"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Ένθερμος υποστηρικτής της Ελλάδας (Χ.Ν., 25-6-15)

 

 

 

ΕΝΘΕΡΜΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ

 

ΔΕΝ είναι ο μόνος, αλλά είναι ο σημαντικότερος με το βάρος και το κύρος των αδιαμφισβήτητων φιλοσοφικών και κοινωνικών του απόψεων. Σύμφωνα με τις ειδήσεις- και τα Χ.Ν., 24/6-, τη θερμή του υποστήριξη προς την Ελλάδα εξέφρασε ο κορυφαίος Γερμανός διανοούμενος, Γιούργκεν Χάμπερμας (Jürgen Habermas, 1929-).

 

ΣΕ άρθρα/παρέμβασή του σχετικά με την Ελλάδα και την Ε.Ε., στην ιταλική εφημερίδα La Repubblica (23/6) και στην Suddeutsche Zeitung (25/6), μεταξύ άλλων πολύ ενδιαφερόντων, γράφει: «Από τον Μάιο του 2010 η καγκελάριος (σ.σ. Μέρκελ) προέταξε τα συμφέροντα των επενδυτών, αντί να δώσει βάρος στην εξυγίανση της ελληνικής οικονομίας. Το αποτέλεσμα είναι ότι είμαστε και πάλι εν μέσω μιας κρίσης που κάνει πασιφανές, σε όλη της τη γυμνή πραγματικότητα, ένα ακόμη θεσμικό έλλειμμα. Το ελληνικό εκλογικό αποτέλεσμα είναι εκείνο ενός έθνους που, στη μεγάλη του πλειοψηφία επαναστατεί κατά της καταπιεστικής και λυπηρής κοινωνικής ανέχειας που επέβαλε στη χώρα η λιτότητα».

 

ΒΛΕΠΕΤΕ, η σύγκρουση ανάμεσα στο χρήμα και στον άνθρωπο παραμένει ανηλεής, όσο κι αν λέμε ότι είμαστε πολιτισμένοι. Δυστυχώς, άτομα και έθνη οφείλουν να αγωνίζονται σκληρότερα σήμερα για τα αυτονόητα. Το αίτημα για μια εναλλακτική ευρωπαϊκή πολιτική («Un’ altra Europa con Tsipras», προεκλογικό ευρωπαϊκό αριστερό σύνθημα) αποδεικνύεται «ανώριμο», αφού βιώνουμε μια βαθιά καπιταλιστική και εθνοκεντρική Ε.Ε. Γι αυτό και ένας τέτοιος αγώνας είναι πολύ  δύσκολο να υποστηριχθεί κι από άλλους λαούς εξίσου θύματα της λιτότητας.

 

«ΤΟ πραγματικό θεσμικό έλλειμμα (σ.σ. της Ε.Ε.)  δεν έχει ακόμη ξεπερασθεί», συνεχίζει ο Χάμπερμας. Όμως, «οι ελληνικές εκλογές (της 25/1) έριξαν άμμο στα γρανάζια των Βρυξελλών, εφόσον σε αυτή την περίπτωση οι ίδιοι οι πολίτες αποφάσισαν για μια εναλλακτική ευρωπαϊκή πολιτική, έχοντας υποστεί οδυνηρά, σε πρώτο πρόσωπο, τις συνέπειες…» Η Ευρώπη των λαών που ονειρεύτηκαν οι πρώτοι μεταπολεμικοί ευρωπαϊστές καθώς και οι μετέπειτα μεγάλοι Ευρωπαίοι ηγέτες (Ντε Γκολ, Αντενάουερ, Κολ, Σμιτ, Μιτεραν κ.ά.), όλο και απομακρύνεται από τις βασικές αρχές της.

 

Ο ΧΑΜΠΕΡΜΑΣ σημειώνει επίσης ότι «η Ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να αποκρούσει με συνέπεια τις νεοφιλελεύθερες θρασύτητες με ένα κεϋνσιανικό διαχωρισμό του φαρμάκου Μέρκελ (σ.σ. όρα Σόιμπλε), αλλά συγχρόνως να γίνει αξιόπιστη προχωρώντας σε εκμοντερνισμό του κράτους και της οικονομίας».

 

ΣΩΣΤΑ! Αλλά κάτι τέτοιο προϋποθέτει μια κυβέρνηση (δεξιά/σοσιαλιστική/αριστερή-αδιάφορο) να είναι αρραγής, με στόχους, συντονισμένη, πειθαρχημένη. Χωρίς τα «καπετανάτα» συνιστωσών ή υποομάδων, ιδεοληπτικών εμβαλωμάτων κ.λπ. Και άρα εκβιασμών. Πιο απλά, τίποτε δεν πρόκειται να γίνει σ΄αυτή τη χώρα, αν δεν υπάρξει κυβερνητική αξιοπιστία και συνέπεια, αν δεν υπάρχει ομοψυχία λαού και εμπιστοσύνη στην κυβέρνησή του, αν δεν υπάρξει σταθερότητα κυβερνητικών απόψεων και ενεργειών, αν δεν υπάρξει  όραμα… (Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr)

 

ΕΙΚΟΝΕΣ –ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ- ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

 

-Συμπαθητική και άκρως φιλοζωϊκή η πρωτοβουλία της φωτογραφίας (1). Όπου να΄ναι μπάινουμε για τα καλά στο καλοκαίρι το οποίο κάθε χρόνο μας επιφυλάσσει αφόρητους καύσωνες και λειψυδρίες. Και ναι μεν, εμείς οι άνθρωποι των πόλεων, έχουμε το νερό στα σπίτια μας, τα αδέσποτα όμως ζώα; Η ταμπελίτσα που είδαμε σε κάποιο σημείο της Δημοκρατίας μάς υπενθυμίζει τα αυτονόητα. Τα προσέχουμε;

 

-Υπέροχο παλιό σφυρήλατο σιδερένιο μπαλκόνι με μαρμάρινα υποστηλώματα (2). Στοιχεία μιας παλαιότερης εποχής στα Χανιά, όπου η ομορφιά ήταν αίτημα της κοινωνίας. Κι ο πλούτος που υπήρχε πήγαινε σε πανέμορφες κατασκευές. Ένας περίπατος στη Νεάρχου θα σας πείσει, έστω και με τα λίγα κτίσματα που απέμειναν. Στη διάρκεια των 40 χρόνων της μεταπολίτευσης «πέρασαν» πολλά κοινοτικά χρήματα από τα χέρια των Ελλήνων. Λίγοι όμως, από μας, νοιάστηκαν για την αισθητική των σπιτιών τους ή για τη σωστή τοποθέτηση των χρημάτων τους.

 

-Το Μουσικό Εργαστήρι του Γυμνασίου Βάμου, με δ/ντή τον κ. Περ. Μαχαίρα, εραστή της καλαισθησίας και εν γένει των «όμορφων πραγμάτων», ξαναέθεσε τη σφραγίδα του με τους εκπληκτικούς καθηγητές Τίτο Σμυρνάκη και Γιώργο Πογιατζή. Κυρίως δε με τις καλλίφωνες μαθήτριες Ευτυχία, Πόπη, Χαρά, Ελένη, Νεάντα, Ντόνα, Αριάδνη και Νικολέτα, στα τραγούδια τους. Σε μια εκδήλωση του συλλόγου εθελοντών «Πολυδράση» στο ΤΕΕ, ακούστηκαν πολλά από τα θαυμασίως «εκτελεσθέντα» από τους μαθητές του σχολείου τραγούδια των κορυφαίων του λαϊκού μας τραγουδιού, Τσιτσάνη και Ζαμπέτα. Όσο για το εξώφυλλο του νέου cd (3) τους, είναι ευρηματικότατο και επικαίρως πολύ… δροσερό! Φυσικά και το χειροκρότημα του μουσικόφιλου κοινού ήταν ενθουσιώδες και παρατεταμένο. Πάντα τέτοια… (Στ.Γ.Κ.)

 

Η «TINA» ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ

ΥΠΑΡΧΕΙ μια πρόταση-ευαγγέλιο του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού που ατυχώς ασπάστηκε και η «αριστερή» μας κυβέρνηση. Όχι βέβαια από όλους: «Το There Is No Alternative (TINA, «Δεν υπάρχει εναλλακτική»: που αναγκαστικά ακολούθησε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στις διαπραγματεύσεις της με τους «θεσμούς») δεν μπορεί να έχει τη σφραγίδα της αριστεράς», έγραψε στο Facebook ο βουλευτής Βαγγέλης Διαμαντόπουλος (ΣΥΡΙΖΑ).

 

ΒΕΒΑΙΑ η φράση «Δεν υπάρχει εναλλακτική» (άλλως, άλλη επιλογή) είναι ένα πολιτικό slogan που συχνά αποδίδεται στην πρώην πρωθυπουργό της Βρετανίας, την επιλεγόμενη και «Σιδηρά Κυρία», την Margaret Thatcher. Σημαίνει ότι αγορά, καπιταλισμός και πααγκοσμιοποίηση αποτελούν τα σημερινά αναγκαία φαινόμενα. Κάθε δε κυβέρνηση που ακολουθεί άλλο δρόμο, κινδυνεύει να αποτύχει, να καταστραφεί! Στην πραγματικότητα η  Margaret Thatcher λίγες φορες χρησιμοποίησε αυτή τη φράση με αυτή τη σημασία κατά τη διάρκεια της πολιτικής της καρριέρας. Εντούτοις αυτή η φράση, με το ακρωνυμικό ΤΙΝΑ, παρέμεινε. Μάλλον για να βασανίζει τους «αριστερούς» οι οποίοι αλλιώς βλέπουν τα πράγματα ως αντιπολίτευση και αλλιώς τα αντιμετωπίζουν ως κυβέρνηση: κάτω από τον ασφυκτικό κλοιό ενός μονόδρομου δυτικού καπιταλισμού, είναι δύσκολες οι «ανήλικες» ανατροπές. Ας προσέχαμε… (Στ.Γ.Κ.)

 

 

 

ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ

 

Κύριε πρόεδρε,

 

Ο Γερμανός φιλόσοφος Χάμπερμας επιμένει πολιτικά:

 

«Oι πολίτες και όχι οι τραπεζίτες πρέπει να έχουν τον τελευταίο λόγο στα θέματα κύριας σημασίας για την Ευρώπη…»

 

Το δυστύχημα είναι ότι στην εποχή μας –αλλά και πάντοτε- σε καμιά χώρα δεν κυβερνάνε (και δεν κυβερνήσανε) φιλόσοφοι ή πραγματικά αριστεροί πολιτικοί! Τέτοιοι, δηλαδή, που να προτάσσουν το συμφέρον των πολιτών έναντι του κέρδους.

 

Έτσι το υπέροχο σύνθημα «οι άνθρωποι υπεράνω των κερδών» θα αποτελεί για πολλά χρόνια ακόμη ένα ανθρωπιστικό ρομαντικό όνειρο μιας επόμενης παγκόσμιας επανάστασης. Οψόμεθα…

 

ΕΡΜΟΛΑΟΣ

 


Σχολιάστε