Τί διακυβεύεται με το προσφυγικό; (X.N., 22-3-16)
Posted on 22 Μαρ, 2016 in Σχόλια | 0 comments
ΤΙ ΔΙΑΚΥΒΕΥΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ;
ΕΙΧΕ απόλυτο δίκιο η Ιταλίδα δημοσιογράφος Μπάρμπαρα Σπινέλι (κόρη ενός εκ των ιδρυτών της Ε.Ε., του Αλτιέρο Σπινέλι) όταν έγραφε (πριν περίπου 5½ χρόνια στην εφημερίδα Repubblica) ότι «η κρίση του ευρώ θέτει στην ημερήσια διάταξη το θέμα των κυριαρχικών δικαιωμάτων των εθνών-κρατών, διαλύοντας ψευδαισθήσεις και την ίδια στιγμή αναμορφώνει εν βρασμώ τις δημοκρατίες τους, όχι χωρίς τους κινδύνους και τις ανισορροπίες ανάμεσα σε Κράτη υπερκυρίαρχα και Κράτη που έχουν χάσει πλέον την κυριαρχία τους. Ο τρόπος που αναμορφώνονται οι δημοκρατίες μας: αυτός είναι ο πυρήνας του προβλήματος αυτή την στιγμή».
ΣΕ Ο,ΤΙ λοιπόν αφορά τη χώρα μας, η Ιταλίδα δημοσιογράφος επαληθεύεται αφού ουσιαστικά με όσα συμβαίνουν με το προσφυγικό, την Τουρκία και την συμφωνία της με την Ε.Ε., έχουμε καταστεί ήδη χώρα-«σταθμός ελέγχου» των προσφυγικών ροών. Αλλά και τόπος υποχρεωτικής και επ’ αόριστον παραμονής τους σε διασπαρμένα σε όλη την επικράτεια hotspots!
ΕΤΣΙ, αυτό που διακυβεύεται σήμερα με την πατρίδα μας είναι να πάψουμε πια να είμαστε μια κυρίαρχη χώρα και να καταστούμε απλά ένα κατώφλι, ένας ενδιάμεσος χώρος ακριβώς όπως συμβαίνει με τη νησίδα Ελλις στις ΗΠΑ, για τους πρόσφυγες και μετανάστες με κατεύθυνση την Ε.Ε.
ΟΣΟ για την αναμενόμενη οικονομική ανάκαμψη, αυτή μάλλον πάει πίσω για πολλά χρόνια, αφού και οι πλέον αρμόδιοί μας δηλώνουν ότι το προσφυγικό θα κρατήσει ώσπου να σταθεροποιηθούν ή να εξαλειφθούν οι ροές. Δηλαδή, τουλάχιστον για άλλα δυο χρόνια! Αν, φυσικά, σταθεροποιηθεί και δεν αποσταθεροποιηθούμε τελείως εμείς, με τη συνεχή και πιθανόν ανεξέλεγκτη ροή προσφύγων. Από παντού και όχι μόνο από εμπόλεμες ζώνες.
Η «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» της αριστεράς των «ανοιχτών συνόρων» (όπως την εξέφρασε η κα Τασία και όχι μόνο) κατά τη διάρκεια όλου του περασμένου χρόνου (2015), αποδίδει ήδη τους αρνητικούς καρπούς της σε μια δυσχερή συγκυρία για τη χώρα. Διότι, και δεν είμαστε σε θέση να περιφρουρήσουμε αλλά και να ελέγξουμε τα σύνορά μας, και η συνεχής ροή προσφύγων κάποια στιγμή θα μας ξεπεράσει. Με απρόβλεπτες συνέπειες… (Στ.Γ.Κ.)
ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΟΙΚΙΛΑ
- (αχ, εξουσία!)«Δεν υπάρχει ψήφος εμπιστοσύνης για τον Μουζάλα (sic). Υπάρχει ψήφος εμπιστοσύνης για την κυβέρνηση σε βάθος τετραετίας»! Αυτά δήλωσε ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ κ. Καμμένος, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της συνεδρίασης της ΚΟ του κόμματός του. (17-3-16)
[Όσα δεν φτάνει, λοιπόν, η αλεπού..., τα λέει με άλλα λόγια! Απορία μας: Μα, στην κυβέρνηση δεν ανήκει και ο κ. Μουζάλας; Ποιον κοροϊδεύει ο κ. Καμμένος, αν δεν κοροϊδεύει τον εαυτό του; Γιατί δεν ομολογεί πως η εξουσία είναι γλυκιά, όταν την ασκείς, και πως κανείς... Μουζάλας δεν είναι ικανός να του τη στερήσει;]
- (και ο φόρος πέφτει-πάλι-στους γενναίους!) Επί της ουσίας, δεν έκλεισε τίποτε με τους δανειστές και την πολυπόθητη… αξιολόγηση. Το προσφυγικό κατά πως φαίνεται, δεν αποτέλεσε «όπλο» της κυβέρνησής μας, για να δεχτούν οι δανειστές υποχωρήσεις στις απαιτήσεις τους. Έτσι, όλα δείχνουν ότι τη διαφορά προσέγγισης με το κουαρτέτο, θα πληρώσουν όχι πλούσιοι βιομήχανοι και εισοδηματίες, αλλά όσοι βγάζουν μόλις 1.500 ευρώ το μήνα (ασχέτως, εάν είναι τρίτεκνοι ή και πολύτεκνοι ακόμη). Το δε νέο φοροεισπρακτικό «ατού» της κυβέρνησης- που αναμένεται να αποδώσει τουλάχιστον 100 εκατ. ευρώ επιπλέον- είναι ο τριπλασιασμός της έκτακτης εισφοράς, για όσους δηλώνουν πως βγάζουν ετησίως 12.000 ευρώ και πάνω!
[Της φορολογικής δικαιοσύνης «ο ήλιος», δεκαετίες επί δεκαετιών, παραμένει, όπως τον θέλει κι ο ποιητής, «νοητός». Και μάλιστα μόνο στις θεωρίες της αριστεράς, αφού η «δεύτερη φορά» αριστερή κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αδυνατεί να φορολογήσει το καταραμένο μεγάλο κεφάλαιο. Ή μήπως, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, παραβλέπει τη φορολόγησή του για πολλούς και ποικίλους λόγους;] (Στ.Γ.Κ.)
ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Η ΕΑΡΙΝΗ ισημερία καθιερώθηκε να είναι και διεθνής ημέρα της ποίησης. Οι ισημερίες καθορίζουν την έναρξη της άνοιξης και του φθινοπώρου, ενώ τα ηλιοστάσια προσδιορίζουν την έναρξη του καλοκαιριού και του χειμώνα αντίστοιχα. Η άνοιξη, όπως και η ποίηση, δεν έχει σταθερή ημερομηνία εκκίνησης, και οι εποχές του έτους, όπως και η ποιητική έμπνευση, δεν έχουν ίδια διάρκεια. Η πρώτη μέρα της άνοιξης ποικίλει ανάμεσα στις 19 (πιο σπάνια), στις 20 (συνήθως) και στις 21 Μαρτίου, ανάλογα με το έτος.
Η ΠΕΡΣΙΝΗ και η φετινή χρονιά είναι πολύ παράξενες. Τόσο ο καιρός που είναι ανυπότακτος, όσο και τα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας, υπερβαίνουν κάθε λογική αλληλουχία. Γι αυτό και ανθεί η ποίηση! Σήμερα σε καιρό αφάνταστης κρίσης-οικονομικής και ανθρωπιστικής- έρχεται αρωγός η ποίηση. Έστω και ως παρηγορητική. Λιτή, ανεπιτήδευτη, ειλικρινής, ρεαλιστική μας προτρέπει: «Λίγη αγάπη, ένας φίλος, ένα όνειρο, δυο στίχοι,/ κάποτε ένα δάκρυ, γέλια καθημερινά,/ έρωτας για την πατρίδα, πίστη αμέτρητη στην τύχη,/ η ζωή μας όλη νά!» [Ν. Καμπάς (1857-1932) «Παιδιά», 1-4. 1934. Γ. Θέμελης (επιμ.), Προβελέγγιος, Δροσίνης, Πολέμης, Στρατήγης, Καμπάς.] (Στ.Γ.Κ.)
