Ποίηση, η παντοτινή αγαπημένη μου!
Posted on 15 Οκτ, 2016 in Ποιηση | 0 comments
Δε με κατάλαβες· όλη τη νύχτα
ήμουνα πλάι σου, προσπαθούσα να κλείσω
τα παράθυρα, πάλευα – όλη νύχτα.
Ο αγέρας επέμενε.
Άπλωσα τότε
τις παλάμες μου πάνω σου σαν
δύο φύλλα ουρανού, και σε σκέπασα.
Έπειτα βγήκα στον εξώστη και κοίταζα
Δίχως χέρια τον κόσμο.
[Νικηφόρος Βρεττάκος (1912-1991)
Από τη συλλογή «Το βάθος του κόσμου» (1961)
—————————————
Nazim Hikmet
“Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή
που δεν την αρμενίσαμε ακόμα.
Το πιο όμορφο παιδί
δε μεγάλωσε ακόμα.
Τις πιο όμορφες μέρες
τις πιο όμορφες μέρες μας
δεν τις ζήσαμε ακόμα
κι αχ ό,τι πιο όμορφο θα ‘θελα να σου πω
δε στο ‘πα ακόμα”
(μεταφρ. Ρίτσος)
