Το ριζικό μας
Posted on 7 Μαρ, 2011 in Ποιηση | 0 commentsΤΟΝ ΚΑΙΡΟ της δικτατορίας των συνταγματαρχών-της χούντας πιο απλά-είχα πάει στο “Μεγάλο μας Τσίρκο”: μια καταπληκτική θεατρική παράσταση, με την Κ. Καζάκο, την Τζένη Καρέζη, το Διονύση Παπαγιαννόπουλο, το Νίκο Ξυλούρη και πολλούς άλλους αξιόλογους ηθοποιούς… Ο κόσμος αντιλαμβανόταν εύκολα τα πολλά υπονοούμενα εναντίον της χούντας και τα χειροκροτούσε ασταμάτητα.
Μερικοί στίχοι του Ιάκωβου Καμπανέλη-σημερινού Ακαδημαϊκού και θεατράνθρωπου-αξίζει να τους ξαναθυμηθούμε:
“Το ριζικό μου ακόμα τι μου γράφει/ το μελετάνε τρεις μηχανορράφοι. (Τότε δεν υπήρχν ΔΝΤ-ΕΚΤ- Ε.Ε.)
Θα μας το πουν γραφιάδες και παπάδες/με τούμπανα, παράτες και γιορτάδες.
Το σύνταγμα βαστούν χωροφυλάκοι/και στο παλάτι μέσα οι παλατιανοί
προσμένουν κάτι νέο να φανεί.
Στολίστηκαν οι ξένοι τραπεζίτες,/ξυρίστηκαν οι Έλληνες μεσίτες. Κάτι Οίκοι Αξιολόγησης που συγκυβερνούν)
Εφτά ο τόκος πέντε το φτιασίδι,/σαράντα με το λάδι και το ξύδι
κι αυτός που πίστευε και καρτερούσε,/βουβός φαρμακωμένος στέκει και θωρεί
τη λευτεριά που βγαίνει στο σφυρί.
Ρεφρέν: Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι,/μην έχεις πια την πείνα για καμάρι.
Οι αγώνες πούχεις κάνει δεν φελάνε/το αίμα το χυμένο αν δεν ξοφλάνε.
Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι,/η πείνα το καμάρι είναι του κιοτή,
του σκλάβου που του μέλλει να θαφτεί.” (Ιάκωβος Καμπανέλης)
… Όταν η ποίηση επικαιροποιείται από τα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας, τότε αντιλαμβάνεσαι την αξία της.
Στ.Γ.Κ.
