"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Super-tsiprismata!

ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΑΚΙΓΙΑΖ ΜΕ ΠΑΛΙΕΣ ΒΑΦΕΣ; (“X.N.”, 24-5-12)

ΜΕΓΑΛΗ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ στα κόμματα ενόψει των εκλογών του Ιούνη. Ο ΣΥΡΙΖΑ πασχίζει να συνενώσει τις συνιστώσες του σε μια συνισταμένη, με ένα εσπευσμένο νέο «ενιαίο πρόγραμμα» που όμως, ακόμη δεν ακούσαμε. Άντε να το χωνέψουμε κιόλας. Η Ν.Δ. μαζεύει τα κομμάτια της και προσπαθεί, μέσω του ΔΗ.ΣΥ και ορισμένους… ανυπότακτους του ΛΑΟΣ, να παρουσιάσει ένα νέο προφίλ ενός μνημονιο-αντιμνημονιακού κόμματος!
ΤΟ ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να ζει την αυτο-συρρίκνωσή του, χωρίς να μπορεί να αντιδράσει «ηγεμονικά». Πιστεύει ίσως ότι θα είναι ο καταλυτικός «μπαλαντέρ» για το σχηματισμό μετεκλογικής κυβέρνησης… Οι 6 προτάσεις του προς τους ευρωσοσιαλιστές είναι καλές αν είναι και εφικτές. Δεν είναι όμως ριζοσπαστικές… Όσο για τα άλλα μικρότερης εμβέλειας κόμματα, με την αυτόνομη κάθοδό τους ελπίζουν να κερδίσουν μια αξιοπρεπή θέση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Όμως οι εκλογές του Ιούνη, λίγο θα μοιάζουν με αυτές του Μάη, λόγω ακραίας πόλωσης που καλλιεργούν ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ν.Δ.

ΒΙΩΝΟΥΜΕ μια χώρα που αναδιατάσσει «το πολιτικό της προσωπικό», με προσχωρήσεις και αποσκιρτήσεις (άλλοτε λεγόντουσαν «αποστασίες»/«προδοσίες»), με ανοίκειους λεκτικούς διαγκωνισμούς, και κυρίως με επιλεκτικές στα πρόσωπα τηλεοπτικές παρουσιάσεις. Ποιος αποτολμάει σήμερα ανοιχτές συγκεντρώσεις; Το «γυαλί» προσφέρει όλα τα εχέγγυα της … κοσμιότητας. Όχι του γιαουρτιού και των προπηλακισμών των καφενείων, ή των ύβρεων των ταβερνών. Η διαφαινόμενη πόλωση, με το φόβο από τη μια και τη φρούδα «συριζιώτικη» ελπίδα στο προσκήνιο από την άλλη, θα είναι ουσιαστικά ο πρωταγωνιστής αυτών των δεύτερων εκλογών.

ΔΥΣΥΧΩΣ, βρισκόμαστε και πάλι στην ανάδειξη του χειρότερου εαυτού μας με τα «μνημονιακά» και «αντιμνημονιακά» καφενεία/καφετερίες, με τους υπέρμαχους του ευρώ και τους άλλους της δραχμής… «Ακυβέρνητη πολιτεία» που θα έλεγε κι ο Στρατής Τσίρκας (1911-1980). Και μάλιστα σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο που στην Ευρώπη όλα τείνουν να αλλάξουν. (Στ.Γ.Κ., www.stcloris.gr, stcloris@yahoo.gr)

SUPER-ΤΣΙΠΡΙΣΜΑΤΑ
ΑΝ ΗΤΑΝ άλλες εποχές πιθανόν οι … βρυχηθμοί ενός ποντικιού του 16% του ελληνικού εκλογικού σώματος, το πολύ πολύ να προκαλούσαν ένα αμήχανο μειδίαμα συμπαθείας! Σήμερα που η χώρα αναζητά πολύτιμους συμμάχους στην Ε.Ε., είναι τουλάχιστον ανόητο να κλωτσάμε και τους ελάχιστους που μιλούν υπέρ της Ελλάδας.
ΕΝΝΟΟΥΜΕ τον τελείως αλαζονικό χαρακτηρισμό του κ. Τσίπρα σχετικά με το πρόσωπο του νέου σοσιαλιστή Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας, τον κ. François Hollande, ως Ολλανδρέου! Χαρακτηρισμός που του προσήφθη, βέβαια νωρίτερα, κατά την προεκλογική εκστρατεία στη Γαλλία από δεξιούς δημοσιογράφους του Σαρκοζί… Επαναλαμβανόμενος (κατ΄ ιμιτασιόν) από τον ημέτερο Τσίπρα, δε νομίζουμε ότι εκφράζει τίποτε περισσότερο από μια πικρία του προέδρου του κόμματος, επειδή ο κ. Ολλάντ δεν τον… εδέχθη μετά λαμπάδων και φανών στο Μέγαρο των Ηλυσίων! Αντιλαμβανόμαστε τη θέση του ανθρώπου που θέλει από απλός βεζύρης να γίνει σουλτάνος (ως ένας άλλος Ιζνογκούντ- Is no good)!
ΟΜΩΣ, με μια τέτοια τουλάχιστον «ανώριμη» συμπεριφορά, δεν αποδεικνύεται ότι το «τσιπρίζειν» is no good για την ελληνική υπόθεση; Πότε θα «ξεπεζέψει» ο κ. Τσίπρας, για να συνειδητοποιήσει ότι κυρίως η λεπτή εξωτερική πολιτική δεν είναι για χιούμορ. Ούτε καν για εσωτερική κατανάλωση, όταν μάλιστα γελά καλά (Μέρκελ), όποιος γελάει τελευταίος; Σαφείς απόψεις εφ΄ όλης της ύλης θέλει ο ελληνικός λαός, πριν τον ψηφίσει. Για το τι θα πράξει, δηλαδή, την επομένη των εκλογών -αν εκλεγεί ως πρωθυπουργός της χώρας. Συγκεκριμένες λύσεις και όχι απλά λόγια που αρέσουν… Όχι, δηλαδή, επιπόλαιους αυτοσχεδιασμούς της ώρας και της στιγμής για τη δημιουργία ψηφοθηρικών εντυπώσεων. (Στ.Γ.Κ.)


Σχολιάστε