"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Η γάγγραινα (σχόλια, Χ.Ν., 5-4-16)

 

 

 

 

Η ΓΑΓΓΡΑΙΝΑ

 

ΟΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ από το Wikileaks διαλόγων μεταξύ Τόμσεν-  Βελκουλέσκου για το ελληνικό πρόγραμμα δηλώνει δυο πράγματα:

 

-στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο «ουδέν κρυπτόν» μένει. Tίποτε, δηλαδή, δεν μένει κρυφό (και για πάντα, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για διακρατικά μυστικά), και ότι

-η χώρα μας έχει καταντήσει, εκτός από παγκόσμιο «πειραματόζωο» ποικίλων οικονομικών θεωριών/εφαρμογών, κι ένα παιχνίδι συμφερόντων.

 

ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ δε από το κακό στο χειρότερο, όσο δεν το παίρνουμε απόφαση πως, αφού είμαστε υποχρεωμένοι να δανειζόμαστε για να επιβιώνουμε, οφείλουμε -όπως έκαναν Πορτογάλοι, Ιρλανδοί και Κύπριοι- να εφαρμόζουμε τα προαπαιτούμενα (μεταρρυθμίσεις) που μας επιβάλλονται.

 

ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ από το παρελθόν πως το ΔΝΤ δεν υπήρξε ποτέ και για κανέναν ένα «φιλάνθρωπο» ίδρυμα. Αντίθετα αποτελεί τον σκληρότερο παίχτη σήμερα στην υπόθεση χρεοκοπία-σωτηρία κάθε λαού.

 

ΤΟ ΘΕΜΑ ήταν να μη το καλούσαμε. Τώρα έχει γίνει η γάγγραινά μας.

 

ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ είναι ότι, με όσα λάθη έχει αποδεδειγμένα κάνει και με όσα mea culpa κι αν έχει δημόσια πει σχετικά με το «ελληνικό πρόγραμμα», το ΔΝΤ είναι πολύ δύσκολο να «εκδιωχθεί» από το κουαρτέτο. Η πολιτική του Ταμείου παραμένει (και θα παραμένει) πάντα ίδια:

-σκληρή δημοσιονομική προσαρμογή με ταυτόχρονη κάποια ελάφρυνση του χρέους,

-διαφωνίες (εσαεί) με την τακτική των Ευρωπαίων,

-άσκηση πίεσης στην ελληνική κυβέρνηση, με όπλο την έλλειψη ρευστότητας, και φυσικά

-απαίτηση για μεταρρυθμίσεις επί μεταρρυθμίσεων.

 

ΜΟΝΟΙ μας να το διώξουμε είναι ανέφικτο. Σε συνεννόηση όμως με την Ε.Ε. πιθανόν ναι. Διότι, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο παραείναι απάνθρωπα προσκόλλημένο στη λογική των οριζόντιων υφεσιακών μέτρων, αντί να δώσει το βάρος στην ανάπτυξη και στην εφαρμογή των διαρθρωτικών αλλαγών που έχει ανάγκη η χώρα μας. Στη θέση του θα μπορούσε να υπάρχει κάποιο αντίστοιχο ευρωπαϊκό όργανο.

 

ΚΑΙ ναι μεν οι  διαρροές επιβεβαιώνουν, με περίτρανο τρόπο το μεγάλο χάσμα που υπάρχει μεταξύ των θεσμών (κουαρτέτο), ταυτόχρονα όμως δείχνουν την πλήρη αδυναμία μας να εκμεταλλευτούμε πολιτικά το γεγονός.

 

ΚΑΤΑ τη γνώμη μας, θα έπρεπε ήδη (μάλιστα από την αρχή της κρίσης) να είχε συσταθεί στη χώρα μια ειδική διακομματική Ανεξάρτητη Επιτροπή Διαχείρισης της Κρίσης, η οποία και θα διαπραγματευόταν την όλη υπόθεση. Φυσικά και υπό την προϋπόθεση μιας σταθερής κυβέρνησης ή αξιόπιστων συγκυβερνήσεων. Αλλά αυτά είναι ενός άλλου επιπέδου… ιδεοληψίες μας! (Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr)

 

Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ

ΙΚΑΝΟΣ ηγέτης είναι εκείνος που με το ένα πόδι πατά στέρεα στη γη και με το άλλο κάνει άλματα. Πρός όφελος της πατρίδας του.

ΕΔΩ και ενάμισι χρόνο πάνω-κάτω έχουμε μια «αριστερή» συγκυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ) που αμφιταλαντεύεται σε όλα. Αδυνατεί να πάρει καίριες αποφάσεις πόσο μάλλον να εφαρμόσει τις ειλημμένες. Χρονοτριβεί αδικαιολόγητα σε όλα, σκοντάφτει στη συναντίληψη των μελών της, «μοιράζει» ανέξοδη αισιοδοξία (συνήθως χωρίς κανένα αντίκρισμα), αυξάνει τους φόρους. Της λείπει ο πολιτικός ρεαλισμός και η ταχύτητα σκέψης.

ΣΥΜΦΩΝΑ, λοιπόν, με μια πρόσφατη δημοσκόπηση (Metron-Analysis, 26/2), συντριπτικά είναι τα ποσοστά των πολιτών που κρίνουν αρνητικά την πορεία της χώρας (συνεπώς και της κυβέρνησης).

ΕΤΣΙ ένα  85% δηλώνει ότι πάμε σε λάθος κατεύθυνση, το 63% υποστηρίζει ότι βρίσκεται σε χειρότερη θέση σε σχέση από ό,τι ήταν πριν ένα χρόνο, το 78,3% κρίνει αρνητικά το έργο της κυβέρνησης και το 70,8% αξιολογεί αρνητικά τον τρόπο με τον οποίο ασκεί τα καθήκοντά του ο πρωθυπουργός.

ΣΧΕΤΙΚΑ με την οικονομία, ο δείκτης οικονομικής εμπιστοσύνης των ερωτηθέντων βρίσκεται στο μείον 76%, με το 88,4% να αξιολογεί αρνητικά την οικονομία και το 72,6% να κάνει αρνητικές εκτιμήσεις για το μέλλον.

ΚΙ ΑΝ ακόμη ακούσουμε ότι εντάξει «πήγε καλά» η περίφημη αξιολόγηση, η ζημιά στην οικονομία (και στην τσέπη των πολιτών) θα είναι ανεπανόρθωτη. Η πορεία για την έξοδο θα είναι μακροχρόνια και κατά τα φαινόμενα θα περάσουμε πολλές-πολλές Αναστάσεις ώσπου να έλθει η «ανάσταση του λαού» που ευαγγελίζεται ο κ. Τσίπρας. (Στ.Γ.Κ.)

ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ

Κύριε πρόεδρε,

Μια παλιά στρατηγική λέει: «Να χτυπάς τον αδύναμο στο αδύναμο σημείο του την ώρα που πρέπει!»

Μα, αυτό δεν κάνει, ή ετοιμάζεται να κάνει, το Διεθνές Νομισματικό ταμείο εναντίον μας;

ΕΡΜΟΛΑΟΣ


Σχολιάστε