Άνοιξη και Πάσχα (Χ.Ν., 28-4-16)
Posted on 28 Απρ, 2016 in Σχόλια | 0 comments
ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ
ΚΑΙ ΠΑΛΙ γεμίζουν οι εκκλησίες από πιστούς και όχι μόνο. Εκπλήσσει η συρροή εκατοντάδων ξένων (αλλοδαπών, πιστών ή περίεργων), αλλά και Ελλήνων από άλλες περιοχές της χώρας.
ΑΝΟΙΞΗ και Πάσχα, να, ο ωραιότερος συνδυασμός για ταξίδι αναψυχής και καταλλαγής της ψυχής.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι, εδώ στην Ελλάδα, όσο βαθαίνει η κρίση τόσο περισσότερο ο άνθρωπος-θύμα της θέλει να πιαστεί από κάπου. Κι αυτό το «κάπου» δεν του το προσφέρει πια καμιά πολιτική ιδεολογία: αυτές αποδείχθηκαν ανίκανες να πράξουν τα στοιχειώδη: «πέθαναν» ή πνέουν τα λοίσθια, διότι ή ήταν μιας επιφανειακής πίστης ή είχαν «κούφιους» εκπροσώπους.
ΚΙ’ ΟΣΗ προσπάθεια κι αν γίνεται σήμερα από νεο-σοσιαλιστές ή νεο-φιλελεύθερους, νεο-«αριστερούς» ή νεο-δεξιούς για ανασύστασή τους, οι παλιές πολιτικές δεν επαναφέρονται στη ζωή. Ή, τουλάχιστον όχι με τη μορφή που τις γνωρίσαμε.
…ΜΟΝΗ ακλόνητη, άφθαρτη και αδιαπραγμάτευτη «ιδεολογία» παραμένει η πίστη στο Θεό, από την οποία -αν κανείς πιστεύει πραγματικά- είναι δύσκολο να απόσχει. Αυτή του προσφέρει καταφύγιο στις δύσκολες στιγμές, αυτή τον λυτρώνει από υπαρξιακές αγωνίες, αυτή καταλλαγιάζει τα πάθη του.
Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ της Φιλοσοφίας Ιωάννης θεοδωρακόπουλος, κάποτε έλεγε: «Ό κόσμος δεν θα μπορέσει ποτέ να ξεφύγει από τό Θεό. “Οσο η φυσική επιστήμη θα αποσαφηνίζει τα προβλήματα της, τόσο οι άνθρωποι που παρακολουθούν τα πορίσματά της θα καταλαβαίνουν όλο και περισσότερο, ότι το θέμα αυτό -η πίστη- δεν είναι δυνατόν να καταργηθεί από την ψυχή του ανθρώπου. Καί κανείς δεν θα μπορέσει ποτέ να τό καταργήσει… Είναι δε χαρακτηριστικό ότι κανένα πράγμα δεν έχει διωχθεί τόσο, όσο ή πίστη. Καί όμως παραμένει πάντοτε ακλόνητη μέσα μας»
ΠΡΑΓΜΑΤΙ, σε μια περίοδο όξυνσης της ανθρώπινης απληστίας που γεννάει οικονομικοθρησκευτικούς πολέμους με συνέπεια να έχουμε άπειρες μετακινήσεις λαών, διαπιστώνουμε ότι τη λύση στο μέγιστο πρόβλημα -το προσφυγικό- δεν τη δίνει καμιά διεθνής πολιτική οργάνωση ή κράτος, αλλά μόνον η αλληλεγγύη των απλών ανθρώπων. Μια αλληλεγγύη που βασίζεται στο χριστιανικό αξίωμα της αγάπης προς όλους και της αλληλεγγύης προς τους άλλους…
Καλή Ανάσταση! (Στ.Γ.Κ.)
ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
-ΣΥΝΕΧΩΣ, σε ημερήσια μάλιστα βάση, επισημαίνονται από τα «Χ.Ν.», τα κακώς κείμενα της πόλης. Αποτέλεσμα; Ή, αυτά είναι τόσο πολλά που υπερβαίνουν την ικανότητα του Δήμου να τα προλαβαίνει όλα, ή περνούν… απαρατήρητα μέχρι να τους τα ξαναθυμήσει κανείς!
Η πινακίδα, ας πούμε, επί της οδού Πλουμιδάκη που βγάζει στο Ρολόι, μάλλον θέλει επιδιόρθωση ή αντικατάσταση (φωτό, 1). Βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της πόλης και είναι ενδεικτική όχι μόνο της ευταξίας μας, αλλά και του νοιαξίματός μας για τη διευκόλυνση των οδηγών. Και ναι μεν οι ντόπιοι οδηγοί «γνωρίζουν» την πόλη, οι ξένοι όμως; Πλην της καλαισθησίας, δεν θα έπρεπε να υπάρχει και η ορθή καθοδήγηση τους, μέσω των πινακίδων; Αλλά κι εκείνη σκαλωσιά στο Ρολόι, ως πότε θα μένει ανενεργή και άχαρη;
-ΑΥΤΕΣ τις μέρες, κατά γενική ομολογία, ο καιρός είναι πολύ περίεργος. Μεγαλοβδομαδιάτικος, θα πείτε: με βοριάδες και πτώση ή άνοδο της θερμοκρασίας, με ηλιοφάνεια ή συννεφιές κ.λπ. Υπάρχει όμως διάχυτη παντού αυτή η εαρινή φωτεινότητα που συμβαδίζει με τις μέρες που διανύουμε. Μπορεί να έχουν κλείσει τα πάντα στη χώρα της «φαιδράς πορτοκαλέας»: μαγαζιά, τράπεζες, σπίτια, σύνορα, υπηρεσίες…
Μπορεί να μένει πάντα ανοιχτή η συμφωνία με τους δανειστές μας… Μπορεί να μετράμε και το τελευταίο ευρώ πριν ψωνίσουμε οτιδήποτε.
Όμως, η διαύγεια και το εαρινό φως, με το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας, θα παραμένουν «ανοιχτά». Και θα είναι τα καλύτερα και πειστικότερα επιχειρήματα να επισκεφτεί κανείς τα Χανιά και το νομό. Όχι μόνο την πόλη. (φωτό, 2, 3). (Στ.Γ.Κ.)
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ
Κύριε πρόεδρε,
Τρομακτικά επίκαιροι οι στίχοι της ποιήτριας και ακαδημαϊκού Κικής Δημουλά, όσο βλέπουμε το ατελέσφορο της ιδεοληπτικής «αριστερής» πολιτικής που συνεχώς άλλα υπόσχεται, άλλα προσδοκά και άλλα πράττει:
«Σου είπα: - Λύγισα.
Και είπες:- Μη θλίβεσαι. Απογοητεύσου ήσυχα…»
ΕΡΜΟΛΑΟΣ
