Νόημα ψήφου 25/1/2015
Posted on 31 Ιαν, 2015 in Σχόλια | 0 comments
ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΨΗΦΟΥ (25/1/15)
ΕΙΔΑΝ και απόειδαν οι Έλληνες με τα παραδοσιακά κόμματα, μήπως και γλιτώσουν, δηλαδή από την τρόικα και τα μνημόνια ψηφίζοντας, ως πιο… πεπειραμένους αυτούς που τους οδήγησαν στην καταστροφή, αλλά επί ματαίω.
ΕΚΕΙΝΗ η αρχαία ρήση “ο τρώσας και ιάσεται” (=αυτός που σε πλήγωσε, θα σε θεραπεύσει κιόλας) δεν ίσχυσε με τίποτε.
ΟΛΑ εξελίσσονταν προς το χειρότερο, λες και οι πολιτικοί μας, όλων των παρατάξεων, δεν ήξεραν σε ποια χώρα ζούσαν!
ΕΤΣΙ, οι Έλληνες με την προχθεσινή ψήφο τους έκαναν την υπέρβαση: ψήφισαν αυτό που πιο πολύ φοβόταν η Ευρώπη, ένα αριστερό μεν αλλά ελπιδοφόρο κόμμα!
ΥΠΟΜΟΝΕΣ 5 χρόνων, για μια ουσιαστική “αλληλεγγύη” της Ευρώπης, δεν απέδωσαν με καμιά κυβέρνηση. Οι αντοχές των Ελλήνων εξαντλήθηκαν, οπότε αναμενόμενη και η αντίδραση, σε πολιτικό επίπεδο: η ψήφος δηλώνει ριζική αλλαγή πολιτικής και πολιτικών.
ΖΗΣΑΜΕ μια πρωτοφανή ταπεινωτική μεταχείριση από την τρόικα -υπαλλήλους των δανειστών μας- σε κυβερνητικό επίπεδο. Το επιστέγασμα; Τη μια μέρα το ελληνικό κοινοβούλιο να ψηφίζει ένα νόμο και οι υπάλληλοι της “τρόικα” με ένα φαξ να τον ακυρώνουν! Κι όταν τους επισημαίνεται η ασύμμετρη ανθρωπιστική κρίση που βιώνει η ελληνική κοινωνία, οι τρϊκανοί απαντούν ότι αυτό που τους ενδιαφέρει είναι οι αριθμοί. Επανειλημμένα το ΔΝΤ και η Ε.Ε. ομολόγησαν ότι το μείγμα της πολιτικής που ακολουθήθηκε στην Ελλάδα απέτυχε, αλλά από την άλλη όλοι επιμένουν στην πολιτική της… λιτότητας.
ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ βρίσκεται στο ότι, ενώ εν μέσω αβάσταχτης κρίσης ψηφίζουμε συνεχώς υπέρ της παραμονής μας στο… ευρώ, στις πρόσφατες εθνικές εκλογές ψηφίσαμε ένα κόμμα -το ΣΥΡΙΖΑ- που δεδηλωμένα εκφράστηκε (από αρμόδια χείλη) και πολλές φορές ότι το ευρώ “δεν είναι φετίχ”!
ΕΠΕΙΤΑ, ενώ κατά βάθος είμαστε φιλοευρωπαίοι, δεν θέλουμε μια Ευρώπη οικονομοκρατούμενη. Δεν είναι αυτή η Ευρώπη των λαών που ονειρεύτηκαν οι ιδρυτές της. Δεν θέλουμε μια Ευρώπη η οποία τοποθετεί το συμφέρον των αγορών (των δανειστών) υπεράνω εκείνου των κοινωνιών της.
Η ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΤΕΡΗ σημασία της πρόσφατης ψήφου μας, κατά την άποψή μας είναι η έκφραση της βούλησης του λαού, για στροφή των κυβερνώντων προς τα μεγάλα προβλήματά του…
ΘΑ ΤΟ δούμε και στις προγραμματικές δηλώσεις του νέου πρωθυπουργού, του κ. Αλ. Τσίπρα; Πάντως ο ίδιος δήλωσε (στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο, 28-1-15) ότι ο αγώνας της νέας κυβέρνησης θα είναι “να ματώσει” για να υπηρετήσει την αξιοπρέπεια του λαού”. Το ελπίζουμε. (Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr)
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ.
- “Παράλογος είναι εκείνος ο άνθρωπος που δεν αλλάζει ποτέ“ (Ζώρζ Κλεμανσώ)
!.- ΑΛΓΕΙΝΗ εντύπωση προκάλεσε σε όλους η μη παρουσία του πρώην πρωθυπουργού κ. Σαμαρά και των συνεργατών του στην παράδοση του Μεγάρου Μαξίμου (έδρα του εκάστοτε Έλληνα πρωθυπουργό) στον νεοεκλεγέντα πρωθυπουργό, τον κ. Αλ. Τσίπρα.
ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ότι, τόσα χρόνια στην πολιτική και τη διπλωματία, θα είχε κατανοήσει ο κ. Σαμαράς τη διαφορά ανάμεσα στο ιδιωτικό και το δημόσιο. Φαίνεται πως οι δεξιοί δεν αλλάζουν ποτέ!
Ο ΘΕΣΜΟΣ του πρωθπουργού δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Είναι δημόσιο αξίωμα που απονέμεται από το λαό στον αρχηγό του πλειοψηφούντος κόμματος στις εκλογές. Όπως και ο οίκος, όπου μένει ο εκάστοτε πρωθυπουργός (Μέγαρο Μαξίμου). Συνεπώς, είναι δημοκρατικό καθήκον, αλλά και στοιχείο πολιτικού πολιτισμού, η εναλλαγή της εξουσίας να γίνεται με δημοκρατικές και ανθρώπινες διαδικασίες. Όχι… απουσίες που προκαλούν το κοινό αίσθημα, εγείρουν πολλά ερωτηματικά και προσβάλλουν τη δημοκρατία. (Στ.Γ.Κ.)
ΙΙ.- “…ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ιδιαίτερα τους εθελοντές που εργάστηκαν σκληρά για να πάρει μορφή το “Ποτάμι”, τους συνυποψηφίους για τον καλό αγώνα και τους πολλούς αφανείς ήρωες αυτής της προεκλογικής περιόδου. Το τέλος της πρώτης εκλογικής μου αναμέτρησης με βρίσκει με περισσότερη γνώση, περισσότερους φίλους και την ελπίδα ότι μπορούμε να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας, και να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για τον τόπο…” (Δάφνη Μανουσάκη, υποψήφια βουλευτής με το “Ποτάμι”, Χ.Ν., 28-1-15)
ΑΠΛΑ, λιτά και με πολλή αγάπη η υποψήφια βουλευτής ευχαριστεί, μέσω της εφημερίδας, όλους όσοι τη στήριξαν. Άσχετα με το τελικό αποτέλεσμα. Έχει όμως σημασία ο φρέσκος λόγος της, διότι δηλώνει δυο πράγματα: πρώτον ότι η πολιτική γύρισε στους πολίτες, από απλή “κληρονομικώ διαιώματι” επιχείρηση πολλών από τους παλαιοπολιτικούς μας, και δεύτερον ότι οι νέοι έχουν μέσα τους την αγάπη για τον τόπο αλλά και τον πολιτικό πολιτισμό. (Στ.Γ.Κ.)
Ο ΝΕΟΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΤΑ Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ
ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ισχυρίζονται πως ξέρουν καλά την ψυχοσύνθεση των Νεοελλήνων. Ψέματα…
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ εκλογική αναμέτρηση και τα χαμηλά ποσοστά του παλαιοκομματισμού, ειδικά του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της Ν.Δ., δηλώνουν ότι, μετά από χρόνια στην εξουσία, οι Έλληνες πολιτικοί παύουν να έχουν οποιαδήποτε σχέση με τους ψηφοφόρους και τα προβλήματά τους. Η απομάκρυνση από το λαό επιτάθηκε, δυστυχώς, με την οικονομική κρίση κατά την οποία οι πολιτικοί ψήφιζαν και ξαναψήφιζαν μνημόνια/νόμους που καμιά σχέση δεν είχαν με τις ανάγκες του λαού.
ΚΑΙΡΟΣ, λοιπόν, να ξαναδιαβάσουν τον Ν. Καζαντζάκη. Έχει να τους μάθει πολλά. Σ’ αυτούς αλλά και στους νεόκοπους Συριζαίους. Που ελπίζουμε πως η αλαζονεία της εξουσίας δεν θα τους απομακρύνει ευθύς αμέσως από το λαό “τους”.
ΓΡΑΦΕΙ, λοιπόν, ο Ν. Καζαντάκης (“Ταξιδεύοντας”, Iταλία-Aίγυπτος-Σινά-Iερουσαλήμ-Kύπρος-O Mοριάς. ΣΤ΄ XVIII. Αθήνα, 1961. σ. 326.):
«Ο Νεοέλληνας αγαπάει τη ζωή, φοβάται το θάνατο, αγαπάει την πατρίδα και συνάμα είναι παθολογικά ατομικιστής, κολακεύει σα βυζαντινός τον ανώτερο, τυραννεί σαν αγάς τον κατώτερο και συνάμα μπορεί να σκοτωθεί για το φιλότιμο. Είναι έξυπνος κι άβαθος, χωρίς μεταφυσική αγωνία, και συνάμα, όταν αρχίσει να τραγουδάει μια πίκρα παγκόσμια πετιέται από τ’ ανατολίτικα σωθικά του, σπάζει την κρούστα της ελληνικής λογικής κι ανεβαίνει από τα σπλάχνα του, όλο μυστήριο και σκοτάδι, η Ανατολή». (Στ.Γ.Κ.)
