Να σοβαρευτούμε, επιτέλους (Χ.Ν., 1-9-15)
Posted on 1 Σεπ, 2015 in Σχόλια | 0 comments
Να σοβαρευτούμε, επιτέλους
ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ -θα είναι οι τρίτες μέσα σε 9 μήνες!- αποτελούν κορυφαίο πολιτικό γεγονός, ενώ η αντιπαράθεση των κομμάτων σ’ αυτές αποκτά και «ιδεολογικό» υπόβαθρο (αριστερά – δεξιά, μνημόνιο – αντιμνημόνιο, παλιό – νέο κ.λπ.).
ΟΜΩΣ, σε μια χώρα όπως η δική μας που αντιμετωπίζει παρατεταμένα κρίσιμα οικονομικά και διαρθρωτικά προβλήματα, δεν υπάρχουν περιθώρια για πολλές ανούσιες συζητήσεις – φλυαρίες.
ΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ θέλουν να ακούσουν προτάσεις.
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ από το 2009 και μετά παραμένει στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, τα δε μνημόνια κατάντησαν, με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, λέξεις «παντός καιρού» και «πάσης ιδεολογίας».
ΚΑΙ χωρίς μάλιστα ημερομηνία λήξης.
ΑΛΛΩΣΤΕ, αυτή η οικονομική κρίση και αυτή η ανικανότητά μας να τη διαχειριστούμε από κοινού και σωστά, δεν «έφαγαν» ήδη τέσσερις πρωθυπουργούς (Γ. Παπανδρέου, Λ. Παπαδήμος, Aντ. Σαμαράς, Aλ. Tσίπρας);
ΚΑΤΑ την άποψή μας, θα πρέπει οι πολιτικοί όλων των κομμάτων καθώς και η υπηρεσιακή κυβέρνηση της κας Θάνου, να αντιληφθούν ότι η επιμονή σε «παλαιοπολιτικές» αντιπαραθέσεις δεν βοηθά πια στην ομαλή εξέλιξη των πραγμάτων.
ΕΞΑΛΛΟΥ, οι πολιτικές ιδεολογίες σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία έχουν «αδυνατίσει» και η 7μηνη ελληνική περιπέτεια με την «πρώτη φορά» αριστερή ελληνική κυβέρνηση στις Βρυξέλες απέδειξε το ανέφικτό τους.
ΕΤΣΙ, τα κομματικά συνθήματα σε προεκλογικές περιόδους, οι «εξυπνακίστικες» λεκτικές συγκρούσεις, οι «κίτρινες» διαφημίσεις και η πόλωση είναι καλά για να συσπειρώνουν τους οπαδούς των κομμάτων. ομως, δεν προσφέρουν καμιά υπηρεσία στη δεινοπαθούσα χώρα και στον πολίτη, που έτσι κι αλλιώς βρίσκονται σε άθλια κατάσταση. Ας σοβαρευτούμε, επιτέλους!
Πολίτευμα, ολιγαρχία!
✓ Σε πρόσφατο άρθρο του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ (28-8-15), O Γάλλος δημοσιολόγος Ζαν-Πιερ Σεβενεμάν, πρώην υπουργός και ιδρυτής του Κινήματος Πολιτών στη Γαλλία, σχετικά με τη στάση της Ε.Ε. στην ελληνική κρίση τόνισε μεταξύ άλλων και τα εξής:
…Η ελληνική κρίση αποκαλύπτει το πραγματικό και ανελέητο πρόσωπο των ολιγαρχιών που κυριαρχούν στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στο Βερολίνο. Ο καθαρά τεχνοκρατικός χαρακτήρας αυτών των θεσμών έρχεται στο φως όταν κανείς στο ίδιο το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν τολμά να τα βάλει με τη μοναδική δύναμη που λαμβάνει αποφάσεις: Τη Γερμανία.
Τα περιθώρια ελιγμών του Αλέξη Τσίπρα περιορίστηκαν ανάμεσα στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και την Άγκελα Μέρκελ. Η Γαλλία το μόνο που έκανε ήταν να ταχθεί εναντίον ενός μη οργανωμένου Grexit. Απομονωμένη, η Ελλάδα δέχθηκε έναν πραγματικό οικονομικό πόλεμο από τη Γερμανία και τους δορυφόρους της. Μέσω της Ελλάδας, οι «ευρωπαϊκοί θεσμοί» θέλησαν να παραδειγματίσουν άλλους λαούς, και πρώτα απ’ όλα τον ισπανικό που ετοιμάζεται να ψηφίσει το Podemos. Ο οικονομικός αυτός πόλεμος δικαιώνει μια φράση του Τζον Ανταμς, δεύτερου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών: «Υπάρχουν δύο τρόποι να αφαιρέσεις την εθνική κυριαρχία μιας χώρας, το σπαθί και το χρέος».
Με δεδομένο ότι ο Ζαν- Κλοντ Γιούνκερ, ο πρόεδρος της Κομισιόν, δήλωσε κυνικά πως «Δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατία ενάντια στις ευρωπαϊκές συνθήκες», αυτό σημαίνει ότι, όσο είμαστε εγκλωβισμένοι σε μνημόνια και τρόικες, ούτε εθνική κυριαρχία θα έχουμε, ούτε και δημοκρατία. Μετά δε το μοιραίο Μάαστριχτ, ζούμε σε μια καταναλωτική κοινωνία, κατ’ επίφαση δημοκρατική. Εξάλλου, εδώ και 6 χρόνια, πάψαμε δυστυχώς να ζούμε σε χώρα. Ζούμε σε χώρο ελεγχόμενο από την τρόικα.
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ
✓ Κύριε πρόεδρε,
η σύντομη διακυβέρνηση της χώρας από την «πρώτη φορά Αριστερά» και η αποτυχία της «να αλλάξει την Ευρώπη»,
ξαναφέρνει στον νου αυτό που έλεγαν οι παλιοί: Αυτοί που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, στο τέλος μάλλον αλλάζουν γνώμη οι ίδιοι!
ΕΡΜΟΛΑΟΣ
