Κι όμως υπάρχουν και επιμένουν (Χ.Ν., 18-6-15)
Posted on 19 Ιουν, 2015 in Σχόλια | 0 comments
ΚΙ ΟΜΩΣ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, η δεκαετία που διανύουμε, εκτός από τις συνέπειες της παρατεταμένης και καταστροφικής οικονομικής κρίσης, θα μείνει στην Ιστορία και ως η δεκαετία των μετακινήσεων κατατρεγμένων λαών προς την Ε.Ε. κυρίως: με τραγικές καταλήξεις στα βάθη της Μεσογείου, με συμπλοκές μεταξύ μεταναστών (Μυτιλήνη), με διαμάχες μεταξύ ευρωπαϊκών χωρών του Νότου (Γαλλία-Ιταλία) για τους μετανάστες, με θαυμαστές διασώσεις χιλιάδων ζωών, και ούτως ή άλλως πάμπολλες δραματικές ανθρώπινες ιστορίες.
Η ΧΩΡΑ μας, ειδικότερα η Κρήτη, αποτελεί ένα ενδιάμεσο «πέρασμα», για χιλιάδες (λαθρο)μετανάστες που καταφθάνουν από την Ασία, τη βόρεια ή κεντρική Αφρική κ.α. Με ένα όνειρο και μια ελπίδα: μια καλύτερη ζωή γι αυτούς και τα παιδιά τους. Προορισμός τους; Κυρίως οι χώρες της κεντρικής Ευρώπης -το σύγχρονο Ελδοράδο κάθε κυνηγημένου οικονομικού ή πολιτικού ανθρώπου.
ΑΘΟΡΥΒΑ, χωρίς τα φώτα της δημοσιότητας, πολλές γυναίκες και άντρες «της διπλανής» πόρτας προσφέρουν τις εθελοντικές υπηρεσίες τους, σε όσους η μοίρα φέρνει στα μέρη μας… Με τον εντοπισμό ενός λαθρομεταναστευτικού σκάφους, κινητοποιούνται αμέσως λιμενικό, διασωστικά σώματα, γιατροί, Δήμαρχοι, Περιφερειάρχες, τοπικοί φορείς κ.λπ. Για μια συνήθως ολιγοήμερη φιλοξενία των μεταναστών. Έτσι, πλήν της εξεύρεσης του κατάλληλου καταλύματος διαμονής τους (που δεν υπάρχει σχεδόν πουθενά στο νησί) οι μετανάστες χρειάζονται πρώτες βοήθειες, ιατρική εξέταση, φάρμακα, πόσιμο νερό, φαγητό, ένδυση, υπόδηση, επιτήρηση.
ΚΥΡΙΩΣ χρειάζονται ανθρώπινο ενδιαφέρον, επικοινωνία και αγάπη, που ευτυχώς στην εποχή της κρίσης δεν σπανίζουν στα Χανιά… Εντυπωσιάζει η αυθόρμητη και ειλικρινής απάντηση μιας εθελόντριας Ερυθροσταυρίτισσας (επί 16 χρόνια!) σε σχετική ερώτηση του δημοσιογράφου Δ. Μαριδάκη (Χ.Ν., 16-6-15): «Για εμένα», είπε, «η προσφορά προς τον άλλο μου δίνει χαρά. Εμείς (οι εθελοντές) δίνουμε το ελάχιστο και παίρνουμε το μέγιστο…»
Ο ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ στις τραγικές μέρες που ζούμε, δεν αφορά μόνο την «προσφορά» προς τους μετανάστες. Συσχετίζεται και με τους γύρω συνανθρώπους, με τα αφάνταστα και δισεπίλυτα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα που μας έχει συσσωρεύσει η κρίση. Με προεξάρχοντα αυτά της υγείας –σωματικής και ψυχικής.
ΕΙΝΑΙ παρήγορο ότι η χανιώτικη κοινωνία στον τομέα αλληλεγγύη είναι καλά δομημένη, συνειδητοποιημένη και με γρήγορα αντανακλαστικά. Είναι δε ευτύχημα που οι τοπικοί φορείς (Περιφέρεια, Δήμος, Αστυνομία, Λιμενικό, τα τρία σώματα του Ε.Ε.Σ., οι Γιατροί του Κόσμου, γιατροί του νοσοκομείου Χανίων, η Εκκλησία Χανίων κ.ά.) διαθέτουν ή «επιστρατεύουν» σιωπηλούς ήρωες της καθημερινότητας. Δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τον εμπορικό κόσμο των Χανίων από αυτή την ανθρωπιστική συστράτευση, όπως και πολλούς ιδιώτες που δρουν χωρίς να επιθυμούν δημοσιότητα.
ΤΟ ευχαριστώ σε όλους αυτούς είναι το ελάχιστο αντίδωρό μας. (Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr)
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΔΙΕΘΥΝΤΩΝ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ Μ.Ε.
ΓΙΑ πρώτη φορά μεταπολιτευτικά οι δ/ντες των σχολικών μονάδων θα εκλεγούν αυτές τις μέρες από τους συλλόγους των καθηγητών! Σύμφωνα, λοιπόν, με το σχετικό νόμο της «αριστερής» κυβέρνησης, προκειμένου να εκλεγεί ο νέος δ/ντής,
«Μέσω της μυστικής ψηφοφορίας (θα) εκτιμώνται στοιχεία της προσωπικότητας που έχουν αναδειχθεί στην καθημερινότητα της σχολικής ζωής, όπως η προσωπικότητα, το ήθος η εντιμότητα, το αίσθημα δικαιοσύνης, η δημοκρατική συμπεριφορά, η επαγγελματική ανάπτυξη και συνέπεια, καθώς και οι ικανότητες του υποψηφίου. Στις ικανότητες του υποψηφίου περιλαμβάνονται ενδεικτικώς: η ικανότητα επικοινωνίας και συνεργασίας, η ικανότητα ανάπτυξης πρωτοβουλιών και επίλυσης προβλημάτων ιδίως διδακτικών, διοικητικών, οργανωτικών και λειτουργικών, καθώς και η ικανότητα δημιουργίας κατάλληλου παιδαγωγικού περιβάλλοντος έμπνευσης των εκπαιδευτικών κατά την άσκηση των καθηκόντων τους».
…ΑΛΛΑ, πολλά από τα παραπάνω στοιχεία δεν περιέχονται και στο νομοθετικό πλαίσιο της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού; Και τι σημαίνει, άραγε, «δημοκρατική συμπεριφορά»; Ο κάθε καθηγητής/ψηφοφόρος δεν θα την ερμηνεύει σύμφωνα με τις πολιτικές του πεποιθήσεις, τη συμπάθεια ή εμπάθειά του προς τον εκάστοτε υποψήφιο; Αυτή η κίνηση του Υπουργείου δεν ανοίγει κιόλας το δρόμο για τη νομιμοποίηση μιας “νέου τύπου” αξιολόγησης, φέρνοντας έτσι σε αντίφαση τον κύριο Κατρούγκαλο που είπε ότι καταργεί την αξιολόγηση; Δεν αφαιρείται έτσι και το επιχείρημα των συνδικαλιστών της Μέσης Εκπ/σης που έλεγαν «όχι στην αξιολόγηση»;
ΥΠΑΡΧΟΥΝ φυσικά και τα παρατράγουδα στο όλο θέμα: Ας πούμε, πώς είναι δυνατόν να ψηφιστεί ως δ/ντής ενός σχολείου ένας καθηγητής που υπηρετεί σε άλλο σχολείο; Μόνο το βιογραφικό που θα διαβαστεί είναι ικανό να πείσει για την εκλογή του; Πού αλλού στον κόσμο, οι υφιστάμενοι εκλέγουν τους προϊσταμένους τους;
ΣΤΑ τόσα «ωραία» που ακούμε, βλέπουμε και βιώνουμε, η Παιδεία θα μας ενδιέφερε; Αυτή μια ζωή αποτελεί το πεδίο «δοκιμών» κάθε είδους αλλοπρόσαλλων «μεταρρυθμίσεων»: από τα απλά σχολικά βιβλία, μέχρι το προσωπικό των σχολικών μονάδων. Είναι δε αξιοπερίεργο πως από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν, το Υπουργείο που άλλαξε τους περισσότερους υπουργούς είναι αυτό της Παιδείας! Με τον κάθε «νέο» κομματικό υπουργό να έχει στην «τσέπη» του και την ανάλογη ιδεολογική «μεταρρύθμισή» του. Κρίμα! (Στ.Γ.Κ.)
ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΤΙΚΑ
- «Δίχως ένα αξιόπιστο πλάνο, το οποίο θα καθίσταται αποδεκτό από όλες τις πλευρές, ο κύριος στόχος της Ελλάδας για ανάπτυξη και ενίσχυση της απασχόλησης, δεν πρόκειται να επιτευχθεί». Αυτά είπε ο κ. Ζαν Κλοντ Τρισέ, πρώην διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, στο περιθώριο συνέντευξης Τύπου (Ζυρίχη, 16-6-16). [Σωστές οι παρατηρήσεις του κ. πρώην, αλλά τόσα χρόνια στο τιμόνι της ΕΚΤ γιατί δεν ήλεγχε πού πήγαινε ο πακτωλός των χρημάτων που χορηγούσε στις μεταπολιτευτικές ελληνικές κυβερνήσεις;]
-Ο πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στη συνεδρίαση της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ (16-6-16) μεταξύ άλλων τόνισε ότι «μπαίνουμε στην τελική ευθεία» των διαπραγματεύσεων αφού όπως είπε, «τώρα ξεκινάει η πραγματική διαπραγμάτευση»! [Αν η παραπάνω φράση δεν αποτελεί σχήμα λόγου, πράγματι είναι να απορεί κανείς πώς η λέξη «διαπραγμάτευση» έγινε τόσο εύκολη στα χείλη μας, όταν ουσιαστικά στην πράξη οι συναντήσεις τόσο καιρό με τους «θεσμούς» ήταν απλοί εγωιστικοί μονόλογοι!] (Στ.Γ.Κ.)
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ
Κύριε πρόεδρε,
«Δεν κάνουμε διαπραγμάτευση, διαπραγματευόμαστε για το δικαίωμα να διαπραγματευτούμε!» (Γ. Βαρουφάκης, Ηράκλειο Κρήτης, 15-6-15)
Και το όπλο της «δημιουργικής ασάφειας» που χρησιμοποιούσαμε επί τόσους μήνες πού πήγε; Μήπως παραήταν… ασαφής η δημιουργικότητά μας και δεν καταλάβαιναν οι εταίροι τι επιδιώκουμε;
ΕΡΜΟΛΑΟΣ
