Γυναίκες και Ποίηση (2016)
Posted on 8 Μαρ, 2016 in Ποιηση | 0 comments
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ
1.-ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ ΜΑΙΡΗ/ ΖΩ
Δεν ξέρω, μα νομίζω,
όσο ζω και σε γνωρίζω,
δεν είμαι σίγουρη, νομίζω,
δε μου κάνεις.
Περνάει στο σώμα μου ένα ρίγος.
Ήτανε χάρτινος ο πύργος.
Κι εσύ, είσαι λίγος… τόσο λίγος,
δε μου φτάνεις.
Ξέρω, μου τάζεις κι άλλα,
με παρασύρεις σε μεγάλα
όνειρα. Μα… στάλα, στάλα…
κι είναι λίγο.
Κι είμαι πλημμύρα σαν “Τοξότης”
κι είσαι διπλή προσωπικότης,
κι είναι μηδέν η ορατότης,
και …θα φύγω.
-ΣΥΓΧΥΣΗ
Περίμενα τον έρωτα, κι ήρθες εσύ.
Και νόμιζα πως ήτανε εκείνος.
Τον κέρασα το πιο γλυκό κρασί,
και μες στη σύγχυση, Σκορπιός,Ζυγός,Καρκίνος,
ούτε που ρώτησα ποιός είσαι αστερισμός.
Μου έφτανε που ήρθες, τι Παρθένος,
τι Υδροχόος, τι Τοξότης, τι Κριός,
ήσουν εσύ, η μοίρα μου, σεισμός.
Δεν ήσουν ξένος.
Ζήσαμε έντονα,δοθήκαμε τρελλά,
με μια πρωτόγνωρη ερωτική μανία.
Φτιάχναμε όνειρα μεγάλα και πολλά
όμως, χωρίσαμε. Τι ειρωνεία…
Τι μεσολάβησε, ποιός έφταιξε, κανείς.
Το πιθανότερο κι οι δυο.Μες τη ζάλη,
μπερδέψαμε τον έρωτα μ΄αυτό,
που ήταν μόνο, μια σύγχυση, μεγάλη.
2.-ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΝΑ/ΑΥΤΑΠΑΤΗ
Ξέρω
τις ώρες που λείπεις
και σου τηλεφωνώ
πως, τάχα,
αν ήσουν κει,
θα μου απαντούσες.
3.-ΚΟΥΤΑΒΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ/ ΤΩΡΑ… ΤΟΤΕ
Τώρα που μπορώ λείπεις
Τότε που φοβόμουν υπήρχες.
Όταν κουραστώ και αποκάμω
θάσαι σκιά.
Όταν δακρύσεις
θάχω γίνει ανάμνηση.
4.-ΡΟΥΣΣΟΥ ΜΑΡΙΑ_ΜΑΓΙΑ/ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙΣ…
Κινδυνεύεις, δε βλέπεις;
Όταν μ΄αγκαλιάζεις/δεν καταλαβαίνεις/πως πρέπει μ΄άλλα μάτια να με προσέξεις;
Δεν καταλαβαίνεις/πως ανάμεσά μας οι σχέσεις/είναι αντίστροφες;
Πως εγώ είμαι η αιχμηρή/που σε διαπερνώ
που κατοικώ το μυστικό σου χώρο
που ψηλαφώ κι ανιχνεύω/που γνωρίζω αλάθητα.
Δεν ένοιωσες
πως κλείνοντας τα μάτια σου/μ΄έκλεινες μέσα;
Πως δραπετεύοντας
έπαιρνες με τις τύψεις σου/και μένα;
Δεν καταλαβαίνεις πως όταν σφραγίζεσαι
μέσα σου και μένα σφραγίζεις/έτσι που ανενόχλητη/στο σκοτάδι σου σ΄ερευνώ;
Μα δε βλέπεις πως είμαι ένα άγριο
κοφτερό σα δρεπάνι/αχόρταγο/ερωτηματικό;
-ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΦΕΥΓΩ
Φεύγω
χρόνια σου φεύγω.
Ούτε για περαστική
δεν έπρεπε να με λογαριάζεις.
Κι αύριο που θα σου ανοίγω την πόρτα
για να σε υποδεχθώ
θα λείπω.
Μη θαρρείς πως θα με κρατήσουν
οι πίκρες που μου χάρισες
και που με πέτρωσαν
Νιόβη αιολοδάκρυτη
στην κλίνη σου.
Είναι κάτι θύρες μυστικές.
Δεν τις έφραξες όλες.
Όλη σου τη ζωή να σφραγίζεις
μη ξεθαρεύεσαι
θα φύγω.
Είναι ένας θάνατος
που δεν τον έχω ακόμη γευτεί.
Αλήθεια ούτε για περαστική
δεν έπρεπε να με λογαριάζεις.
-ΔΕΝ
Δεν έχω πυθμένα.
Δεν έχω τοιχώματα.
Δεν έχω.
Δεν είμαι.
5.-ΤΖΑΝΕΤΟΥΛΑΚΟΥ ΚΑΙΤΗ/ AΔΥΝΑΜΙΑ
Αν κλάψω μην σταματήσεις
φύγε εγώ δεν μπορώ!
Αν σου κρατήσω το χέρι
μην μείνεις
διώξε με, εγώ δεν μπορώ!
Αν με ζητήσεις,θα με βρεις
σ΄έκρυψα στην καρδιά μου.
θα μπορώ πάντα!
6.-ΤΣΟΥΤΣΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ/ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΟΡΜΙ ΜΟΥ…
Και τώρα κορμί μου
μεταξύ μας:
θα σου γνωρίσω
την προσέγγιση του απείρου.
Από τα βάθη σου
ξεκινούν οι ορίζοντες.
Και οι φωτιές ανάβουν
τη στιγμή της αυτογνωσίας σου.
Τώρα θα σου απονείμω
τις τιμές που σου ανήκουν.
(Για την αντιγραφή, Στ.Γ.Κ., 2016)
