Τί γίνεται; (Χ.Ν., 30-4-15)
Posted on 30 Απρ, 2015 in Σχόλια | 0 comments
ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΓΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ
MIA χώρα σε τελματώδη κατάσταση (ουσιαστικά σε χρεοκοπία), εδώ και 5 χρόνια, πώς να ορθοποδήσει, όταν πρωτίστως δεν υπάρχει ρευστό στην αγορά;
ΚΙ ΟΤΑΝ, πεισματωδώς, παρατείνεται μια εκκρεμής και άκαρπη στις διαπραγματεύσεις κατάσταση, χωρίς να επιδιώκεται μια χρυσή τομή;
ΚΙ ΑΝ ακόμη λυθεί σχετικά το πρόβλημα ρευστότητας, με την εισροή νέων ευρωπαϊκών δανείων, είμαστε, άραγε ως οργανωμένη Πολιτεία, έτοιμοι να τα χρησιμοποιήσουμε επωφελώς; Υπάρχουν συγκεκριμένα προγράμματα;
… Η ΠΡΟΟΔΟΣ της χώρας έγκειται -κατά την άποψή μας- σε ορισμένες πάγιες πηγές ανάπτυξης: στον τουρισμό και τη ναυτιλία, στην υποστήριξη της ντόπιας αγροτικής παραγωγής με τυποποίηση των προϊόντων, στην ποιοτική και αξιολογική αλλαγή στο δημόσιο (να υπηρετείται το δημόσιο συμφέρον και όχι το εκάστοτε κομματικό), σε ένα πάγιο και δίκαιο φορολογικό σύστημα, στην ισονομία, στην εκμετάλλευση των πηγών ενέργειας (ήλιος, προσδοκώμενοι γαιάνθρακες κ.ά.) και φυσικά στη βελτίωση μιας ανταγωνιστικής Παιδείας.
ΘΑ ΞΕΚΙΝΟΥΣΑΜΕ από το τελευταίο: την Παιδεία. Στην οποία ο κάθε νεόκοπος υπουργός θέλει να βάλει τη… σφραγίδα του, αλλάζοντάς της τα «φώτα»! Σκεφθείτε μόνο μεταπολιτευτικά πόσες εκπαιδευτικές «Μεταρρυθμίσεις» έγιναν, πού αποσκοπούσαν και πού κατέληξαν; Και η νέα κυβέρνηση δεν ξεφεύγει από τον κανόνα. Εθνική, διακομματική, με ορίζοντα τουλάχιστον 10ετίας Παιδεία χρειαζόμαστε. Όχι κομματικές «εκπαιδεύσεις» και κομματικά φυτώρια στα ΑΕΙ-ΤΕΙ.
ΑΝ, λοιπόν, τα χρήματα της νέας δανειακής σύμβασης δεν πάνε για την εξασφάλιση ενός νέου παραγωγικού και αναπτυξιακού μοντέλου με μια επαναστατική Παιδεία, ας μη περιμένουμε αναστροφή της ύφεσης. Ούτε φως στο τούνελ της κρίσης.
ΒΑΣΙΚΟ στοιχειο επίσης για την ανάπτυξη είναι η μείωση του κόστους εξυπηρέτησης του υπέρογκου εθνικού χρέους, ώστε να μικράνουν τα προβλεπόμενα πρωτογενή πλεονάσματα. Έτσι μόνο θα καταστεί εφικτή η χαλάρωση της δημοσιονομικής πολιτικής (λιτότητα), και θα εκλείψουν τα ελλείμματα.
ΓΙ ΑΥΤΟ τα επώδυνα μέτρα, όταν δεν έχεις «κράτος της προκοπής», είναι αναπόφευκτα. Όσο μάλιστα δεν υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη (δίκαιο φορολογικό σύστημα, ανεξάρτητη και αντικειμενική δικαιοσύνη που να αποδίδει χωρίς καθυστερήσεις, σωστό ασφαλιστικό σύστημα, δημόσια υγεία για όλους κ.λπ.), πάντα «θα την πληρώνουν» ορισμένες κοινωνικές τάξεις: τα αιώνια λεγόμενα «υποζύγια».
ΜΙΑ «αριστερή» κυβέρνηση που επαγγέλλεται ότι είναι πιο «ανθρωπιστική» και δίκαιη από τις άλλες, θα έχει την τόλμη να κάνει εκείνες τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις παντού, ώστε να αποκτήσουμε, επιτέλους, κράτος δικαίου; Ή μήπως, στα «ημέτερα παιδιά» (τα γαλάζια και τα πράσινα), τώρα θα προστεθούν και τα «ροζ»; (Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr)
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ (αδημ.)
Κύριε πρόεδρε,
Ο πολύς κ. Γιάνης Βαρουφάκης, ο υπουργός των Οικονομικών, δήλωσε στον απόηχο του «μινι» ανασχηματισμού της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας με τους δανειστές μας, και το ότι οι συνομιλητές μας «δεν είχαν μπέσα»!
Μα, το «μπέσα για μπέσα, ωρέ!», το έλεγαν οι Έλληνες καπεταναίοι στους Τούρκους πασάδες (ή και το αντίστροφο), δίνοντας μια χειραψία. Διότι, τότε επί Τουρκοκρατίας, δεν υπήρχαν χαρτιά και συμβόλαια ανάμεσα σε εμπολέμους ή αφέντες και υποτακτικούς, αλλά ο λόγος και μόνο ήταν «συμβόλαιο» και «συμφωνία».
Φυσικά, οι Ευρωπαίοι δεν γνώρισαν Τουρκοκρατία για να ξέρουν τη λέξη «μπέσα» και τη σημασία της. Πιστεύουν στις υπογραφές δια χειρός, όχι στις χειραψίες! Θεωρούν έγκυρο ό,τι αποτελεί χάρτινο συμβόλαιο. Αυτό είναι και η «συμφωνία» γι αυτούς.
Εμείς δεν το ξέραμε αυτό;
ΕΡΜΟΛΑΟΣ
ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ
-Το σκίτσο είναι εύγλωττο και πολύ περιγραφικό της κατάστασης που βιώνουμε εδώ και τρεις μήνες (σκίτσο ευρώ και Μέρκελ): Το ευρώ έχει γίνει μια «πρέσα» στα χέρια των δανειστών μας και της ΕΚΤ, ενώ στη μέγγενή του (τις δυο οριζόντιες γραμμές) βρίσκεται υπό συνεχή και αυξανόμενη πίεση ο ΣΥΡΙΖΑ, με την ηγεσία του. Μη ψάχνετε πουθενά τη λέξη αλληλοκατανόηση ή αλληλεγγύη. Παντού στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα κυκλοφορούν «τα συμφωνηθέντα». Έτσι, όπου υπάρχουν συμφέροντα εθνικά, η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη είναι όχι μόνο άγνωστη λέξη αλλά, όπως αποδεικνύεται, και μισητή.
-Στο πάρκο «Ειρήνης και Φιλίας των Λαών» έχουν γίνει μερικές ανακαινίσεις στις παιδικές χαρές (φωτό, πάρκο ΠΕΦΛ). Όμως, αυτό που επικρέμαται απειλητικά πάνω από τους ανύποπτους επισκέπτες των παιδικών χαρών με τα παιδιά τους είναι το υποστεγάκι που είναι σχεδόν ετοιμόρροπο. Ήδη οι σιδεροδεσιές του μπετόν είναι εμφανείς, ενώ και η φθορά του μπετόν έφτασε στο απροχώρητο. Έχει υπόψη του ο Δήμος να το επισκευάσει, ή κάτι τέτοιο θα γίνει… κατόπιν εορτής;(Στ.Γ.Κ.)
ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΔΙΕΞΟΔΟΥ, ΤΙ ΜΕΛΛΕΣΘΑΙ;
ΕΚΛΟΓΕΣ ή Δημοψήφισμα, αν υπάρξει αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις, οι ερωτηθέντες στη δημοσκόπηση της Κάπα Research (Το Βήμα της Κ, 26/4) απάντησαν ως εξής: το 44,2% θεωρεί πως η καλύτερη επιλογή είναι μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, το 32,7% θέλει δημοψήφισμα και το 18,7% προκήρυξη νέων εκλογών.
ΕΠΙΣΗΣ, ότι το 42,1% πιστεύει ότι τελικά στην διαπραγμάτευση θα υποχωρήσει η κυβέρνηση, το 22,6% ότι θα υποχωρήσουν οι εταίροι, το 12,9% ότι θα επέλθει ρήξη ενώ το 22,4% δεν γνωρίζει/δεν απαντά. Το πιο απογοητευτικό για μια κυβέρνηση μόλις τριών μηνών είναι στην έρευνα αποκαλύπτεται πως το αίσθημα ελπίδας (έπεσε στο 43,3% τον Απρίλιο, ενώ ήταν 62,5% τον Φεβρουάριο) προς την κυβέρνηση μειώνεται. Και δυστυχώς στη θέση της επανέρχονται η ανησυχία (στο 52,9% τον Απρίλιο, από 34% τον Φεβρουάριο) και ο θυμός (στο 32,6% τον Απρίλιο από 2,7% τον Φεβρουάριο).
ΟΣΟ κι αν τα δημοσκοπικά ευρήματα είναι εφήμερα, ήδη φαίνεται μια μεταστροφή της κοινής γνώμης στο ρεαλισμό. Στην πραγματικότητα δηλαδή των οξυμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζει που αντί να απαλύνουν γίνονται βασανιστικότερα. (Στ.Γ.Κ.)
