| Κ Α Π Ο Τ Ε. . . |
ΣΗΜΕΡΑ... |
| ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές |
έχει δύο |
| δουλεύαµε οκτώ ώρες |
έχουµε χάσει το µέτρηµα |
| είχαµε χρόνο να πάµε για καφέ µε τους φίλους μας |
τα λέµε µέσω MSN και Skype |
| είχαµε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές, όπως και τις καρδιές µας |
κλειδαµπαρωνόµαστε, ßάζουµε συναγερµούς και έχουµε και 5-6 λυκόσκυλα για να µην αφήσουµε κανέναν να µας πλησιάσει. Είτε είναι καλός, είτε κακός. |
| πίναµε νερό της ßρύσης και ήµασταν µια χαρά |
πίνουµε εµφιαλωµένο και…αρρωσταίνουµε |
| παίζαµε µε τους φίλους µας ποδόσφαιρο στις αλάνες |
παίζουµε ποδόσφαιρο στο Playstation |
| είχαµε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα ßρίσκαµε κάτι ενδιαφέρον να δούµε |
έχουµε 100 κανάλια και δεν µας αρέσει κανένα πρόγραµµα |
| κυκλοφορούσαµε µε ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυßικών και ήµασταν χαρούµενοι |
κυκλοφορούµε µε τζιπ 2000 κυßικών και στεναχωριόµαστε που δεν έχουµε τζιπ… 3000 κυßικών |
| είχαµε χρόνο για τον εαυτό µας |
δεν έχουµε χρόνο για κανένα…. |
| η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό |
είναι µαλακία |
| λέγαµε καληµέρα σε ένα περαστικό και τον ρωτούσαµε για την τάδε οδό |
µας τa λέει ο navigator |
| ζούσαµε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και…ήµασταν ευτυχισµένοι |
ζούµε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράµε µέσα… |
| είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελάϊδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος |
τα ßλέπουµε στην τηλεόραση |
| ζητάγαµε συγγνώµη από κοντά |
το λέµε και µε SMS |
| αγοράζαµε ένα παντελόνι και το είχαµε για δύο χρόνια |
τώρα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο |
| τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από ανθρώπους σα το Σεφέρη |
παίρνουν από την Βανδή.. |
| ξυπνάγαµε πρωί πρωί την Κυριακή για να πάµε στην εκκλησία |
δεν πάµε γιατί οι παπάδες γίνανε µεσίτες και επιχειρηµατίες, ενώ εμείς δεν μπορούμε να πάρουμε τα πόδια μας απο το ξενύχτι |
| µαζευόµασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόµασταν ενωµένοι και ευτυχισµένοι. |
έχει ο καθένας το δικό του δωµάτιο και ßρισκόµαστε µαζί στο τραπέζι κατα τύχη.. |
| οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν µε τη φωνή |
τραγουδούν µε το κορµί… |
| ντοκουµέντο ήταν µια επιστηµονική ανακάλυψη |
ντοκουµέντο είναι ένα ερασιτεχνικό ßίντεο που δείχνει δύο οπαδούς οµάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου |
| είχαµε το θάρρος και τη λεßεντιά να λέµε «Έκανα λάθος». |
Λέµε «Αυτός φταίει»… |
| Τα παιδιά έßλέπαν στην τηλεόραση κινούµενα σχέδια µε τον Μίκυ Μάους, τον Σεραφίνο, τον Τιραµόλα |
ßλέπουν τους Power Rangers και τους Monsters µε όπλα και χειροßοµßίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν…τους κακούς. |
| νοιαζόµασταν για το γείτονα |
τσατιζόµαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εµάς. |
| Ζούσαµε µε ένα µισθό |
ζούµε µε τους µισθούς που ΘΑ πάρουµε |
| Κάποτε περνάγαµε υπέροχα στο ταßερνάκι της γειτονιάς, µε κρασάκι, τραγούδι και κουτσοµπολιό |
µιζεριάζουµε σε ακριßά εστιατόρια.. |
| τα δανεικά τα έδινε ο αδελφός, ο φίλος… |
µας δανείζουν οι τράπεζες |
| δουλεύαµε για να ζήσουµε |
ζούµε για να δουλεύουµε |
| δεν είχαµε φράγκο στην τσέπη, µα ήµασταν τόσο, µα τόσο αισιόδοξοι, ακόµη κι ευτυχισµένοι! |
έχουµε τα πάντα και τρωγόµαστε µε τα ρούχα µας… |
| Αυτό το «Κάποτε», το έλεγαν Ζωή….
… Αυτή ειναι η σκληρή διαφορά του άλλοτε με το τώρα. Το να πάς απ΄το χειρότερο στο καλύτερο είναι η έννοια της “προόδου”. Το να πας όμως απ΄το καλύτερο στο χειρότερο-όπως τώρα-αυτό είναι ανυπόφορο, γι αυτούς που έμαθαν να ζουν με… δανεικές ζωές.
Στ.Γ.Κ.
|
