Ενισχυμένη ή απλή; (Χ.Ν., 28-7-16)
Posted on 28 Ιουλ, 2016 in Σχόλια | 0 comments
ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΗ Ή ΑΠΛΗ;
-ΜΕ ΤΗΝ πρόσφατη ψήφιση της απλής αναλογικής (με 179 ψήφους υπέρ) στη Βουλή, τη διατήρηση του ελάχιστου ορίου 3% για την είσοδο κόμματος στο Κοινοβούλιο, την κατάργηση του bonus αριθμού εδρών στο πρώτο κόμμα και τη δυνατότητα παροχής ψήφου στους 17ρηδες, έκλεισε μια συζήτηση.
ΤΕΡΜΑ, λέμε λοιπόν, στον δικομματισμό όπως τον γευτήκαμε 42 χρόνια. Τέρμα κι ο διπολισμός με τις προσωποπαγείς μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις. Σκεφθείτε μόνο πόσο ταλαιπώρησαν τη χώρα (ή και την ευεργέτησαν) ονόματα όπως «Καραμανλής», «Παπανδρέου», «Μητσοτάκης». Αλλά και οι επίγονοί τους πόσο επηρέασαν τα πολιτικά πράγματα…
-Η ΑΡΝΗΤΙΚΗ πλευρά της απλής αναλογικής θα είναι μία: εφεξής θα έχουμε συχνότερα κυβερνητικούς συνασπισμούς πολλών κομμάτων. Αυτό θα σημαίνει διαρκή αστάθεια, αφού οι συνεννοήσεις και οι «προγραμματικές» συγκλίσεις των πιθανών κυβερνητικών κομμάτων θα είναι δυσκολότερες. Κάτι που θα δυσχεραίνει τις αποφάσεις τους ακόμη και για κρίσιμα ή επείγοντα θέματα.
ΑΝ λάβει κανείς υπόψη τη σημερινή βαθειά κρίση, στην οποία βρίσκεται η χώρα, τότε η επιπρόσθετη πολιτική ανασφάλεια που θα επικρατεί με τις πολυκομματικές κυβερνήσεις, θα είναι ακριβώς αυτό που δεν θα χρειαζόμαστε.
-ΑΛΛΑ και οι μέχρι τώρα μονοκομματικές κυβερνήσεις, άραγε, τί το θετικό πρόσφεραν; Πόσες από αυτές έκλεισαν πλήρεις τετραετίες; Αντίθετα, η πριμοδότηση του πρώτου κόμματος (με bonus εδρών), δεν κατέστησε πανίσχυρα τα κόμματα εξουσίας και, άρα, συνυπεύθυνα για το σημερινό χάλι μας; Οι μονοκομματικές κυβερνήσεις που προέκυπταν στην Ελλάδα, δεν οδήγησαν στην αλαζονεία του πολιτικού συστήματος, με ένα άγριο πελατειακό δίπολο Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ;
ΑΠΟ την αποκατάσταση της δημοκρατίας, το 1974, μέχρι σήμερα τα δυο κόμματα απέκτησαν, από έξι (!) φορές το καθένα, την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή. Τί έπραξαν; Αντί να διαχειριστούν την επερχόμενη κρίση με τόλμη, σθένος και φιλοπατρία, με την «παραδοσιακή» τακτική τους δεν συνετέλεσαν, άραγε, στο να οδηγηθεί το πολιτικό σύστημα της χώρας σε έναν ανευ προηγουμένου κατακερματισμό; Με επτακομματική ή και περισσότερα κόμματα στη Βουλή φαντάζεστε πόσο δύσκολος θα είναι ο σχηματισμός σταθερών και μακρόβιων κυβερνήσεων; (Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr)
«ΝEA» ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ (!)
ΣΤΗΝ παραγωγή νέων λέξεων στην πολιτικοί είμαστε μάνες! Ας πούμε ο νεόκοπος όρος «νέα Μεταπολίτευση» που τον… άρπαξε και τον υιοθέτησε αμέσως ο ΣΥΡΙΖΑ πόσο πρωτότυπος είναι; Διόλου, αν σκεφτεί κανείς τους «νεο-φιλελευθερισμό», «νεο-φασισμό», «νεο-καπιταλισμό» κ.λπ. Βέβαια την πατρότητα του όρου πολλοί διεκδικούν, μια και ελπίζουν έτσι πως και μόνο η λέξη «μεταπολίτευση» θα είναι ικανή να τους χαρίσει ψήφους! Το ποια πολιτική παράταξη θα καρπωθεί τελικά τη «Νέα Μεταπολίτευση», θα το δείξει ο χρόνος και οι εκλογές φυσικά.
ΤΟ ΘΕΜΑ είναι τί σημαίνει ο νέος όρος; Αν σημαίνει επιστροφή στις πρακτικές της γνωστής μας Μεταπολίτευσης, δεν βλέπουμε να έχει πολύ μέλλον. Αν αντίθετα σημαίνει ανανοηματοδότηση της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας, τότε να ελπίζουμε πως κάτι θα αλλάξει. Ξέρετε τέτοιες απόπειρες επιτυγχάνονται από ικανές προσωπικότητες-ηγέτες που έχουν και συγκεκριμένες ιδεολογίες. Αλλά και η κινητοποίηση της Ιστορίας δεν είναι θέμα μόνο προσώπων. Είναι υπόθεση πρώτα του λαού και έπειτα των συγκυριών της εποχής.
ΚΑΠΟΤΕ οι κομματικές ιδεολογίες δημιουργούσαν και ισχυρές «ομάδες» ομοφρονούντων: «πράσινοι», «γαλάζιοι», «κόκκινοι» κ.ά. Υπήρχαν διακριτές γραμμές μεταξύ τους, γλωσσικοί κώδικες, ιδιάζουσες συμπεριφορές, ιδιαίτερα συμφέροντα, «κομματικές φιλίες»… Έ, αυτού του τύπου οι σχέσεις επλήγησαν πρώτες από την κρίση. Κατέρρευσαν. Δεν ξαναγεννιούνται.
ΕΠΙ ΣΥΡΙΖΑ, πριν και μετά την άνοδό του στην εξουσία-και τώρα ακόμη, επικρατεί το διχαστικό σύνθημα «ή αυτοί, ή εμείς»! Στο «αυτοί» συμπεριλαμβάνονταν -και συμπεριλαμβάνονται- όσοι δεν ψηφίζουν «αριστερά», όσοι δεν συμφωνούν με τις ιδεοληψίες τους και παραμένουν «μενουμεευρωπαίοι», όσοι δεν είναι αιθεροβάμονες, όσοι δεν πετούν σε φανταστικούς κόσμους.
ΕΤΣΙ, με όσα ονόματα κι αν προσπαθήσει το πολιτικό σύστημα της χώρας να «νοηματοδοτήσει» την πορεία του, ο λαός δεν ξεγελιέται εύκολα. Όταν μάλιστα βλέπει την άγρια φορολόγησή του, δεν του μένει παρά να λέει πως όλοι τους το ίδιο είναι. Για ποια λοιπόν «νέα Μεταοπολίτευση» μιλάμε; (Στ.Γ.κ.)
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ (όχι)
Κύριε πρόεδρε,
Για «ωδίνες» της «νέας Μεταπολίτευσης» μιλά με έπαρση η Αυγή (24-7-16). Αλλά ούτε ωδίνες βλέπουμε, ούτε νέα Μεταπολίτευση έχουμε. Απλά βιώνουμε την κρίση κατά πολύ βαθύτερα στο πετσί μας και μάλιστα με ένα μεγάλο απογοητευτικό, «αριστερό» πρόσημο!
ΕΡΜΟΛΑΟΣ
