Ισοδύναμα: ένας μύθος! (Σχόλια, Χ.Ν., 20-10-15)
Posted on 20 Οκτ, 2015 in Σχόλια | 0 comments
ΤΑ ΙΣΟΔΥΝΑΜΑ: ΕΝΑΣ ΜΥΘΟΣ!
ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ πέρασαν! Ήλθε, λοιπόν, η στιγμή να βρεθούν τα λεγόμενα «ισοδύναμα» μέτρα, ώστε να εφαρμοστεί το μνημόνιο με εναλλακτικούς τρόπους! Αυτό υποσχέθηκε προεκλογικά κι αυτό πιστεύει η κυβέρνηση.
ΚΑΤΙ τέτοιο, βέβαια, απαιτεί να βρεθούν τεράστια ποσά φορολογώντας ένα λαό που δεν έχει πια άλλη φοροδοτική αντοχή.
ΟΠΩΣ και προηγουμένως (με τους «παλιούς»), έρχεται τώρα η δεύτερη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να διαπιστώσει ότι δεν υπάρχουν ισοδύναμα που να συμβαδίζουν με μια-έστω κατ΄επίφαση-φορολογική δικαιοσύνη. Διότι αυτό που προτείνεται ως ισοδύναμο (να έχει δηλαδή κάθε νέο μέτρο την ίδια οικονομική ισοδυναμία με ένα προαπαιτούμενο που ψηφίστηκε στη Βουλή) πάντα θα είναι σε βάρος κάποιου μάλλον αδύναμου (συνήθως των συνταξιούχων), άρα άδικο στην εφαρμογή του.
ΕΤΣΙ, οι όποιες προτάσεις που ακούγονται, κινούνται στον παραλογισμό τού ότι πρέπει να πληρώσουν κάποιοι άλλοι, για τη φορολογική ελάφρυνση, ας πούμε των αγροτών, του τουρισμού, της ιδιωτικής εκπαίδευσης ή άλλων κοινωνικών ομάδων. Κι αυτοί οι άλλοι, ουδδέποτε είναι οι έχοντες και κατέχοντες, αλλά οι ήδη βεβαρημένοι (τα συνήθη υποζύγια)!
ΤΟ ΤΡΙΤΟ μνημόνιο, με τα εκατοντάδες προαπαιτούμενά του (223!) από την εφαρμογή των οποίων θα εξαρτώνται κάθε φορά αξιολογήσεις και εκταμιεύσεις των δόσεων, δεν αποτελεί άραγε σήμερα και τις πραγματικές προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Τσίπρα; Μιας κυβέρνησης, δηλαδή, που μας φόρτωσε με ένα πρόσθετο χρέος 86 δις ευρώ – και δεσμεύτηκε πως, για οποιαδήποτε -μη προβλεπόμενη από το μνημόνιο πράξη, θα είναι υποχρεωμένη να ζητάει την έγκριση των δανειστών μας; Για ποιους «αγώνες» και «διαπραγματεύσεις» συνεπώς μιλάμε;
ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ισοδύναμα μέτρα, είτε αφορούν αρμοδιότητες του κ. Αλεξιάδη (νέοι φόροι), είτε του κ. Κατρούγκαλου (ασφαλιστικό) κ.ά., δεν αποτελούν έτσι ένα καλοσερβιρισμένο ψεύδος, με σκοπό να δημιουργηθούν νέες ψευδαισθήσεις (περί δήθεν δικαιοσύνης) στο λαό απωθώντας απλά σε μεταγενέστερο χρόνο την οργή και την απογοήτευσή του;
ΚΑΙ δεν είναι δημαγωγικό να διατείνεται ο κ. Τσίπρας ότι στο τέλος της τετραετίας «θα έχουμε δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια νέα Ελλάδα, μια Ελλάδα που θα έχει αφήσει πίσω της την κρίση και τα μνημόνια, μια Ελλάδα που θα έχει απαλλαγεί οριστικά από την επιτροπεία των δανειστών»; Ή, ότι «θα επιστρέψουμε την εξουσία στο λαό» (sic), αφού θα έχει τελειώσει η «σύγκρουση με το παλιό»; Δεν είναι αυτό φραστικός παλαιοπολιτικαντισμός;
ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΗ εξέλιξη, κατά την άποψή μας, είναι να παραμείνουν ως έχουν οι φόροι που περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο 3 και να ακυρωθούν, για άλλη μία φορά, οι προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ. Όσο για τα ισοδύναμα, ε, «κουβέντα να γίνεται», ώσπου να ψηφιστούν τα νέα μέτρα! (Στ.Γ.Κ.)
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
ΣΤΗ συνέντευξη που παραχώρησε στην «Κ» την προπερασμένη Κυριακή (11/10) ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι είπε μεταξύ άλλων τα εξής: «Για να επιτευχθεί διατηρήσιμη, ισχυρή ανάκαμψη απαιτείται να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών με τρόπο που να ευνοεί την ανάπτυξη. Αυτό θα πρέπει να γίνει με τη μείωση των μη παραγωγικών κρατικών δαπανών και με τη μετατόπιση του φορολογικού βάρους από την εργασία σε λιγότερους επιζήμιους για την ανάπτυξη φόρους, όπως φόροι στην κατανάλωση ή την ακίνητη περιουσία. Αυτό υπαγορεύουν τόσο η θεωρία όσο και τα διαθέσιμα στοιχεία».
ΑΝ προσέξει κανείς τη λογική του κ. Ντράγκι αυτή βασίζεται σε δυο πράγματα που οι δικοί μας «σοφοί» Οικονομολόγοι αγνοούν (;) συστηματικά ή υποτιμούν: εμείς αντί να μειώσουμε ή να εξαλείψουμε τις «μη παραγωγικές κρατικές δαπάνες», τις αυξάνουμε με επαναπροσλήψεις και τη μή κατάργηση αντιπαραγωγικών οργανισμών. Σχετικά δε με «τη μετατόπιση του φορολογικού βάρους από την εργασία» στην «κατανάλωση» ή την «ακίνητη περιουσία», καλές, βολικές και αποδοτικές είναι οι οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων κ.λπ. Υπάρχει κανένας σοβαρός προγραμματισμός για «νοικοκύρεμα» αυτού του κράτους; Μάλλον όχι, όσο δεν γίνονται τολμηρές κινήσεις στο φορολογικό, με διεύρυνση της φορολογικής βάσης και δικαιότερη κατανομή φόρων. (Στ.Γ.Κ.)
ΤΟ «ΗΘΙΚΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ»
ΑΝΕΚΑΘΕΝ υποστηρίζαμε, με οποιοδήποτε κόμμα στην κυβέρνηση, ότι ηθική και πολιτική είναι, δυστυχώς, ασύμβατες έννοιες. Πιθανόν να υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά είναι τόσο λίγες που μάλλον είναι αμελητέες. Έτσι, όσοι ισχυρίζονται σήμερα ότι έχουν «το ηθικό πλεονέκτημα», εννοώντας ότι είναι άμεμπτοι «ηθικά» έναντι των άλλων, δεν αργεί να διαψευσθούν από την ίδια τη ζωή.
ΜΕΤΑ τον κ. Φλαμπουράρη -τον Μέντορα του κ. πρωθυπουργού- που ομολόγησε «πρόβλημα» στο δικό του «πόθεν έσχες», εμφανίστηκε, έστω αργά, και ο κ. Σταθάκης που παραδέχθηκε πως είναι αυτός -ο πολιτικός- που λησμόνησε (!) να δηλώσει το ένα εκατομμύριο (1.000.000) ευρώ στην πρώτη φορολογική δήλωσή του (2012 για εισοδήματα του 2011).
… ΜΑ, είναι δυνατόν ένας πολιτικός που απαιτεί συνέπεια από τους απλούς πολίτες, να ξεχάσει ή να μη θεωρήσει τόσο σημαντικό ότι κατέχει ένα εκατομμύριο αδήλωτο στην εφορία; Επιπλέον, κανείς αρμόδιος δεν βρίσκεται να ρωτήσει τον κ. υπουργό πώς και από πού βρέθηκε αυτό το εκατομμύριο στο λογαριασμό του; Τι σημαίνει άραγε «πόθεν έσχες» γι αυτόν; Να δηλώνει ό,τι θέλει, ή μήπως ό,τι πρέπει; Αλλά όλα αυτά δεν ενισχύουν το παραδοξολόγημα προηγούμενων δεκαετιών που έλεγε για τους κεφαλαιοκράτες «αριστερούς» ότι είναι αριστεροί στην ιδεολογία και καπιταλιστές στην τσέπη; Πιο απλά, αριστεροί στα λόγια και δεξιοί στις πράξεις; (Στ.Γ.Κ.)(αδημ. στα Χ.Ν.)
