"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Οκτώβρης -2017 (σχόλια, Χ.ν., 3-10-17)

 

 

 

 

OΚΤΩΒΡΗΣ-2017

 

Για μας, τα πρωτοβρόχια σήμαιναν τα πρώτα μαθήματα της νέας σχολικής χρονιάς. Αλλά και την είσοδο του χειμώνα στα μέρη μας -αν και επίσημα αυτός μπαίνει στις 22 του Δεκέμβρη.

Ο Οκτώβρης μας χρωματιζόταν από χρυσάνθεμα, κατιφέδες και ντάλιες -τα αηδημητριάτικα λουλούδια που λέγαμε.

Ακομη, ήταν το πολυαναμενόμενο «Αη-δημητράκι, μικρό καλοκαιράκι»! Το περιμέναμε πως και πως για να απολαύσουμε το τριήμερο σχόλης (26-27-28 του Οκτώβρη) που ήταν αργίες στη Θεσσαλονίκη).

Μεγαλώνοντας, οι Οκτώβρηδες έγιναν πιο σκληροί. Εξάλλου η Ιστορία  είναι γεμάτη «οκτωβριανά» γεγονότα: με αίμα, φρίκη, δυστυχία, «εκλογές», δημοψηφίσματα, προσφυγιά…

Και νίκες! Νίκη κατά του ιταλικού φασισμού (ελληνοϊταλικός πόλεμος του ‘40), αργότερα (1941) επέλαση του ναζισμού στη χώρα μας (γερμανική Κατοχή), έπειτα απελεύθερωση τον Οκτώβρη του 1944.

Οκτώβρης για μας, είναι ο θάνατος του Ν. Καζαντζάκη (26/10/57) που συγκλόνισε τότε τις παιδικές μας ψυχές.

Οκτώβρης κυρίως είναι η μεγάλη «Ρώσικη Επανάσταση» (1917) που ιδιαίτερα φέτος γιορτάζει τα 100χρονά της. Λέμε «γιορτάζει», αλλά αγνοούμε αν οι ίδιοι οι Ρώσοι-του Πούτιν- σήμερα, μετά την πτώση του τείχους (1989) και την κατάρρευση του Κομμουνισμού (1991), επιθυμούν γιορτές και πανηγύρια. Ένας ειλικρινής απολογισμός της χρειάζεται, πέρα από συνθήματα και μεγαλαυχίες.

Πιο πεζά Οκτώβρης είναι και οι γεωργικές εργασίες: οργώματα, συμμαζέματα και αποθήκευση των καρπών, οι τελευταίοι τρύγοι, τα ξεβοτανίσματα των κήπων και των χωραφιών. Από κοντά και τα λιπάσματα, τα κλαδέματα, τα φυτέματα…

Τα σχολεία μπαίνουν σιγά-σιγά στους ρυθμούς τους, τα υπουργεία συντάσσουν τους προϋπολογισμούς για τον επόμενο χρόνο, η Βουλή ανοίγει πανηγυρικά τις «εργασίες» της για τη νέα κοινοβουλευτική περίοδο, οι πολίτες (όσοι πια το μπορούν) πληρώνουν τις φοροδόσεις του μήνα και τον Εν.φ.ι.α. και ο πρωθυπουργός προσπαθεί να εμφυσήσει –μάταια- κάποια ψήγματα… αισιοδοξίας στους πολίτες, εν όψει ενός χειμώνα πιθανόν δριμύτερου του περσινού.

Και εδώ στην Κρήτη, άλλος ένας Οκτώβρης μπαίνει με εκκρεμούσες υποσχέσεις για το ΒΟΑΚ, με την Rynair να μας εγκαταλείπει, με άλυτα χρονίζοντα προβλήματα (αξιοποίηση κενών κτηρίων, μεταστεγάσεις υπηρεσιών, κυκλοφοριακό, πεζοδρόμια κ.λπ., που συχνά πυκνά τονίζονται από τις στήλες αυτής της εφημερίδας.

(Στ.Γ.Κ., www.stcloris.gr)

 

 

ΤΣΙΠΡΑΣ-ΤΑΛΙΝ (29-9-17)

Θα συμφωνήσουμε με τον Έλληνα πρωθυπουργό, τον κ. Τσίπρα, που απ’ το Ταλίν της Εσθονίας σημείωσε ως θετικό το γεγονός «ότι όλοι πια αντιλαμβάνονται την ανάγκη η Ευρώπη να αποκτήσει ισχυρό θεσμικό πλαίσιο, ώστε να μπορεί να στηρίζεται στα δικά της πόδια»! «Μου έκανε εντύπωση», είπε επίσης ο κ. πρωθυπουργός, «ότι ακόμα και εκπρόσωποι χωρών που θεωρούσαν αδιανόητο να μπορεί να υπάρξει ένα πρόγραμμα στην Ευρώπη χωρίς την παρουσία του ΔΝΤ, μιλούσαν με αυτοπεποίθηση για την ανάγκη η Ευρώπη να δημιουργήσει τους δικούς της ανάλογους θεσμούς, ώστε να μην είναι αναγκαία η πρόσκληση ξένων θεσμών για να στηρίξουν τις δικές μας ανάγκες».

Αν, λοιπόν, η παρατεταμένη ελληνική κρίση έδειξε κάτι, αυτό είναι ότι η Ε.Ε., αν θέλει πράγματι να αποτελεί μια «Ένωση Ευρωπαϊκή», θα πρέπει να λύνει μόνη της τα προβλήματα που παρουσιάζονται στο εσωτερικό της. Αυτό συμβαίνει στις ΗΠΑ ή και τη Ρωσία. Επομένως μια μελλοντική προσφυγή στο ΔΝΤ ή η διατήρησή του για 8η χρονιά στην Ελλάδα, θα πρέπει εφεξής να είναι περιττή και να χαρκατηρίζεται ευθύς εξαρχής ως «ανθενωτική» για ολόκληρη την Ε.Ε. (Στ.Γ.Κ.)

 

 

ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΟΡΟΠΛΗΡΩΜΩΝ!

Άλλο πάλι και τούτο! Το «στράγγισμα» του πολίτη δεν έχει τελειωμό. Κάποτε υπήρχε μια μικροεκπτωσούλα, όταν προπλήρωνες όλο το ποσό που χρωστούσες στην εφορίας (από 1 μέχρι και 1,5%). Προχθές πήγαμε να πληρώσουμε μια δόση του Εν.φ.α σε ταμείο τράπεζας και μας κράτησαν επιπλέον 1.20 ευρώ! Αν υπολογίσουμε πως οι δόσεις είναι πέντε ή και περισσότερες, να ένα μικρό αλλά σεβαστό ποσό υπέρ του κράτους. Και μάλιστα έτσι, χωρίς λόγο, χωρίς αιτιολογία, ένα «πανωπροίκι». Αυτό, άραγε, δεν είναι κλοπή πάνω στην κλοπή; Ας μη μιλάμε για τις πληρωμές των ΔΕΚΟ ή τις άλλες υποχρεώσεις. Σου χρωστάει το κράτος; Κρατεί ένα μέρος των οφειλομένων! Τού χρωστάς; Πληρώνεις κι από πάνω, όσο νόμιμος κι αν είσαι! Είναι δικαιοσύνη αυτό; (Στ.Γ.Κ.)


Σχολιάστε