Η “συμφωνία αλήθειας” (σχόλια, Χ.Ν., 11-10-16)
Posted on 11 Οκτ, 2016 in Σχόλια | 0 comments
Η «ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑΣ»!
Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ «αρετή» των πολιτικών είναι να εξαπατούν το λαό με τις λέξεις. Που στα στόματά τους, οι δύσμοιρες, βρίσκονται πάντα εκτεθειμένες και ανυπεράσπιστες, αφού χρησιμοποιούνται κατά το δοκούν.
ΚΑΚΟΠΑΘΑΙΝΟΥΝ. Όχι τόσο στην … ορθογραφία, όσο στο ότι άλλη είναι η πραγματική σημασία τους και άλλη η χρήση και κατάχρησή τους από τους πολιτικούς.
ΕΤΣΙ δεν μας εκπλήσσει ο νεότευκτος λεκτικός συνδυασμός του Κ. Μητσοτάκη, με στόχο να εντυπωσιάσει τα πλήθη: «Μόνη λύση στο φαύλο κύκλο των οικονομικών και κοινωνικών αδιεξόδων -είπε- είναι η συμφωνία αλήθειας για την έξοδο από την κρίση». Και τα είπε αυτά ο νεόκοπος πρόεδρος της Ν.Δ., υπονοώντας πως η δική του «συμφωνία αλήθειας» (!) δεν έχει καμιά σχέση ούτε με τη συμφωνία «επανίδρυσης» του κράτους (του Κ. Καραμανλή, του νεότερου) που αντί για επανίδρυση είδαμε πλήρη κομματικοποίηση, ούτε με το περίφημο «συμβόλαιο με το λαό» του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα, που δεν τηρήθηκε…
ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΣΤΕ δυστυχώς πως συνεχώς οι πολιτικοί μάς κοροϊδεύουν με «άλλα λόγια», γιατί οι πράξεις τους, ή οι εγκλωβισμοί τους, αποδεικνύουν την ανικανότητά τους!
ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΑΣΤΕ, γιατί το «νέο» πρόγραμμα «αλήθειας» της Ν.Δ., μάλιστα «κοστολογημένο με ρεαλιστική (!) μείωση των φόρων» όπως γράφεται, θα «διασφαλίσει-και-την προσέλκυση επενδύσεων», με συνέπεια τη δημιουργία «χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας!», με τις νέες επενδύσεις που θα έλθουν μόλις εφαρμοστεί αυτό, μόνον αυτοί που απολύθηκαν ή έχασαν τη δουλειά τους τον καιρό που κυβερνούσε η ΝΔ., είναι σε θέση να μας εξηγήσουν. (Στ.Γ.Κ.)
ΝΟΜΠΕΛ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΨΥΧΗΣ
ΤΟ ΟΤΙ τα βραβεία Νόμπελ κρύβουν συνήθως πολιτικές σκοπιμότητες, δεν είναι ανάγκη να τονισθεί, αφού είναι γνωστό κάτι τέτοιο. Αυτό αφορά μάλλον στα Νόμπελ Ειρήνης, στα οποία υπήρξαν μεν πρόσωπα ή οργανώσεις που πράγματι το άξιζαν, αλλά και άλλα όπου η σκοπιμότητα περίσσεψε (Κίσινγκερ, Μπέγκιν, Ομπάμα, Ε.Ε. κ.ά.)
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ υποψηφιότητα φέτος με τα δυο πρόσωπα-τον 40χρονο ψαρά Στρατή Βαλαμιό, που έσωσε με τη βάρκα του εκατοντάδες ανθρώπους και την 85χρονη Αιμιλία Καμβύση, διάσημη από τη γνωστή φωτογραφία στην οποία ταΐζει με το μπιμπερό ένα βρέφος από τη Συρία- να φιγουράρουν για καιρό στην πρώτη σελίδα του παγκόσμιου Τύπου, δεν κέρδισε. Η ανακοίνωση από τη Νορβηγία, της απονομής του Νόμπελ Ειρήνης στον πρόεδρο της Κολομβίας Χουάν Μανουέλ Σάντος, είναι άλλη μια απόδειξη της πολιτικής σκοπιμότητας του θεσμού.
ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΖΕΙ η αντίδραση των Ελλήνων υποψηφίων του βραβείου: «Το βραβείο το πήραμε πολλές φορές, σώζοντας τον κόσμο», είπε ο ψαράς και πρόσθεσε πως «θα είχε νόημα παραπάνω, αν με αυτό σταματούσε ο πόλεμος και έπαυαν τα παιδάκια να πνίγονται στη θάλασσα», όπως και το ότι «θα ήταν καλό βέβαια να έρχονταν τα χρήματα και να πήγαιναν στο νοσοκομείο, αλλά τι να κάνουμε;»
ΟΣΟ για τη γιαγιά Καμβύση είπε, όταν ρωτήθηκε, πολύ ταπεινά κι ανθρώπινα: «Εγώ, να σου πω την αλήθεια, πολύ το χάρηκα. Παρακαλούσα να μην το πάρω (το βραβείο), γιατί υπήρχε μεγάλη γκρίνια στο χωριό. Γιατί εσύ και όχι εμείς; Δεν άντεχα, θα με έστελναν στο νοσοκομείο, δεν θα έβγαινε σε καλό όλο αυτό». Και προσέθεσε: «Εγώ έκανα αυτό που θα έκαναν όλες οι μαμάδες και οι γιαγιάδες του κόσμου. Πήρα το μωρό που ήταν πεινασμένο και το τάισα. Να δούμε τι θα κάνει το κράτος γι’ αυτά τα παιδιά. Τώρα θέλω να βρω την ησυχία μου».
ΥΠΑΡΧΟΥΝ άνθρωποι στη ζωή που κάνουν το παν για μια διάκριση. Άλλοι στοχεύουν μόνο στο φαίνεσθαι. Υπάρχουν και βραβεύσεις όχι πάντα αξιοκρατικές! Υπάρχουν, όμως και οι απλοί άνθρωποι που πράττουν το καθήκον τους χωρίς να προσδοκούν επιβραβεύσεις από πουθενά. Μόνος κριτής η συνείδησή τους. Αυτοί είναι που αξίζουν το σεβασμό και την εκτίμησή μας. (Στ.Γ.Κ.)
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ
Κύριε πρόεδρε,
Καλά μας τα λέει, περίπου, ο κ. Αθ. Γιάννης, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας («Χ.Ν»,10-10-16) ότι τα «μυστικά» της επιτυχίας των Γερμανών βασίζονται στο τετράπτυχο: Πειθαρχία, Σεβασμός στους θεσμούς, Έλλειψη ήλιου (!) και συναισθηματισμού.
… Λέτε να είναι το διάφανο φως του ελληνικού ουρανού που μας «τυφλώνει», ώστε να μη μπορούμε να δούμε τις άλλες τρεις «αρετές» των Γερμανών; Ή, μήπως είναι αυτό και μόνο που άλλοτε μας οδηγεί στα ύψη του ανθρώπινου πνεύματος και άλλοτε σε αθλιότητες;
Τί λέει η Ιστορία;
ΕΡΜΟΛΑΟΣ
