Σχόλια (Χ.Ν., 6-10-15)
Posted on 6 Οκτ, 2015 in Σχόλια | 0 comments
ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗ ΠΑΘΩΝ
Ο ΝΕΠΟΤΙΣΜΟΣ είναι χαρακτηριστικό της ελληνικής πολιτικής ζωής- και όχι μόνο. Μια οποιαδήποτε ικανή ή προωθημένη πολιτική φυσιογνωμία, από τον απλό βουλευτή μέχρι τον πρόεδρο του κόμματος, πάντα αφήνει διαδόχους, γόνους ή επιγόνους. Δέστε τις τρεις μεγάλες μεταπολιτευτικές οικογένειες («τζάκια») που δυνάστευσαν τον τόπο: Καραμανλής, Μητσοτάκης, Παπανδρέου…
ΜΟΝΑΔΙΚΗ εξαίρεση στην, κληρονομικώ δικαιώματι, διαδοχική πολιτική αποτελεί το ΚΚΕ, και λιγότερο ο ΣΥΡΙΖΑ, όπου όλα εξελίσσονται με εσωκομματικούς όρους και «ίδιες» διαδικασίες.
… ΕΤΣΙ, παλιά πάθη στις τάξεις της ΝΔ αναμοχλεύονται από την τάση επικράτησης. Τάση που διέπει τα κλασικά γαλάζια τζάκια (καραμανλικοί, μητσοτακικοί, σαμαρικοί κ. ά.). Όσο για τις εκ τούτου ψυχρότητα και καχυποψία ανάμεσα στα στελέχη της Ν.Δ., ε, αυτό είναι μάλλον φυσικό φαινόμενο.
ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ διαδοχής καλά κρατεί, αφού όλες οι τάσεις θεωρούν ότι το κόμμα τους ανήκει και είναι καιρός να ηγηθούν. Έτσι, με την εκλογή του νέου προέδρου της Ν.Δ., οι εσωκομματικές κάλπες θα καταγράψουν και την έκταση ή συρρίκνωση των παραδοσιακών οικογενειών, με εκπροσώπους/βαρόνους τους Κώστα Καραμανλή, Αντώνη Σαμαρά και Ντόρα Μπακογιάννη.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑ υπάρχει μεγάλη κινητικότητα στις τάξεις των βουλευτών, όλοι συναντώνται με όλους, όλοι μετρούνε «κουκιά», όλοι υπόσχονται! Υπάρχουν και εκείνοι που τηρούν στάση αναμονής, ώσπου να αντιληφθούν προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα, ώστε να μη χάσουν την ευκαιρία να συστοιχηθούν με τον νικητή!
ΤΑ ΤΕΚΤΑΙΝΟΜΕΝΑ στη Ν.Δ. κατά την άποψή μας, αντί ενδιαφέροντος προκαλούν μάλλον θυμηδία -περισσότερο πικρία- στους ψηφοφόρους της: πολλοί οι υποψήφιοι και χαμηλού διαμετρήματος, αλλά μια η επίζηλη θέση.
ΕΝΩ, ο τόπος απαιτεί μια ισχυρή αντιπολίτευση, η Ν.Δ. αναλώνεται σε σε εσωκομματικά παρακμιακά παιχνίδια ισορροπιών.
ΠΑΝΤΩΣ όλα δείχνουν ότι σ’ αυτή τη φάση θα είναι εύκολη η επικράτηση του «καραμανλογενούς» Β. Μείμαράκη, ελλείψει ικανότερου.
ΑΝ, λέμε, η Ν.Δ. του Μεϊμαράκη εγκαταλείψει τις φαυλοκρατικές πρακτικές του παρελθόντος, και αν, από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα, βάλει κατά μέρος τις ψευτοπροοδευτικές ιδεοληψίες του παρελθόντος του, «οι δύο αρχηγοί-όπως λέει και ο Χρ. Πασαλάρης- θα καταφέρουν να συνεργαστούν στα μεγάλα εθνικά θέματα», όπως το δημόσιο χρέος, το μεταναστευτικό και οι επενδύσεις. Το ευχόμαστε…(Στ.Γ.Κ.)
ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ
ΛΙΓΟ πριν ξεκινήσει προχθές στη Βουλή η διαδικασία εκλογής νέου προέδρου, η κα Ζωή Κωνσταντοπούλου θέλησε να αφήσει το τελευταίο της στίγμα: διένειμε προκλητικά στους βουλευτές το πόρισμα της Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος, μέσα από το οποίο ασκεί δριμεία κριτική στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, για το τρίτο Μνημόνιο!
Η ΖΩΗ δεν παίζεται με τίποτε, και χαρά στο κουράγιο της να θέλει κάθε μέρα την προβολή της.
ΕΝ ΠΑΣΗ περιπτώσει, στο πόρισμα της Επιτροπής «της», αναφέρονται και τα εξής: «[...] το τρίτο Μνημόνιο (που υπέγραψε ο κ. Τσίπρας) βασίζεται στις ίδιες υποθέσεις και στα ίδια αξιώματα όπως και τα δύο προηγούμενα Μνημόνια. Επομένως, είναι καταδικασμένο να αποτύχει, αφήνοντας το χρέος μη βιώσιμο. Το Μνημόνιο, επίσης, σιωπά ως προς τον απεχθή, παράνομο και αθέμιτο χαρακτήρα του ελληνικού χρέους στο σύνολό του (ιδιαιτέρως η μετατροπή του ιδιωτικού χρέους σε δημόσιο), καθώς και για τον απεχθή, παράνομο και αθέμιτο χαρακτήρα των δανείων που χορηγήθηκαν στην Ελλάδα από το 2010 και χρησιμοποιήθηκαν σχεδόν στο σύνολό τους (περίπου το 92%) για την αποπληρωμή κεφαλαίου και τόκων προς τους πιστωτές. Στην πραγματικότητα (συνεχίζει το πόρισμα Κωνσταντοπούλου), το Μνημόνιο του 2015 και η δανειακή σύμβαση αποτελούν επέκταση των προηγούμενων απεχθών δανειακών συμβάσεων (που προωθήθηκαν από τους ίδιους πιστωτές) και, συνεπώς, δεν προκαλεί έκπληξη το ότι καμία αναφορά δε γίνεται για τη φύση του ελληνικού χρέους».
ΚΑΙ καταλήγει: «Δεδομένου ότι το χρέος και όλες οι δανειακές συμβάσεις μεταξύ 2010-2014 αποδείχθηκαν απεχθείς, παράνομες και αθέμιτες, οποιαδήποτε μεταγενέστερη δανειακή σύμβαση που στηρίζεται σε αυτές (αγνοώντας τον παράνομο χαρακτήρα τους) είναι και αυτή απεχθής, παράνομη και αθέμιτη».
ΩΡΑΙΑ τα παραπάνω, με των οποίων τη φύση κανείς δεν διαφωνεί! Όμως, διαπιστώσεις και συμπεράσματα κάνουμε όλοι. Εναλλακτικές προτάσεις ασφαλούς εξόδου από τα μνημόνια δεν βλέπουμε πουθενά. (Στ.Γ.Κ.)
ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ, ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ, ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ
ΚΑΙ πάλι ακρωτηριασμός των συντάξεων. Αυτή τη φορά για να αναπληρωθούν τα «ισοδύναμα», ώστε να μη μειωθούν οι χαμηλές συντάξεις και το ΕΚΑΣ. Έτσι, περίπου 1 εκατ. συνταξιούχοι που, μετά τις περικοπές των δύο πρώτων Μνημονίων, εξακολουθούν να έχουν μηνιαίο εισόδημα από συντάξεις (κύριες και επικουρικές) πάνω από 1.000 ή 1.500 ευρώ, θα υποστούν και άλλη αφαίμαξη.
ΒΕΒΑΙΑ, για την κυβέρνηση καλύτερα θα ήταν να μην υπήρχαν καν … συνταξιούχοι! Αλλά, όταν μια πολιτεία που δεν είναι ικανή να έχει ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, με «διεύρυνση της φορολογικής βάσης» και «φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου» (εφοπλιστές κ.ά.), για ποιο λόγο να μην καταφεύγει στην εύκολη λύση, της βίαιης και οριζόντιας περικοπής των συντάξεων; Εκείνα τα περί «ανάλγητου κράτους», τα περί αποκατάστασης της «δικαιοσύνης» και «επαναφοράς της 13ης σύνταξης», ε, αυτά είναι μάλλον μια πονεμένη ιστορία που συμβαίνει μόνο με τις ελληνικές αναξιόπιστες αντιπολιτεύσεις. Δεξιές, σοσιαλιστικές ή Αριστερές. Ώσπου, σαν την Αισώπεια αλεπού, να κλέψουν την ψήφο μας. Κρίμα! (Στ.Γ.Κ.)
