Σχόλια (Χ.Ν., 21-7-15)
Posted on 21 Ιουλ, 2015 in Κείμενα, Πολιτική | 0 comments
ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ
ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ, επίκαιρα και καίρια τα ερωτήματα στα οποία ο απλός πολίτης αναζητεί απαντήσεις. Αναρωτιέται:
-«… Πώς ήταν δυνατόν οι Ευρωπαίοι να χορέψουν πεντοζάλι στούς ήχους των νταουλιών μας, όταν η βασική στρατηγική μας απαιτεί, με συντριπτική πλειοψηφία του λαού, να μη βγούμε από την Ευρωζώνη; Μια στρατηγική που ακολουθεί και η πλειονότητα των χωρών της Ευρωζώνης, πλην Γερμανών; Ποιος, λοιπόν, θα εξεβίαζε ποιον και πώς;
-«…Στη διπλωματία των συγκρούσεων ανέκαθεν ο κάθε αντιμαχόμενος, ανάλογα με την ισχύ του, δεν αποσκοπεί στο να κερδίσει όσο περισσότερα μπορεί; “Απειλείς” μεν, αλλά πρέπει να ξέρεις πού και πότε να υποχωρείς, όταν μάλιστα κερδίζεις κάτι που οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις δεν διαπραγματεύθηκαν καν (αναδιάρθρωση του χρέους). Εξάλλου, ίδιον της αριστεράς δεν είναι και η “υποχώρηση”, όταν οι συγκυρίες γύρω της είναι δυσμενέστατες κι ο λαός είναι απροετοίμαστος να δεχθεί ή να υποστηρίξει τη σύγκρουση; Μια σύγκρουση μάλιστα, χωρίς μια στοιχειώδη βιώσιμη εναλλακτική πρόταση, δεν θα ήταν αυτοκτονική; Ποιον εξυπηρετούσαν τα chiken games και η «δημιουργική ασάφεια;», κατά Γ. Βαρουφάκης;
ΕΠΕΙΤΑ, συνεχίζει ο συνομιλητής μας:
«… Έχοντας μια “αριστερή” (τύποις) κυβέρνηση, εκ πεποιθήσεως συγκρουσιακή με τον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό, δεν είναι φυσικό να περιμένουμε πολιτικές ακρότητες από τους άλλους στις οποιεσδήποτε διαπραγματεύσεις μας; Ο κ. Τσίπρας και το επιτελείο του άλλα ήλπιζαν, άλλα φαντάστηκαν ότι θα βρουν, άλλα ονειρεύτηκαν στη νεότητά τους και άλλα βρήκαν μπροστά τους. “Παντρεμένοι” με τις ιδεοληψίες τους, επί 5 μήνες, δεν έδειχναν να ζουν ένα “πανηγύρι” σε μια δυστοπική ήπειρο (την Ευρώπη) παίζοντας με τα νεύρα των άλλων και με την τύχη της χώρας; Αλλά, κάθε απρογραμμάτιστη “αλλαγή” -καταστροφική στο τέλος- είναι δυνατόν να επιτευχθεί όταν εσύ είσαι τελείως μόνος, και μάλιστα απομονώνεσαι κι άλλο από τους εταίρους σου, με τις αιρετικές (γι αυτούς) απόψεις σου; Ας πούμε, από πού ως πού θα υποχωρούσε η Γερμανία του Σόιμπλε, όταν εδώ και 5 χρόνια με τα ασφυκτικά μνημόνια αυτή σηκώνει το μεγαλύτερο βάρος των δανείων μας; Δεν το γνώριζαν αυτό οι Συριζαίοι; Νομίζω πως έπαιξαν και «κέρδισαν» σκληρότερα μνημόνια, με επανάκαμψη μάλιστα της τρόικα (των… θεσμών)! Τουλάχιστον, από δω και πέρα ας γίνουμε πιο προσεκτικοί, πιο ρεαλιστές, πιο διπλωμάτες. Κυρίως πιο αποτελεσματικοί…»
… ΚΙ ΟΜΩΣ! Στα παραπάνω αναπάντητα ερωτήματα του συνομιλητή μας ήδη διαφαίνεται ο άγονος αγώνας που έκανε η «πρώτη αριστερή» κυβέρνηση με τους Ευρωπαίους εταίρους της. Και μπορεί μεν να προέβη σε μια τακτική προσωρινής υποχώρησης, δεν έχει όμως τελειώσει τον αγώνα της! (Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr)
ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΜΕ ΝΟΗΜΑ
Η ΓΑΛΛΙΑ έπαιξε ενεργό ρόλο αυτή τη φορά στο να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες και πρϋποθέσεις, ώστε να επιτευχθεί μια αποδεκτή συμφωνία και να αποφευχθεί έτσι η έξοδος της χώρας μας από την Ευρωζώνη. Ρόλο τόσο σε τεχνικό επίπεδο, όσο και με το διπλωματικό βάρος της ως δεύτερης σημαντικότερης οικονομίας της Ε.Ε.
ΕΤΣΙ, η ομολογία του Γάλλου υπουργού Οικονομικών κ. Μισελ Σαπέν, για τη θαρραλέα απόφαση του κ. Τσίπρα, ακούγεται ευχάριστα. Είπε σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ ΜΠΕ (19/7): «Δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί ως υπεύθυνος ο τωρινός πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας- του οποίου χαιρετίζω το θάρρος-, για όλα αυτά που δεν υλοποιήθηκαν επαρκώς στο παρελθόν». Εκείνο που είναι ενθαρρυντικό είναι ότι -πάντα κατά τον Γάλλο υπουργό- για πρώτη φορά «η συμφωνία βάζει επισήμως πάνω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το θέμα του χρέους…». Και προσθέτει: «Θα εργασθούμε για την ελάφρυνση του βάρους του χρέους μέσα από μια αναδιάρθρωση, χωρίς μολαταύτα να περάσουμε από μια ονομαστική διαγραφή του, που δεν θα ήταν αποδεκτή από τις ευρωπαϊκές χώρες».
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι ο κ. Τσίπρας είχε να αντιμετωπίσει πολλά «τέρατα» στις Βρυξέλες. Το μεγαλύτερο ήταν αυτό του Grexit που είχε προετοιμαστεί λεπτομερώς (εν αγνοία του;), τόσο από τον πρώην υπουργό των οικονομικών κ. Γ. Βαρουφάκη, όσο και από ομάδες της Κομισιόν αλλά και του φανατικού υπερασπιστού του, του κ. Σόιμπλε!
Ευτυχώς που η πραγματικότητα φέρνει άλλα. (Στ.Γ.Κ.)
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ
Κύριε πρόεδρε,
Με όλα τα τεκταινόμενα δυο πράγματα αντιλαμβάνομαι, με το φτωχό μου μυαλό:
- η προσχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ στη λογική του μνημονίου και μάλιστα ακολουθώντας τη θατσερική πεποίθηση του “ΤΙΝΑ: There Is No Alternative” (=Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση) είναι καινοφανής τακτική για «αριστερό» κόμμα.
- οι προσεχείς πολιτικές αναταράξεις και ανακατατάξεις (όχι μόνο στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε όλο το πολιτικό φάσμα), δεν μπορεί παρά να συμβούν αμετάκλητα. Τί άλλο δε θα δείξουν, πλην του ότι η διάλυση του παλαιοπολιτικού συστήματος δεν έφτασε στο τέλος της;
Όχι, δεν πιάσαμε ακόμη πάτο!
ΕΡΜΟΛΑΟΣ
