"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Σχόλια (Χ.Ν., 21-4-15)

 

 

 

ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ” ΚΑΙ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ!

  • «Νοείται Αριστερά του τίποτα;» (Γ. Πανούσης, αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη)

 

ΘΑ θέλαμε πολύ να συμμεριστούμε την αισιοδοξία που παρουσιάζει ο πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας, σχετικά με την επίτευξη συμφωνίας με τους δανειστές, τις επόμενες ημέρες.

 

ΣΥΜΦΩΝΑ με το Μαξίμου, από το Euroworking Group στις 22/4 θα πάμε στο Eurogroup 24/4 και θα καταλήξουμε στο Eurogroup της 11ης Μαίου, στο οποίο η κυβέρνηση ευελπιστέι ότι θα υπάρξει συμφωνία!

 

ΘΑ χαιρόμασταν πολύ, αν κάποιος μας διαβεβαίωνε ότι ο “έντιμος συμβιβασμός” – τον οποίο επικαλείται κι ο κ. Τσίπρας- είναι εφικτός, επειδή περιλαμβάνει συγκεκριμένα αυτή, αυτή κι αυτή την υποχρέωσή μας. Κάθε new deal δεν θα πρέπει να αποτελεί μια σοβαρή συμφωνία; Αλλά σοβαρή, έ;

 

ΚΑΤΑ την άποψή μας, θα είναι σπουδαίος διπλωματικός ελιγμός -που θα έδειχνε και πόσο σέβεται τους ψηφοφόρους του το κυβερνών κόμμα-αν, η τελική συμφωνία ανάμεσα στους “θεσμούς” και την κυβέρνηση, περνούσε “για έγκριση” κι από το λαό. Με δημοψήφισμα.

 

ΚΑΤΙ τέτοιο, εκτός από τον ριζοσπαστισμό του, θα ήταν και μια έμμεση έγκριση ή απόρριψη της πολιτικής που ακολουθεί μέχρι τώρα η κυβέρνηση.

 

ΘΑ το τολμήσει; (Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr)

 

 

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ

 

ΜΕΤΑ το θλιβερό ναυάγιο, με τους περίπου 700 μετανάστες, ανοικτά της νήσου Λαμπέντουζα (Ιταλία, 19/4), ο πρωθυπουργός της χώρας Ματέο Ρέντσι ζήτησε από τους άλλους ηγέτες της Ε.Ε. να πραγματοποιηθεί αυτή την εβδομάδα έκτακτη σύνοδος, με θέμα τη μετανάστευση.

 

ΕΦΡΑΖΟΝΤΑΙ φόβοι ότι στο ναυάγιο αυτό -το μεγαλύτερο που υπήρξε ποτέ στη Μεσόγειο- έχασαν τη ζωή τους 700 μετανάστες. Με τη σειρά του κι ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Μαριάνο Ραχόι τόνισε πως διακυβεύεται η «αξιοπιστία» της Ευρώπης, η οποία είναι καιρός να «δράσει» επί του θέματος.

 

ΕΜΕΙΣ φαίνεται πως… έχουμε λύσει το πρόβλημα. Διότι, αν και κάθε μέρα έχουμε νέες “αφίξεις”, αντί να προσφύγουμε στην Ε.Ε. (στον ημέτερο Δημήτριο Αβραμόπουλο), εφησυχάζουμε με ήπιες δηλώσεις και σχεδόν ανύπαρκτα μέτρα.

 

ΑΣ τους δεχόμαστε, λοιπόν, στις ακτές μας ελεύθερα κι έπειτα ας τους προωθούμε στην Αθήνα “για να λιάζονται μερικές μέρες στην Ομόνοια” (όπως τους θέλει και η ρηξικέλευθη αρμόδια κα υφυπουργός).

 

ΚΙ έπειτα…; Ε, όλο και κάτι θα έχει εξαγγείλει το αρμόδιο υπουργείο, ως λύση. Δηλαδή, τίποτε! Ή, μήπως θα τους “νομιμοποιήσουμε” όπως θέλει ο κ. Καμμένος, για να τους στείλουμε ως “απειλή” στιςαυλές της Ευρώπης;

 

ΚΑΙ για να σοβαρευτούμε: η Ελλάδα ξαναγίνεται, από τις αρχές κιόλας του χρόνου, αναγκαστικά “χώρα υποδοχής” χιλιάδων μεταναστών σε όλα τα νησιά του Αιγαίου, παρόλο ότι η χώρα έχει τρομακτική έλλειψη υποδομών υποδοχής τους. Η συνέχεια μάς είναι γνωστή… (Στ.Γ.Κ.)

 

 

ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΠΟΙΗΜΑ

 

ΥΠΑΡΧΟΥΝ λαοί που γνώρισαν άμεσα τί σημαίνει “εμφανής” αποικιοκρατία (όπως οι λαοί της Λατινικής Αμερικής, Β. Αφρικής κ.λπ.), και άλλοι που γνωρίζουν τώρα τί σημαίνει “αφανής” οικονομική αποικιοκρατία, όπως εδώ και 5 χρόνια η χώρα μας: με την τρόικα και τα μνημόνια.

 

ΣΤΟ παρακάτω ποίημα, ο πριν λίγες μέρες εκλιπών Ουρουγουανός διάσημος πεζογράφος Εδουάρδο Γκαλεάνο (1940-2015) μας αποσαφηνίζει τι ακριβώς “κάνει” η καθεμιά τους. Και μεις σας το προσφέρουμε, προς γνώση, τέρψη και συμμόρφωση όλων μας:

 

Η εμφανής αποικιοκρατία σε ακρωτηριάζει απροσχημάτιστα: σου απαγορεύει να λες,

σου απαγορεύει να κάνεις,

σου απαγορεύει να είσαι.

 

Αντίθετα, η αφανής αποικιοκρατία

σε πείθει ότι η υποτέλεια είναι ο προορισμός σου

κι η αδυναμία η φύση σου: σε πείθει

ότι δεν γίνεται να λες, δεν γίνεται να κάνεις,

δεν γίνεται να είσαι.”

 

… Μέσα σε λίγους στίχους έχουμε τη σύνοψη της Ιστορίας της Αποικιοκρατίας (κάθε μορφής), στυγνής και απαιτητικής όπως πάντα. (Στ.Γ.Κ.)

 

 


Σχολιάστε