογα με την «φιλελληνική» ή «ανθελληνική» στάση των χωρών που -δυστυχώς- ρυθμίζουν τις τύχες μας.
ΕΙΝΑΙ αξιοπερίεργη, λοιπόν, η ελληνική πολιτική (πρωτίστως οι εκφραστές της) που δημιουργεί κατά το δοκούν στερεότυπα του τύπου «Είσαι αριστερός; Είσαι αντιαμερικανός!» (ποιος λησμονεί εκείνο το περίφημο «Φονιάδες των λαών, Αμερικανοί» που και σήμερα ακούγεται, έστω και υποτονικά; Αντίθετα, οι Ρώσοι πάντα λείπουν;). Αν δεν ήσουν αριστερός αυτομάτως έμπαινες στην ομάδα κεφαλαιοκράτης, φασίστας, προδότης κ.λπ.
ΕΧΕΙ ο καιρός γυρίσματα. Η εξουσία είναι γλυκιά. Έτσι, βλέπουμε τους άλλοτε δυναμικούς αντιαμερικανούς «αριστερούς» που μας κυβερνούν σήμερα, να υποδέχονται μετά φανών και λαμπάδων τους… φονιάδες των λαών (τον Ομπάμα) εκλιπαρώντας τους μάλιστα να παρέμβουν για τη ρύθμιση του χρέους! Πάλι καλά που υπάρχει το ΚΚΕ, το μόνο μονολιθικό μεν, αλλά συνεπές σ’ αυτά που πρέσβευε και πρεσβεύει κόμμα, να διαμαρτύρεται. Με οποιαδήποτε κατάσταση και οποιουσδήποτε Αμερικανούς… (Στ.Γ.Κ.)
